Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	P
Postępowanie nakazowe	Jest to uproszczona procedura dochodzenia należności, przewidziana w art. 480-497 ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeksu postępowania cywilnego (dalej jako „k.p.c.”).. Umożliwia ono dużo szybsze uzyskanie wyroku stanowiącego tytuł do zabezpieczenia roszczenia w sytuacji, gdy dłużnik nie wywiązuje się ze swojego zobowiązania, a sprawa dotyczy roszczenia pieniężnego lub świadczenia innych rzeczy zamiennych. Zgodnie z art. 16 i 17 Kodeksu postępowania cywilnego Sądy Rejonowe są właściwe dla spraw, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 75 000 zł, wszelkie sprawy, których przedmiotem jest wartość przekraczająca tę kwotę należą do właściwości Sądów Okręgowych. Postępowanie nakazowe jest rozpoczynane poprzez wniesienie pozwu, w którym musi zostać wyraźnie sformułowany wniosek o rozpatrzenie sprawy w postępowaniu nakazowym -sąd nie może wszcząć takiego postępowania z urzędu. Do pozwu należy dołączyć dokument uzasadniający dochodzone żądanie, którym może być np. dokument urzędowy czy zaakceptowany przez dłużnika rachunek. W pozwie należy także określić szczegółowo uczestników postępowania wraz z ich adresami oraz wskazać i dokładnie określić żądania powoda oraz wartość sporu. Sąd zajmuje się sprawą na posiedzeniu niejawny, w jednoosobowym składzie. Jeżeli sprawa przedstawia jakieś wątpliwości co do jej rozstrzygnięcia lub sąd uzna wydanie nakazu za bezzasadne – postępowanie toczone jest w trybie zwyczajnym. Zgodnie z art. 480² k.p.c.: „w nakazie zapłaty sąd nakazuje pozwanemu, by w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo wniósł środek zaskarżenia”. Środkiem zaskarżenia od nakazu zapłaty jest sprzeciw (postępowanie upominawcze) lub zarzuty (postępowanie nakazowe). W postępowaniu nakazowym sąd wydaje nakaz zapłaty – na podstawie art. 485 §1 k.p.c.: „jeżeli fakty uzasadniające dochodzone roszczenie są udowodnione dołączonym do pozwu: dokumentem urzędowym; zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem; wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu”. Ustawodawca przewidział zastosowanie postępowania nakazowego w sprawach dotyczących zobowiązań z czeku i weksla: „sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. W przypadku przejścia na powoda praw z weksla lub czeku, do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów uzasadniających roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla lub czeku”. (art. 485 §2 k.p.c.). Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm.). Zobacz także: Jak prawidłowo przygotować się do wszczęcia egzekucji, uzyskania tytułu egzekucyjnego i wykonawczego, sporządzić wniosek egzekucyjny Jak napisać prosty pozew o zapłatę

Postępowanie nakazowe

Jest to uproszczona procedura dochodzenia należności, przewidziana w art. 480-497 ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeksu postępowania cywilnego (dalej jako „k.p.c.”).. Umożliwia ono dużo szybsze uzyskanie wyroku stanowiącego tytuł do zabezpieczenia roszczenia w sytuacji, gdy dłużnik nie wywiązuje się ze swojego zobowiązania, a sprawa dotyczy roszczenia pieniężnego lub świadczenia innych rzeczy zamiennych. Zgodnie z art. 16 i 17 Kodeksu postępowania cywilnego Sądy Rejonowe są właściwe dla spraw, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 75 000 zł, wszelkie sprawy, których przedmiotem jest wartość przekraczająca tę kwotę należą do właściwości Sądów Okręgowych.

Postępowanie nakazowe jest rozpoczynane poprzez wniesienie pozwu, w którym musi zostać wyraźnie sformułowany wniosek o rozpatrzenie sprawy w postępowaniu nakazowym -sąd nie może wszcząć takiego postępowania z urzędu. Do pozwu należy dołączyć dokument uzasadniający dochodzone żądanie, którym może być np. dokument urzędowy czy zaakceptowany przez dłużnika rachunek. W pozwie należy także określić szczegółowo uczestników postępowania wraz z ich adresami oraz wskazać i dokładnie określić żądania powoda oraz wartość sporu. Sąd zajmuje się sprawą na posiedzeniu niejawny, w jednoosobowym składzie. Jeżeli sprawa przedstawia jakieś wątpliwości co do jej rozstrzygnięcia lub sąd uzna wydanie nakazu za bezzasadne – postępowanie toczone jest w trybie zwyczajnym.

Zgodnie z art. 480² k.p.c.: „w nakazie zapłaty sąd nakazuje pozwanemu, by w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo wniósł środek zaskarżenia”. Środkiem zaskarżenia od nakazu zapłaty jest sprzeciw (postępowanie upominawcze) lub zarzuty (postępowanie nakazowe).

W postępowaniu nakazowym sąd wydaje nakaz zapłaty – na podstawie art. 485 §1 k.p.c.: „jeżeli fakty uzasadniające dochodzone roszczenie są udowodnione dołączonym do pozwu:

dokumentem urzędowym;
zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem;
wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu”.

Ustawodawca przewidział zastosowanie postępowania nakazowego w sprawach dotyczących zobowiązań z czeku i weksla: „sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. W przypadku przejścia na powoda praw z weksla lub czeku, do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów uzasadniających roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla lub czeku”. (art. 485 §2 k.p.c.).

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm.).

Zobacz także: