Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	O
Oznaczenie geograficzne	Prawo własności przemysłowej jest niezwykle ważną gałęzią prawa. Materia ta zostałą uregulowana w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej (dalej jako: „Ustawa”). Wśród obszernej regulacji, ustawodawca pojęcie oznaczenia geograficznego jako przedmiotu prawnej ochrony. Zgodnie z art. 174 ust. 1 Ustawy: „„oznaczeniami geograficznymi, w rozumieniu ustawy, są oznaczenia słowne odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), które identyfikują towar jako pochodzący z tego terenu, jeżeli określona jakość, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego towaru”. Co do zasady ochronie podlegają krajowe oznaczenia geograficzne. Jednak na mocy art. 174 ust. 2 ochronę rozszerzono na oznaczenia zagraniczne pod warunkiem, że korzystają z niej w kraju pochodzenia. Ustawodawca podzielił oznaczenia geograficzne na następujące grupy: Nazwy regionalne, będące oznaczeniami wyróżniającymi towar, Oznaczenia pochodzenia służące do wyróżniania towarów. Zgodnie z art. 175 ust. 1 pkt 1 do pierwszej z ww. grup zalicza się towary, które: „a) pochodzą z określonego terenu oraz b) posiadają szczególne właściwości, które wyłącznie lub w przeważającej mierze zawdzięczają oddziaływaniu środowiska obejmującego łącznie czynniki naturalne oraz ludzkie – których wytworzenie lub przetworzenie następuje na tym terenie”. Do drugiej zaś grupy, na podstawie art. 175 ust. 1 pkt 2 zalicza się oznaczenia towarów: „a) pochodzących z określonego terenu oraz b) posiadających pewne szczególne właściwości albo inne cechy szczególne przypisywane pochodzeniu geograficznemu, czyli terenowi, gdzie zostały one wytworzone lub przetworzone”. Powyższy katalog nie wyczerpuje jednak przesłanek oznaczenia geograficznego. Zgodnie z art. 175 ust. 2 Ustawy: „przez oznaczenia geograficzne rozumie się także oznaczenia stosowane dla towarów, które są wytworzone z surowców lub półproduktów pochodzących z określonego terenu, większego niż teren wytworzenia lub przetworzenia towaru, jeżeli są one przygotowywane w szczególnych warunkach i istnieje system kontroli przestrzegania tych warunków”. Na mocy art. 175 ust. 3 Ustawy: „za oznaczenia geograficzne uznaje się również, z zachowaniem warunków określonych w ust. 2, określenia o charakterze geograficznym nieodpowiadające dosłownie terenowi, z którego towar pochodzi, lub inne określenia używane tradycyjnie, jeżeli są one stosowane dla towarów pochodzących z danego terenu”. Oznaczenia geograficzne są prawem chronionym, podlegającym rejestracji. Organem właściwym dla praw własności przemysłowej jest Urząd Patentowy RP, a dla towarów rolno-spożywczych Minister właściwy ds. rolnictwa. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. 2021 r. poz. 324). Zobacz także: Wzór przemysłowy Znak towarowy

Oznaczenie geograficzne

Prawo własności przemysłowej jest niezwykle ważną gałęzią prawa. Materia ta zostałą uregulowana w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej (dalej jako: „Ustawa”). Wśród obszernej regulacji, ustawodawca pojęcie oznaczenia geograficznego jako przedmiotu prawnej ochrony.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 Ustawy: „„oznaczeniami geograficznymi, w rozumieniu ustawy, są oznaczenia słowne odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), które identyfikują towar jako pochodzący z tego terenu, jeżeli określona jakość, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego towaru”.

Co do zasady ochronie podlegają krajowe oznaczenia geograficzne. Jednak na mocy art. 174 ust. 2 ochronę rozszerzono na oznaczenia zagraniczne pod warunkiem, że korzystają z niej w kraju pochodzenia.

Ustawodawca podzielił oznaczenia geograficzne na następujące grupy:

Nazwy regionalne, będące oznaczeniami wyróżniającymi towar,
Oznaczenia pochodzenia służące do wyróżniania towarów.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 pkt 1 do pierwszej z ww. grup zalicza się towary, które:

„a) pochodzą z określonego terenu oraz

b) posiadają szczególne właściwości, które wyłącznie lub w przeważającej mierze zawdzięczają oddziaływaniu środowiska obejmującego łącznie czynniki naturalne oraz ludzkie – których wytworzenie lub przetworzenie następuje na tym terenie”.

Do drugiej zaś grupy, na podstawie art. 175 ust. 1 pkt 2 zalicza się oznaczenia towarów:

„a) pochodzących z określonego terenu oraz

b) posiadających pewne szczególne właściwości albo inne cechy szczególne przypisywane pochodzeniu geograficznemu, czyli terenowi, gdzie zostały one wytworzone lub przetworzone”.

Powyższy katalog nie wyczerpuje jednak przesłanek oznaczenia geograficznego. Zgodnie z art. 175 ust. 2 Ustawy: „przez oznaczenia geograficzne rozumie się także oznaczenia stosowane dla towarów, które są wytworzone z surowców lub półproduktów pochodzących z określonego terenu, większego niż teren wytworzenia lub przetworzenia towaru, jeżeli są one przygotowywane w szczególnych warunkach i istnieje system kontroli przestrzegania tych warunków”.

Na mocy art. 175 ust. 3 Ustawy: „za oznaczenia geograficzne uznaje się również, z zachowaniem warunków określonych w ust. 2, określenia o charakterze geograficznym nieodpowiadające dosłownie terenowi, z którego towar pochodzi, lub inne określenia używane tradycyjnie, jeżeli są one stosowane dla towarów pochodzących z danego terenu”.

Oznaczenia geograficzne są prawem chronionym, podlegającym rejestracji. Organem właściwym dla praw własności przemysłowej jest Urząd Patentowy RP, a dla towarów rolno-spożywczych Minister właściwy ds. rolnictwa.

Podstawa prawna: