Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	D
Doręczenie właściwe	Doręczenie to w prawie czynność techniczna polegająca na przekazaniu pisma do adresata przez doręczającego. Jest to pojęcie mające definicję legalną w art. 3 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe: „wydanie przesyłki pocztowej lub wypłacenie kwoty pieniężnej określonej w przekazie pocztowym adresatowi, a w przypadkach określonych prawem także innej osobie, lub przekazanie druku bezadresowego zgodnie z umową o świadczenie usługi pocztowej”. Doręczenie właściwe polega na przekazaniu pisma (także innej przesyłki) do rąk własnych adresata. Kwestia ta została szczegółowo uregulowana w ustawie z dnia 16 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (k.p.c.) oraz w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.). Warto zaznaczyć, że doręczenie pism przez sąd odbywa się poprzez wyznaczonego operatora pocztowego. Według stanu prawnego z 18 maja 2021 r. jest nim Poczta Polska S.A. Na mocy art. 131 k.p.c. może się to odbywać również poprzez pracowników sądu, sądową służbę doręczeniową oraz w określonych w ustawie przypadkach przez komornika sądowego, Policję oraz Żandarmerię Wojskową. W przypadku osób fizycznych, doręczenie dokonuje się jej osobiście lub w przypadku gdy nie ma ona zdolności procesowej – jej ustawowemu przedstawicielowi. Gdy adresatem jest osoba prawna – organowi uprawnionemu do reprezentowania przed sądem lub pracownikowi uprawnionemu do odbioru pism. Natomiast w przypadku przedsiębiorców wpisanych do KRS i CEIDG, pisma doręcza się według przypisanego w rejestrze adresu. W sytuacji gdy strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. Doręczenie właściwe jest jak gdyby przeciwieństwem doręczenia zastępczego. Miejscem doręczenia jest miejsce zamieszkania adresata, pracy lub każde inne miejsce gdzie się go zastanie. Odmowa podjęcia przesyłki jest równoznaczna z doręczeniem. W Kodeksie postępowania administracyjnego kwestię tę uregulowano w bardzo podobny sposób. Zgodnie z art. 39 k.p.a. organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez wyznaczonego operatora pocztowego, pracowników lub inne upoważnione osoby i organy. Pisma doręcza się stronie, a jeśli działa przez pełnomocnika to pełnomocnikowi. Jeśli przebywa ona poza granicami RP i nie ma miejsca zamieszkania albo zwykłego pobytu w kraju, strona musi ustanowić pełnomocnika do doręczeń. W przeciwnym razie przyjmuje się fikcję doręczenia i pozostawia pismo w aktach sprawy. Miejscem doręczenia jest miejsc zamieszkania lub pracy osób fizycznych albo lokal organu jeśli pozwalają na to przepisy szczególne. W przypadku niepodjęcia przesyłki pomimo dwóch uprzednich powiadomień lub odmowy pokwitowania odbioru, przyjmuje się fikcję doręczenia. Kodeks od 1 lipca 2021 r. będzie znowelizowany, istotną zmianę wprowadza się w miejscu doręczenia (będzie nim miejsce zamieszkania, pracy albo adres elektroniczny wskazany w bazie adresów elektronicznych). Niebagatelna zmiana dotyczy doręczeń elektronicznych oraz odejścia od formy tradycyjnej. Pełne omówienie regulacji znajduje się w haśle „doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej). Kodeks postępowania cywilnego przewiduje szczególną formę doręczenia – przez właściwego komornika sądowego. Jeśli pozwany nie odebrał pisma pomimo dwukrotnego zawiadomienia, które powoduje potrzebę podjęcia obrony jego praw i nie doręczono mu wcześniej w sprawie żadnego pisma, przewodniczący składu zawiadamia o tym powoda i zobowiązuje go do doręczenia pisma za pośrednictwem komornika. Powód ma na to dwa miesiące lub w tym samym czasie może zwrócić pismo do sądu wskazując aktualny adres pozwanego lub uprawdopodobniając, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. W przypadku uchybienia terminowi postępowanie ulega zawieszeniu z urzędu. Doręczenie dokonuje się co do zasady w dni robocze i poza porą nocną, która przypada na godziny od 21.00 do 7.00. Na zarządzenie prezesa sądu w wyjątkowych przypadkach doręczenie może odbywać się w dni ustawowe wolne od pracy i w porze nocnej. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm.). Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735), Zobacz także: Doręczenie Doręczenie zastępcze

Doręczenie właściwe

Doręczenie to w prawie czynność techniczna polegająca na przekazaniu pisma do adresata przez doręczającego. Jest to pojęcie mające definicję legalną w art. 3 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe: „wydanie przesyłki pocztowej lub wypłacenie kwoty pieniężnej określonej w przekazie pocztowym adresatowi, a w przypadkach określonych prawem także innej osobie, lub przekazanie druku bezadresowego zgodnie z umową o świadczenie usługi pocztowej”.

Doręczenie właściwe polega na przekazaniu pisma (także innej przesyłki) do rąk własnych adresata. Kwestia ta została szczegółowo uregulowana w ustawie z dnia 16 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (k.p.c.) oraz w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.).

Warto zaznaczyć, że doręczenie pism przez sąd odbywa się poprzez wyznaczonego operatora pocztowego. Według stanu prawnego z 18 maja 2021 r. jest nim Poczta Polska S.A. Na mocy art. 131 k.p.c. może się to odbywać również poprzez pracowników sądu, sądową służbę doręczeniową oraz w określonych w ustawie przypadkach przez komornika sądowego, Policję oraz Żandarmerię Wojskową.

W przypadku osób fizycznych, doręczenie dokonuje się jej osobiście lub w przypadku gdy nie ma ona zdolności procesowej – jej ustawowemu przedstawicielowi. Gdy adresatem jest osoba prawna – organowi uprawnionemu do reprezentowania przed sądem lub pracownikowi uprawnionemu do odbioru pism. Natomiast w przypadku przedsiębiorców wpisanych do KRS i CEIDG, pisma doręcza się według przypisanego w rejestrze adresu. W sytuacji gdy strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. Doręczenie właściwe jest jak gdyby przeciwieństwem doręczenia zastępczego. Miejscem doręczenia jest miejsce zamieszkania adresata, pracy lub każde inne miejsce gdzie się go zastanie. Odmowa podjęcia przesyłki jest równoznaczna z doręczeniem.

W Kodeksie postępowania administracyjnego kwestię tę uregulowano w bardzo podobny sposób. Zgodnie z art. 39 k.p.a. organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez wyznaczonego operatora pocztowego, pracowników lub inne upoważnione osoby i organy. Pisma doręcza się stronie, a jeśli działa przez pełnomocnika to pełnomocnikowi. Jeśli przebywa ona poza granicami RP i nie ma miejsca zamieszkania albo zwykłego pobytu w kraju, strona musi ustanowić pełnomocnika do doręczeń. W przeciwnym razie przyjmuje się fikcję doręczenia i pozostawia pismo w aktach sprawy. Miejscem doręczenia jest miejsc zamieszkania lub pracy osób fizycznych albo lokal organu jeśli pozwalają na to przepisy szczególne. W przypadku niepodjęcia przesyłki pomimo dwóch uprzednich powiadomień lub odmowy pokwitowania odbioru, przyjmuje się fikcję doręczenia. Kodeks od 1 lipca 2021 r. będzie znowelizowany, istotną zmianę wprowadza się w miejscu doręczenia (będzie nim miejsce zamieszkania, pracy albo adres elektroniczny wskazany w bazie adresów elektronicznych). Niebagatelna zmiana dotyczy doręczeń elektronicznych oraz odejścia od formy tradycyjnej. Pełne omówienie regulacji znajduje się w haśle „doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej).

Kodeks postępowania cywilnego przewiduje szczególną formę doręczenia – przez właściwego komornika sądowego. Jeśli pozwany nie odebrał pisma pomimo dwukrotnego zawiadomienia, które powoduje potrzebę podjęcia obrony jego praw i nie doręczono mu wcześniej w sprawie żadnego pisma, przewodniczący składu zawiadamia o tym powoda i zobowiązuje go do doręczenia pisma za pośrednictwem komornika. Powód ma na to dwa miesiące lub w tym samym czasie może zwrócić pismo do sądu wskazując aktualny adres pozwanego lub uprawdopodobniając, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. W przypadku uchybienia terminowi postępowanie ulega zawieszeniu z urzędu.

Doręczenie dokonuje się co do zasady w dni robocze i poza porą nocną, która przypada na godziny od 21.00 do 7.00. Na zarządzenie prezesa sądu w wyjątkowych przypadkach doręczenie może odbywać się w dni ustawowe wolne od pracy i w porze nocnej.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm.).
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735),

Zobacz także: