Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	C
Clearing	(ang. rozliczenie) – jest to forma rozliczeń finansowych, pomiędzy podmiotami gospodarczymi stosowaną w przypadku, gdy strony są wzajemnie zadłużone. W takiej sytuacji strona, która zadłużona jest bardziej spłaca tylko różnicę w zadłużeniu. Wyróżniamy clearing bilateralny (dwustronny) i multilateralny (wielostronny). Clearing bilateralny występuje, gdy podmiotem rozliczenia finansowego są dwie strony, natomiast multilateralny gdy stron jest więcej niż dwie. Clearing stosowany jest zwłaszcza w obrocie międzynarodowym pomiędzy przedsiębiorstwami. Podstawą clearingu mogą być umowy handlowe zawierane w celu równoważenia wartości obrotów, określające ilość i rodzaj towarów, jak również umowy płatnicze ustalające warunki przeprowadzenia rozliczeń między partnerami. Clearing w rozumieniu rozliczeń wzajemnych zobowiązań w płatnościach jest formą finansowych potrąceń, czyli umownej kompensaty dwu lub wielostronnej. Umowy w zakresie clearingu są zawierane na dłuższe okresy lub dla pewnych przedsięwzięć, mają też postać postanowień umownych w umowach o współpracy przemysłowej lub handlowej. Clearing oznacza również procedurę, w której występuje pośrednik występujący w dwojakiej roli. Pełni on wówczas rolę zabezpieczającego transakcję pomiędzy stronami. Łączy w sobie funkcje sprzedającego i kupującego. Zjawisko to określa się również mianem transakcji kompensacyjnych. Opisywany rodzaj transakcji dotyczy również relacji międzypaństwowych. Dzieli się on dodatkowo na multilateralny i bilateralny. Ostatnim rodzajem clearing jest clearing bankowy. Oznacza on proces rozliczania należności wzajemnych pomiędzy bankami. Jego cechą charakterystyczną jest cykliczność. Do przeprowadzania tych rozliczeń płatniczych powołane są domy clearingowe. Obrót ten ma formę bezgotówkową i opiera się na podstawie przedstawionej dokumentacji. Dopełnieniem tej procedury jest wzajemna kompensacja co do sald. W Polsce funkcję instytucji clearingowej między bankami, pełni Narodowy Bank Polski. Clearing może stanowić również ułatwienie dla rozliczenia wzajemnych należności między uczestnikami rynku kapitałowego. Pośrednik tych rozliczeń – izba rozliczeniowa – staje się dodatkową stroną kontraktu, zarówno dla kupującego i sprzedającego instrumenty finansowe. Izba rozliczeniowa otrzymuje wynagrodzenie – prowizję rozrachunkową. Nadto może domagać się dodatkowych zabezpieczeń dla transakcji (np. depozyt). Ważną cechą clearingu jest to, że do rozrachunku, polegającego na kompensowaniu wierzytelności i długów następuje bez użycia środków płatniczych. Zobacz także: Kompensata rozrachunków Potrącenie

Clearing

(ang. rozliczenie) – jest to forma rozliczeń finansowych, pomiędzy podmiotami gospodarczymi stosowaną w przypadku, gdy strony są wzajemnie zadłużone. W takiej sytuacji strona, która zadłużona jest bardziej spłaca tylko różnicę w zadłużeniu. Wyróżniamy clearing bilateralny (dwustronny) i multilateralny (wielostronny). Clearing bilateralny występuje, gdy podmiotem rozliczenia finansowego są dwie strony, natomiast multilateralny gdy stron jest więcej niż dwie. Clearing stosowany jest zwłaszcza w obrocie międzynarodowym pomiędzy przedsiębiorstwami. Podstawą clearingu mogą być umowy handlowe zawierane w celu równoważenia wartości obrotów, określające ilość i rodzaj towarów, jak również umowy płatnicze ustalające warunki przeprowadzenia rozliczeń między partnerami.

Clearing w rozumieniu rozliczeń wzajemnych zobowiązań w płatnościach jest formą finansowych potrąceń, czyli umownej kompensaty dwu lub wielostronnej. Umowy w zakresie clearingu są zawierane na dłuższe okresy lub dla pewnych przedsięwzięć, mają też postać postanowień umownych w umowach o współpracy przemysłowej lub handlowej.

Clearing oznacza również procedurę, w której występuje pośrednik występujący w dwojakiej roli. Pełni on wówczas rolę zabezpieczającego transakcję pomiędzy stronami. Łączy w sobie funkcje sprzedającego i kupującego. Zjawisko to określa się również mianem transakcji kompensacyjnych.

Opisywany rodzaj transakcji dotyczy również relacji międzypaństwowych. Dzieli się on dodatkowo na multilateralny i bilateralny.

Ostatnim rodzajem clearing jest clearing bankowy. Oznacza on proces rozliczania należności wzajemnych pomiędzy bankami. Jego cechą charakterystyczną jest cykliczność. Do przeprowadzania tych rozliczeń płatniczych powołane są domy clearingowe. Obrót ten ma formę bezgotówkową i opiera się na podstawie przedstawionej dokumentacji. Dopełnieniem tej procedury jest wzajemna kompensacja co do sald. W Polsce funkcję instytucji clearingowej między bankami, pełni Narodowy Bank Polski.

Clearing może stanowić również ułatwienie dla rozliczenia wzajemnych należności między uczestnikami rynku kapitałowego. Pośrednik tych rozliczeń – izba rozliczeniowa – staje się dodatkową stroną kontraktu, zarówno dla kupującego i sprzedającego instrumenty finansowe. Izba rozliczeniowa otrzymuje wynagrodzenie – prowizję rozrachunkową. Nadto może domagać się dodatkowych zabezpieczeń dla transakcji (np. depozyt).

Ważną cechą clearingu jest to, że do rozrachunku, polegającego na kompensowaniu wierzytelności i długów następuje bez użycia środków płatniczych.

Zobacz także: