Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	M
Mikroprzedsiębiorca	Z dniem 30 kwietnia 2018 roku weszła w życie tzw. Konstytucja dla Biznesu. To umowna nazwa dla pakietu pięciu ustaw, związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce. W jej skład wchodzi między innymi ustawa Prawo przedsiębiorców z dnia 6 marca 2018 roku (t.j. Dz.U. z 2021 roku poz. 162). Zgodnie z art. 7 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy mikroprzedsiębiorcą jest przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki: a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro (art. 7 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców). W praktyce najczęściej status mikroprzedsiębiorcy nabywają osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą oraz inni przedsiębiorcy, których rozmiar działalności jest najmniejszy według kryteriów: pracowniczego i obrotowego (mikroprzedsiębiorstwo). W rozumieniu art. 3 ust 1 pkt 48 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości. (t.j. Dz.U z 2020 roku poz. 2122), spółki prawa handlowego, inne osoby prawne, oddziały przedsiębiorców zagranicznych uzyskują status mikroprzedsiębiorstwa gdy w roku obrotowym (dotyczy jednostek, funkcjonujących nie dłużej niż 1 rok) oraz w roku obrotowym poprzedzającym ten rok nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości: a) 1 500 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego, b) 3 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy c) 10 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty; Zgodnie z tą samą ustawą, za mikrofirmę uznaje się: związki zawodowe, organizacje pracodawców, izby gospodarcze, przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych społeczno-zawodowe organizacje rolników, organizacje samorządu zawodowego, organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła i Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz przedsiębiorstwa w spadku jeżeli przychody netto tych jednostek ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wyniosły równowartość w walucie polskiej nie mniej niż 2 000 000 euro i nie więcej niż 3 000 000 euro za poprzedni rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą – w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 roku poz. 162) Ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości. (t.j. Dz.U z 2020 roku poz. 2122) Zobacz także: Mały przedsiębiorca Średnie przedsiębiorstwo Wybór formy prowadzenia działalności

Mikroprzedsiębiorca

Z dniem 30 kwietnia 2018 roku weszła w życie tzw. Konstytucja dla Biznesu. To umowna nazwa dla pakietu pięciu ustaw, związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce. W jej skład wchodzi między innymi ustawa Prawo przedsiębiorców z dnia 6 marca 2018 roku (t.j. Dz.U. z 2021 roku poz. 162). Zgodnie z art. 7 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy mikroprzedsiębiorcą jest przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:

a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro (art. 7 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców).

W praktyce najczęściej status mikroprzedsiębiorcy nabywają osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą oraz inni przedsiębiorcy, których rozmiar działalności jest najmniejszy według kryteriów: pracowniczego i obrotowego (mikroprzedsiębiorstwo).

W rozumieniu art. 3 ust 1 pkt 48 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości. (t.j. Dz.U z 2020 roku poz. 2122), spółki prawa handlowego, inne osoby prawne, oddziały przedsiębiorców zagranicznych uzyskują status mikroprzedsiębiorstwa gdy w roku obrotowym (dotyczy jednostek, funkcjonujących nie dłużej niż 1 rok) oraz w roku obrotowym poprzedzającym ten rok nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:
a) 1 500 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
b) 3 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy
c) 10 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty;

Zgodnie z tą samą ustawą, za mikrofirmę uznaje się:

związki zawodowe, organizacje pracodawców, izby gospodarcze, przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych społeczno-zawodowe organizacje rolników, organizacje samorządu zawodowego, organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła i Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych – jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej,
osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz przedsiębiorstwa w spadku jeżeli przychody netto tych jednostek ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wyniosły równowartość w walucie polskiej nie mniej niż 2 000 000 euro i nie więcej niż 3 000 000 euro za poprzedni rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą – w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 roku poz. 162)
Ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości. (t.j. Dz.U z 2020 roku poz. 2122)

Zobacz także: