Słownik pojęć

Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

Przejdź do Twój e-PIT
  F

Franchising

Franchising – z angielskiego – przywilej, nierzadko koncesja. Określa system sprzedaży towarów, usług lub technologii, który jest oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi i niezależnymi przedsiębiorstwami, franczyzodawcą i jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Istota tego systemu polega na tym, że franczyzodawca, jako organizator sieci, nadaje swoim poszczególnym franczyzobiorcom prawo oraz nakłada na nich obowiązek prowadzenia działalności zgodnie z jego technologiami, koncepcją, marketingiem, know-how.

System współpracy oparty jest na umowie franczyzy czy franchisingu – dalej jako: umowa. Umowa ta należy do kategorii tzw. umów nienazwanych czy mieszanych, która zawiera w sobie elementy innych umów nazwanych jak np. umowa sprzedaży, dzierżawy czy najmu. Przez co należy przyjąć, że nie istnieją żadne przepisy prawa, które regulowałyby obowiązkową zawartość takie umowy: postanowień istotnych według ustawy i postanowień dodatkowych, zależnych od woli strony. j.

Dopuszczalność zawierania takiej umowy w polskim prawie wynika z tzw. zasady swobody zawierania umów sformułowanej w art. 3531 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny – (dalej jako: „k.c.”), który stanowi, iż strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Franchising czyli udzielania franczyzy jest uprawnieniem ustanowionym w ramach i na okres sporządzonej na piśmie umowy oraz w zamian za bezpośrednie lub pośrednie świadczenia finansowe, upoważniające franczyzobiorcę do korzystania z nazwy handlowej franczyzodawcy, jego znaku towarowego lub usługowego, know-how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemu postępowania i innych praw własności intelektualnej lub natury zobowiązaniowej (z umowy), a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej franczyzodawcy.

Od innych umów o charakterze gospodarczym niniejszą umowę wyróżnia, w szczególności:

  • trwały, kontraktowy stosunek umowny łączący franczyzodawcę i franczyzobiorcę, z którego wynika obowiązek franczyzodawcy udostępniania i przekazywania franczyzobiorcy „know-how" w sposób ciągły, przez cały okres obowiązywania umowy, a który nakłada na franczyzobiorcę obowiązek uiszczania na rzecz franczyzodawcy ekwiwalentnie opłat franczyzowych, lub innych świadczeń, w sposób uzgodniony pomiędzy stronami,
  • niezależność gospodarcza, prawna oraz organizacyjna franczyzobiorcy względem franczyzodawcy, samodzielnie prowadzenie działalności gospodarczej na swój rachunek, a więc prawo do całego dochodu jak i ryzyko straty.

Nie wyklucza to powiązania poprzez podstawę odliczania wynagrodzenia jako prowizji „udziału" liczonej od zysku netto (nie „z", „lub" zysku). Może też wystąpić dzielenie się ryzykiem gdy w okresie braku czystego dochodu obowiązek wynagrodzenia za franczyzę nie występuje. Powinna to określać umowa.

 

Podstawa prawna:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.)

Zobacz także: