Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	W
Wada fizyczna	Zgodnie z art. 556(1) §1 Kodeksu cywilnego „Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli: 1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia; 2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór; 3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia; 4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. § 2. Jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent. § 3. Rzecz sprzedana ma wadę także w razie nieprawidłowego jej zamontowania i uruchomienia, jeżeli czynności te zostały wykonane przez sprzedawcę lub osobę trzecią, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność, albo przez kupującego, który postąpił według instrukcji otrzymanej od sprzedawcy.” Powyższy przepis utożsamia wadę fizyczną z niezgodnością towaru z umową. Jednocześnie wskazuje otwarty katalog pozwalający zakwalifikować jako wady fizyczne niektóre potencjalnie wątpliwe sytuacje. Zasadniczo niezgodność towaru z umową (wystąpienie wady fizycznej) będzie można stwierdzić w wyniku porównania aktualnego stanu rzeczy z treścią umowy, w tym z ofertą przedstawioną kupującemu czy specyfikacją rzeczy uzgodnioną przez strony. W przypadku gdy cechy rzeczy (np. graniczne parametry) są określone przez przepisy prawa powszechnie obowiązującego (np. normy techniczne, do których odwołują się przepisy), brak zgodności z nimi również będzie stanowił o niezgodności towaru z umową. W przypadku braku określenia jakości (cech) rzeczy w umowie, przepisach lub gdy nie wynika ona z okoliczności, sprzedawca powinien dostarczyć rzeczy średniej jakości. Umowa może wskazywać na cel zastosowania rzeczy przez kupującego. Obiektywny brak możliwości osiągnięcia celu za pomocą rzeczy (zastosowania jej w określony sposób) będzie świadczył o jej wadzie. Cel zastosowania rzeczy może wynikać z okoliczności związanych z zawartą umową. Mogą nimi być informacje udzielone przez kupującego sprzedawcy przed zawarciem umowy, a dotyczące jego potrzeby, która ma zostać zaspokojona poprzez zakup rzeczy, czy też zapytania o cechy, funkcjonalność rzeczy, które kupujący kierował do sprzedawcy przed zawarciem umowy. Szczególne okoliczności determinujące cel zastosowania rzeczy mogą wynikać także z działalności prowadzonej przez kupującego, która powinna być znana sprzedawcy, np. z uwagi na stałą współpracę między nimi. Rzecz jest dotknięta wadą fizyczną, jeśli nie ma właściwości wynikających z jej przeznaczenia. Chodzi głównie o walory użytkowe determinujące typowe zastosowanie wielu rzeczy określonych daną nazwą. Brak właściwości rzeczy wynikających z zapewnienia kupującego przez sprzedawcę stanowi wadę fizyczną. Zapewnienie może być wyraźne lub dorozumiane, uczynione w dowolnej formie, nie musi zostać zawarte w treści umowy, lecz może wynikać z ustaleń przedkontraktowych, w tym np. reklamy, informacji handlowej, odpowiedzi na zapytanie kupującego itd. Niezgodność rzeczy z zapewnieniem sprzedawcy – jako wada – nie musi prowadzić do zmniejszenia jej użyteczności. W przypadku konsumenta dokonującego zakupu kryterium porównania stanowią również zapewnienia producenta, importera, wprowadzającego towar do obrotu, dystrybutora i podmiotu podającego się za producenta, które mają charakter publiczny (§ 2). Będą nimi przekazy reklamowe, publicznie składane deklaracje (np. w wywiadach przez przedstawicieli producenta lub innych odpowiedzialnych podmiotów), jak również deklaracje zawarte na opakowaniach towarów lub dołączonych do niego rzeczach (dokumentacja, zawieszki, naklejki). Kryterium porównania aktualnych cech towaru może stanowić próbka. Jest to część innego towaru mająca posiadać identyczne cechy jak ten, który zostanie dostarczony kupującemu – z uwzględnieniem ewentualnych zastrzeżeń sprzedawcy co do różnic wynikających np. z uwarunkowań procesu produkcyjnego. Wzór stanowi rzecz, która przedstawia wyobrażenie towaru mające zaprezentować jego najważniejsze cechy, lecz nie wszystkie (prototyp). Zasadniczo towar może nie być identyczny ze wzorem, jednak powinien posiadać tożsame istotne jego cechy, w tym te, które zostały uzgodnione przez strony. Stan prawny: 29 grudnia 2023 roku Podstawa prawna: 1) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.). Zobacz także: Rękojmia Gwarancja

Wada fizyczna

Zgodnie z art. 556(1) §1 Kodeksu cywilnego „Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

§ 2. Jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent.

§ 3. Rzecz sprzedana ma wadę także w razie nieprawidłowego jej zamontowania i uruchomienia, jeżeli czynności te zostały wykonane przez sprzedawcę lub osobę trzecią, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność, albo przez kupującego, który postąpił według instrukcji otrzymanej od sprzedawcy.”

Powyższy przepis utożsamia wadę fizyczną z niezgodnością towaru z umową. Jednocześnie wskazuje otwarty katalog pozwalający zakwalifikować jako wady fizyczne niektóre potencjalnie wątpliwe sytuacje.

Zasadniczo niezgodność towaru z umową (wystąpienie wady fizycznej) będzie można stwierdzić w wyniku porównania aktualnego stanu rzeczy z treścią umowy, w tym z ofertą przedstawioną kupującemu czy specyfikacją rzeczy uzgodnioną przez strony. W przypadku gdy cechy rzeczy (np. graniczne parametry) są określone przez przepisy prawa powszechnie obowiązującego (np. normy techniczne, do których odwołują się przepisy), brak zgodności z nimi również będzie stanowił o niezgodności towaru z umową. W przypadku braku określenia jakości (cech) rzeczy w umowie, przepisach lub gdy nie wynika ona z okoliczności, sprzedawca powinien dostarczyć rzeczy średniej jakości.

Umowa może wskazywać na cel zastosowania rzeczy przez kupującego. Obiektywny brak możliwości osiągnięcia celu za pomocą rzeczy (zastosowania jej w określony sposób) będzie świadczył o jej wadzie.

Cel zastosowania rzeczy może wynikać z okoliczności związanych z zawartą umową. Mogą nimi być informacje udzielone przez kupującego sprzedawcy przed zawarciem umowy, a dotyczące jego potrzeby, która ma zostać zaspokojona poprzez zakup rzeczy, czy też zapytania o cechy, funkcjonalność rzeczy, które kupujący kierował do sprzedawcy przed zawarciem umowy. Szczególne okoliczności determinujące cel zastosowania rzeczy mogą wynikać także z działalności prowadzonej przez kupującego, która powinna być znana sprzedawcy, np. z uwagi na stałą współpracę między nimi.

Rzecz jest dotknięta wadą fizyczną, jeśli nie ma właściwości wynikających z jej przeznaczenia. Chodzi głównie o walory użytkowe determinujące typowe zastosowanie wielu rzeczy określonych daną nazwą.

Brak właściwości rzeczy wynikających z zapewnienia kupującego przez sprzedawcę stanowi wadę fizyczną. Zapewnienie może być wyraźne lub dorozumiane, uczynione w dowolnej formie, nie musi zostać zawarte w treści umowy, lecz może wynikać z ustaleń przedkontraktowych, w tym np. reklamy, informacji handlowej, odpowiedzi na zapytanie kupującego itd. Niezgodność rzeczy z zapewnieniem sprzedawcy – jako wada – nie musi prowadzić do zmniejszenia jej użyteczności.

W przypadku konsumenta dokonującego zakupu kryterium porównania stanowią również zapewnienia producenta, importera, wprowadzającego towar do obrotu, dystrybutora i podmiotu podającego się za producenta, które mają charakter publiczny (§ 2). Będą nimi przekazy reklamowe, publicznie składane deklaracje (np. w wywiadach przez przedstawicieli producenta lub innych odpowiedzialnych podmiotów), jak również deklaracje zawarte na opakowaniach towarów lub dołączonych do niego rzeczach (dokumentacja, zawieszki, naklejki).

Kryterium porównania aktualnych cech towaru może stanowić próbka. Jest to część innego towaru mająca posiadać identyczne cechy jak ten, który zostanie dostarczony kupującemu – z uwzględnieniem ewentualnych zastrzeżeń sprzedawcy co do różnic wynikających np. z uwarunkowań procesu produkcyjnego.

Wzór stanowi rzecz, która przedstawia wyobrażenie towaru mające zaprezentować jego najważniejsze cechy, lecz nie wszystkie (prototyp). Zasadniczo towar może nie być identyczny ze wzorem, jednak powinien posiadać tożsame istotne jego cechy, w tym te, które zostały uzgodnione przez strony.

Stan prawny: 29 grudnia 2023 roku

Podstawa prawna:

1) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.).

Zobacz także: