Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	D
Doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej	Doręczenie jest czynnością techniczną polegającą na przekazaniu adresatowi pisma lub innej przesyłki. Ustawodawca wprowadził jego definicję legalną w art. 3 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe: „wydanie przesyłki pocztowej lub wypłacenie kwoty pieniężnej określonej w przekazie pocztowym adresatowi, a w przypadkach określonych prawem także innej osobie, lub przekazanie druku bezadresowego zgodnie z umową o świadczenie usługi pocztowej”. W obecnym staniem prawnym odbywa się ono za pośrednictwem wyznaczonego operatora pocztowego, którym jest Poczta Polska S.A. Zarówno w procedurze cywilnej jak i administracyjnej doręczenie następuje za pokwitowaniem. Od 1 lipca 2021 r. zasada ta jednak ulega zmianie. W związku ze zmieniającą się rzeczywistością, również sądy i organy administracji publicznej uczestniczą w procesie informatyzacji. Prawo dopuszcza przypadki doręczeń za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej (doręczenie elektroniczne). Na gruncie ustawy z dnia 16 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego sąd dokonuje doręczeń w systemie teleinformatycznym wtedy gdy adresat wniósł pismo w ten sposób albo gdy dokonał wyboru wnoszenia pism drogą elektroniczną. Doręczenie jest skuteczne z chwilą wskazaną w elektronicznym potwierdzeniu odbioru. Jeżeli nie wygenerowano takiego potwierdzenia, wówczas przyjmuje się fikcję doręczenia po 14 dniach od umieszczenia pisma w systemie teleinformatycznym. Co warte podkreślenia, strona, która wyraziła zgodę na doręczenie elektroniczne, może z tego zrezygnować. Od 1 lipca 2021 r. wejdzie w życie nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego, która zakłada doręczanie elektroniczne pism, według możliwości techniczno-organizacyjnych sądu, na adres elektroniczny wpisany do bazy adresów elektronicznych, a w przypadku jego braku na adres elektroniczny powiązany z bezpieczną usługą rejestrowanego doręczenia elektronicznego, z którego adresat wniósł pismo. Taki sposób doręczeń w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie mogło mieć miejsce tylko wtedy gdy wniosła ona pismo z adresu do doręczeń elektronicznych lub wskazała go jako adres do doręczeń. Prawdziwa rewolucja dotyczy kwestii doręczeń w Kodeksie postępowania administracyjnego. Wiąże się to z nowelizacją ustawy oraz wejściem w życie z dniem 1 lipca 2021 r. ustawy o doręczeniach elektronicznych. Zasadą będzie doręczanie pism przez organ na adres doręczeń elektronicznych, chyba że będzie ono następowało w siedzibie organu. Dopiero jeśli taka forma okaże się niemożliwa, doręczenie nastąpi według „starych zasad” – przez wyznaczonego operatora pocztowego lub przez pracowników organu. Doręczeń elektronicznych dokonywać się będzie na adres elektroniczny wpisany do bazy adresów elektronicznych, a w przypadku jego braku na adres elektroniczny powiązany z bezpieczną usługą rejestrowanego doręczenia elektronicznego, z którego adresat wniósł pismo. Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 39³ k.p.a. doręczenie może polegać na wydruku pisma z systemu teleinformatycznego jeśli jest ono podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym, zaawansowaną pieczęcią elektroniczną albo kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną. Na wydruku umieszcza się adnotację o sposobie podpisania pisma. Wydruk zaświadcza to, co stwierdzono w treści pisma. Strona postępowania niemająca miejsca zamieszkania albo zwykłego pobytu na terytorium RP, UE, EFTA albo w Szwajcarii, która nie działa przez konsula RP i nie ustanowiła pełnomocnika, jest zobowiązana do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń na terytorium RP. Nie dotyczy to sytuacji, w których doręczenie odbywa się w sposób elektroniczny. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm. oraz Dz. U. z 2020 r. poz. 2320) Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 oraz Dz. U. z Dz. U. z 2020 r. poz. 2320), Ustawa z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2320 ze zm.). Zobacz także: Doręczenie Doręczenie zastępcze

Doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej

Doręczenie jest czynnością techniczną polegającą na przekazaniu adresatowi pisma lub innej przesyłki. Ustawodawca wprowadził jego definicję legalną w art. 3 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe: „wydanie przesyłki pocztowej lub wypłacenie kwoty pieniężnej określonej w przekazie pocztowym adresatowi, a w przypadkach określonych prawem także innej osobie, lub przekazanie druku bezadresowego zgodnie z umową o świadczenie usługi pocztowej”. W obecnym staniem prawnym odbywa się ono za pośrednictwem wyznaczonego operatora pocztowego, którym jest Poczta Polska S.A. Zarówno w procedurze cywilnej jak i administracyjnej doręczenie następuje za pokwitowaniem. Od 1 lipca 2021 r. zasada ta jednak ulega zmianie.

W związku ze zmieniającą się rzeczywistością, również sądy i organy administracji publicznej uczestniczą w procesie informatyzacji. Prawo dopuszcza przypadki doręczeń za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej (doręczenie elektroniczne).

Na gruncie ustawy z dnia 16 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego sąd dokonuje doręczeń w systemie teleinformatycznym wtedy gdy adresat wniósł pismo w ten sposób albo gdy dokonał wyboru wnoszenia pism drogą elektroniczną. Doręczenie jest skuteczne z chwilą wskazaną w elektronicznym potwierdzeniu odbioru. Jeżeli nie wygenerowano takiego potwierdzenia, wówczas przyjmuje się fikcję doręczenia po 14 dniach od umieszczenia pisma w systemie teleinformatycznym. Co warte podkreślenia, strona, która wyraziła zgodę na doręczenie elektroniczne, może z tego zrezygnować.

Od 1 lipca 2021 r. wejdzie w życie nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego, która zakłada doręczanie elektroniczne pism, według możliwości techniczno-organizacyjnych sądu, na adres elektroniczny wpisany do bazy adresów elektronicznych, a w przypadku jego braku na adres elektroniczny powiązany z bezpieczną usługą rejestrowanego doręczenia elektronicznego, z którego adresat wniósł pismo. Taki sposób doręczeń w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie mogło mieć miejsce tylko wtedy gdy wniosła ona pismo z adresu do doręczeń elektronicznych lub wskazała go jako adres do doręczeń.

Prawdziwa rewolucja dotyczy kwestii doręczeń w Kodeksie postępowania administracyjnego. Wiąże się to z nowelizacją ustawy oraz wejściem w życie z dniem 1 lipca 2021 r. ustawy o doręczeniach elektronicznych. Zasadą będzie doręczanie pism przez organ na adres doręczeń elektronicznych, chyba że będzie ono następowało w siedzibie organu. Dopiero jeśli taka forma okaże się niemożliwa, doręczenie nastąpi według „starych zasad” – przez wyznaczonego operatora pocztowego lub przez pracowników organu. Doręczeń elektronicznych dokonywać się będzie na adres elektroniczny wpisany do bazy adresów elektronicznych, a w przypadku jego braku na adres elektroniczny powiązany z bezpieczną usługą rejestrowanego doręczenia elektronicznego, z którego adresat wniósł pismo. Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 39³ k.p.a. doręczenie może polegać na wydruku pisma z systemu teleinformatycznego jeśli jest ono podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym, zaawansowaną pieczęcią elektroniczną albo kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną. Na wydruku umieszcza się adnotację o sposobie podpisania pisma. Wydruk zaświadcza to, co stwierdzono w treści pisma. Strona postępowania niemająca miejsca zamieszkania albo zwykłego pobytu na terytorium RP, UE, EFTA albo w Szwajcarii, która nie działa przez konsula RP i nie ustanowiła pełnomocnika, jest zobowiązana do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń na terytorium RP. Nie dotyczy to sytuacji, w których doręczenie odbywa się w sposób elektroniczny.

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm. oraz Dz. U. z 2020 r. poz. 2320)
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 oraz Dz. U. z Dz. U. z 2020 r. poz. 2320),
Ustawa z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2320 ze zm.).

Zobacz także: