Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	O
Okres zasiłkowy	Zgodnie z art. 8 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, okres zasiłkowy przysługuje osobie ubezpieczonej przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z powodu przyczyn określonych w art. 6 ust. 2. Zgodnie z powołanym przepisem jeżeli ubezpieczony stał się niezdolny do pracy z powodu choroby, przysługuje mu zasiłek chorobowy. Na równi z tą przesłanką traktuje się niemożność wykonywania pracy z powodu: Wydania decyzji przez właściwy organ lub uprawniony podmiot z zakresu przepisów dotyczących zapobiegania i zwalczania zakażeń chorobami zakaźnymi, Przebywania na leczeniu odwykowym leczenie uzależnienia alkoholowego w zakładzie stacjonarnym, Poddania się badaniom lekarskim niezbędnym z uwagi na chęć bycia dawcom komórek, tkanek oraz narządów. Podstawowa długość okresu zasiłkowego wynosi 182 dni, należy jednak pamiętać, że do tego okresu wlicza się także okresy niezdolności do pracy stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, choćby pracownik w czasie trwania zwolnienia wykonywał swoją pracę. Okres zasiłkowy może zostać wydłużony do 270 dni. Dzieje się tak w przypadku, gdy niezdolność do pracy spowodowana jest gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży. Celem prawidłowego ustalania długości okresu zasiłkowego, ustawodawca wprowadził obowiązek wpisywania kodu literowego „B” – w przypadku niezdolności do pracy w okresie ciąży oraz literę „D” – gdy niezdolność spowodowana jest gruźlicą. Jeżeli niezdolność do pracy spowodowanej gruźlicą wystąpiła bezpośrednio po niezdolności spowodowanej innymi przyczynami, okresy niezdolności zlicza się, a prawo do zasiłku przysługuje przez łączny okres 270 dni, zaś jeżeli niezdolność do pracy przypadająca na okres ciąży wystąpi po wcześniejszej niezdolności do pracy, bezpośrednio lub po przerwie nie dłuższej niż 60 dni, gdy jest spowodowana tą samą chorobą, ciężarnej również przysługuje prawo do zasiłku przez okres 270 dni. W razie wystąpienia wątpliwości, czy w przerwie w niezdolności spowodowanej tą samą chorobą, trwającą ponad 60 dni, ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy, należy zasięgnąć opinii lekarza leczącego. Jeżeli z tej opinii wynika, że między okresami orzeczonych niezdolności do pracy, ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy, okresy niezdolności przypadające przed przerwą i po niej zlicza się do jednego okresu zasiłkowego. Wyczerpanie okresu zasiłkowego, jeżeli dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy, może być podstawą do przyznania ubezpieczonemu świadczenia rehabilitacyjnego. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zobacz także: Zasiłek macierzyński Zasiłek chorobowy

Okres zasiłkowy

Zgodnie z art. 8 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, okres zasiłkowy przysługuje osobie ubezpieczonej przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z powodu przyczyn określonych w art. 6 ust. 2. Zgodnie z powołanym przepisem jeżeli ubezpieczony stał się niezdolny do pracy z powodu choroby, przysługuje mu zasiłek chorobowy. Na równi z tą przesłanką traktuje się niemożność wykonywania pracy z powodu:

Wydania decyzji przez właściwy organ lub uprawniony podmiot z zakresu przepisów dotyczących zapobiegania i zwalczania zakażeń chorobami zakaźnymi,
Przebywania na leczeniu odwykowym leczenie uzależnienia alkoholowego w zakładzie stacjonarnym,
Poddania się badaniom lekarskim niezbędnym z uwagi na chęć bycia dawcom komórek, tkanek oraz narządów.

Podstawowa długość okresu zasiłkowego wynosi 182 dni, należy jednak pamiętać, że do tego okresu wlicza się także okresy niezdolności do pracy stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, choćby pracownik w czasie trwania zwolnienia wykonywał swoją pracę. Okres zasiłkowy może zostać wydłużony do 270 dni. Dzieje się tak w przypadku, gdy niezdolność do pracy spowodowana jest gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży. Celem prawidłowego ustalania długości okresu zasiłkowego, ustawodawca wprowadził obowiązek wpisywania kodu literowego „B” – w przypadku niezdolności do pracy w okresie ciąży oraz literę „D” – gdy niezdolność spowodowana jest gruźlicą. Jeżeli niezdolność do pracy spowodowanej gruźlicą wystąpiła bezpośrednio po niezdolności spowodowanej innymi przyczynami, okresy niezdolności zlicza się, a prawo do zasiłku przysługuje przez łączny okres 270 dni, zaś jeżeli niezdolność do pracy przypadająca na okres ciąży wystąpi po wcześniejszej niezdolności do pracy, bezpośrednio lub po przerwie nie dłuższej niż 60 dni, gdy jest spowodowana tą samą chorobą, ciężarnej również przysługuje prawo do zasiłku przez okres 270 dni. W razie wystąpienia wątpliwości, czy w przerwie w niezdolności spowodowanej tą samą chorobą, trwającą ponad 60 dni, ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy, należy zasięgnąć opinii lekarza leczącego. Jeżeli z tej opinii wynika, że między okresami orzeczonych niezdolności do pracy, ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy, okresy niezdolności przypadające przed przerwą i po niej zlicza się do jednego okresu zasiłkowego.

Wyczerpanie okresu zasiłkowego, jeżeli dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy, może być podstawą do przyznania ubezpieczonemu świadczenia rehabilitacyjnego.

Podstawa prawna: