Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	W
Weksel in blanco	Weksel jest rodzaje papieru wartościowego, który rodzi bezwarunkowe zobowiązanie z chwilą złożenia na nim podpisu. Szczegółowe wymagania formalne dla weksla wprowadza ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe. Wyróżnia się następujące rodzaje weksli: własne, trasowane, in blanco. Należy jednak wskazać, że wyróżnienie weksla in blanco jako osobnej kategorii nie jest do końca właściwe, ale znacznie ułatwia wyjaśnienie tej konstrukcji. Weksel in blanco może bowiem zastąpić weksel własny i weksel trasowany. Jest on rodzajem dokumentu, w którym nie umieszczono wszystkich wymaganych przez ustawę elementów – najczęściej pomija się sumę wekslową. W piśmiennictwie określa się je również mianem weksli niezupełnych. Ich zastosowanie ma miejsce najczęściej wobec funkcji kredytowej i gwarancyjnej weksli – tj. zaciąganiu zobowiązań finansowych. W odpowiedzi z dnia 22.07.2015 r. na interpelację poselską nr 33296, M. Zbrojewska trafnie definiuje weksle in blanco: „weksel własny in blanco jest to dokument zawierający co najmniej podpis wystawcy złożony w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego. Natomiast weksel trasowany in blanco jest to dokument opatrzony co najmniej przyjęciem złożonym w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego. Wyróżnia się weksle in blanco gwarancyjne i kaucyjne. Weksel gwarancyjny jest to weksel in blanco złożony na zabezpieczenie stosunku umownego zachodzącego między wystawcą weksla a osobą, której weksel jest wręczany, np. udzielonego kredytu, udzielonej pożyczki. Weksel kaucyjny natomiast jest to weksel in blanco złożony na zabezpieczenie roszczeń mogących powstać w przyszłości z tytułu ewentualnych czynów niedozwolonych wystawcy weksla”. Do istoty weksla in blanco odniósł się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 stycznia 2019 r. I CSK 732/19: „weksel in blanco może być środkiem zabezpieczenia wierzytelności wynikających z różnorodnych stosunków prawnych. Zobowiązanie to ma charakter samodzielny i abstrakcyjny, a więc niezależny od podstawy prawnej, która spowodowała jego zaciągnięcie. Wręczając i przyjmując weksel strony obejmują bowiem swoją wolą jego funkcję zabezpieczającą, z której wynika, że inkorporowana w nim wierzytelność ma ułatwić zaspokojenie wierzyciela. Dochodząc wierzytelności wekslowej, wierzyciel nie musi wykazywać podstawy prawnej zobowiązania; może powołać się tylko na treść weksla. Jednak w stosunkach między wystawcą a remitentem samodzielność zobowiązania wekslowego ulega złagodzeniu. Jeżeli zobowiązanie wekslowe jest ważne, wystawca może bowiem - w braku skutecznych zarzutów wekslowych - przeciwstawić zarzuty oparte na jego stosunkach osobistych z wierzycielem, czyli zarzutach dotyczących stosunku podstawowego”. Jedna wierzytelność może być zabezpieczona jednym lub kilkoma wekslami in blanco (jeśli zobowiązanie jest wykonywane częściami lub periodycznie). Do zawarcia porozumienia pomiędzy wystawcą weksla (lub akceptantem), a osobą której weksel jest wręczany dochodzi z chwilą jego wystawienia i podpisania. Porozumienie to określa sposób uzupełnienia weksla. Prawa z niego wynikające są przenaszalne przed i po uzupełnieniu weksla. W pierwszym przypadku porozumienie pomiędzy wystawcą weksla, a jego pierwotnym posiadaczem wiąże nabywcę. Nabywca wypełnia weksel według deklaracji wekslowej (porozumienia). Podstawa prawna: Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 160). Źródła: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2019 r. I CSK 732/19, Odpowiedź z dnia 22.07.2015 r. na interpelację poselską nr 33296 Zobacz także: Weksel Zabezpieczenie powództwa / powództwo zabezpieczające

Weksel in blanco

Weksel jest rodzaje papieru wartościowego, który rodzi bezwarunkowe zobowiązanie z chwilą złożenia na nim podpisu. Szczegółowe wymagania formalne dla weksla wprowadza ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe. Wyróżnia się następujące rodzaje weksli:

własne,
trasowane,
in blanco.

Należy jednak wskazać, że wyróżnienie weksla in blanco jako osobnej kategorii nie jest do końca właściwe, ale znacznie ułatwia wyjaśnienie tej konstrukcji. Weksel in blanco może bowiem zastąpić weksel własny i weksel trasowany. Jest on rodzajem dokumentu, w którym nie umieszczono wszystkich wymaganych przez ustawę elementów – najczęściej pomija się sumę wekslową. W piśmiennictwie określa się je również mianem weksli niezupełnych. Ich zastosowanie ma miejsce najczęściej wobec funkcji kredytowej i gwarancyjnej weksli – tj. zaciąganiu zobowiązań finansowych. W odpowiedzi z dnia 22.07.2015 r. na interpelację poselską nr 33296, M. Zbrojewska trafnie definiuje weksle in blanco: „weksel własny in blanco jest to dokument zawierający co najmniej podpis wystawcy złożony w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego. Natomiast weksel trasowany in blanco jest to dokument opatrzony co najmniej przyjęciem złożonym w zamiarze zaciągnięcia zobowiązania wekslowego. Wyróżnia się weksle in blanco gwarancyjne i kaucyjne. Weksel gwarancyjny jest to weksel in blanco złożony na zabezpieczenie stosunku umownego zachodzącego między wystawcą weksla a osobą, której weksel jest wręczany, np. udzielonego kredytu, udzielonej pożyczki. Weksel kaucyjny natomiast jest to weksel in blanco złożony na zabezpieczenie roszczeń mogących powstać w przyszłości z tytułu ewentualnych czynów niedozwolonych wystawcy weksla”.

Do istoty weksla in blanco odniósł się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 stycznia 2019 r. I CSK 732/19: „weksel in blanco może być środkiem zabezpieczenia wierzytelności wynikających z różnorodnych stosunków prawnych. Zobowiązanie to ma charakter samodzielny i abstrakcyjny, a więc niezależny od podstawy prawnej, która spowodowała jego zaciągnięcie. Wręczając i przyjmując weksel strony obejmują bowiem swoją wolą jego funkcję zabezpieczającą, z której wynika, że inkorporowana w nim wierzytelność ma ułatwić zaspokojenie wierzyciela. Dochodząc wierzytelności wekslowej, wierzyciel nie musi wykazywać podstawy prawnej zobowiązania; może powołać się tylko na treść weksla. Jednak w stosunkach między wystawcą a remitentem samodzielność zobowiązania wekslowego ulega złagodzeniu. Jeżeli zobowiązanie wekslowe jest ważne, wystawca może bowiem - w braku skutecznych zarzutów wekslowych - przeciwstawić zarzuty oparte na jego stosunkach osobistych z wierzycielem, czyli zarzutach dotyczących stosunku podstawowego”.

Jedna wierzytelność może być zabezpieczona jednym lub kilkoma wekslami in blanco (jeśli zobowiązanie jest wykonywane częściami lub periodycznie). Do zawarcia porozumienia pomiędzy wystawcą weksla (lub akceptantem), a osobą której weksel jest wręczany dochodzi z chwilą jego wystawienia i podpisania. Porozumienie to określa sposób uzupełnienia weksla. Prawa z niego wynikające są przenaszalne przed i po uzupełnieniu weksla. W pierwszym przypadku porozumienie pomiędzy wystawcą weksla, a jego pierwotnym posiadaczem wiąże nabywcę. Nabywca wypełnia weksel według deklaracji wekslowej (porozumienia).

Podstawa prawna: