Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	T
Towar	Już w starożytności posługiwano się powszechnie używanym współcześnie pojęciem „towar” (merx). W wyniku wzmożonych kontaktów handlowych w basenie Morza Śródziemnego i na Bliskim Wschodzie, wykształciła się forma sprzedaży oparta na nieformalnych porozumieniach stron co do towaru i ceny. Towarem mogła być każda rzecz przeznaczona do obrotu (res in commercio), ale również taka, która powstanie w przyszłości pod warunkiem jej rzeczywistego powstania lub też samej nadziei na jej powstanie. Podstawową cechą towaru jest jego użyteczność – służy więc w każdej cywilizacji przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb materialnych i bytowych. W polskim ustawodawstwie definicja towaru znajduje się m.in w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług., Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy towary to „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”. Natomiast Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U.UE.L.2019.136.28) w art. 2 pkt. 5 definiuje towar jako: „materialne rzeczy ruchome; wodę, gaz i energię elektryczną należy uznać za towary w rozumieniu niniejszej dyrektywy, w przypadku gdy są oferowane do sprzedaży w ograniczonej objętości lub w określonej ilości”; „materialne rzeczy ruchome, które zawierają w sobie treści cyfrowe lub usługę cyfrową lub są z takimi treściami lub usługą wzajemnie połączone w taki sposób, że brak tych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej uniemożliwiłby tym towarom pełnienie ich funkcji (zwane dalej "towarami z elementami cyfrowymi”.. Przez towar rozumie się produkt pracy ludzkiej, przeznaczony do sprzedaży. Towar uosabia społeczny stosunek sprzedawcy i nabywcy, jest przeznaczony do wymiany i posiada właściwości zaspokajania określonych potrzeb pracy. W najszerszym ujęciu przez towar należy rozumieć wszystkie rzeczy ruchome, energię, nieruchomości, płody ziemi itd. Dość dodać że potrzeby energetyczne zaspokajane są dobrami w postaci różnego rodzaju wytworzonej lub przetworzonej energii albo przez jej nośniki, takie jak: węgiel, produkty naftowe, odpady bio.. W piśmiennictwie, w aktach prawnych i w powszechnym użyciu pojęcie „towar” bywa zastępowane innymi określeniami, np. : dobro, produkt, wyrób czy artykuł, przy czym zakres znaczeniowy tych pojęć bliskoznacznych jest zawsze szerszy i obejmuje nie tylko produkty materialne stanowiące przedmiot transakcji wymiennych, ale także przedmioty materialne nie przeznaczone do zbycia oraz dobra niematerialne, gdyż każde z nich ma własny zakres semantyczny. Wskazać należy, że towar staje się przedmiotem społecznego zapotrzebowania dzięki swojej wartości użytkowej. Wartość użytkowa towaru to całokształt fizycznych i chemicznych właściwości danych przedmiotów, dzięki którym może on zaspokoić określoną potrzebę. Wartość użytkowa najczęściej wyrażona jest ceną. Cena natomiast jest wyrażana w formie pieniądza, który stanowi powszechny, usankcjonowany prawem, akceptowany ekwiwalent i jest ustalana względem wartości towaru oraz praw rynkowych takich jak, np. popyt i podaż na dane towary i usługi. Od pojęcia towaru należy odróżnić zbliżony znaczeniowo „produkt”. Ma on szersze znaczenie, w którym zawiera się także zakres pojęciowy towaru. Produktem jest każde dobro przeznaczone do obrotu konsumenckiego i gospodarczego. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). Zobacz także: Umowa sprzedaży na odległość Rodzaje umów sprzedaży

Towar

Już w starożytności posługiwano się powszechnie używanym współcześnie pojęciem „towar” (merx). W wyniku wzmożonych kontaktów handlowych w basenie Morza Śródziemnego i na Bliskim Wschodzie, wykształciła się forma sprzedaży oparta na nieformalnych porozumieniach stron co do towaru i ceny. Towarem mogła być każda rzecz przeznaczona do obrotu (res in commercio), ale również taka, która powstanie w przyszłości pod warunkiem jej rzeczywistego powstania lub też samej nadziei na jej powstanie. Podstawową cechą towaru jest jego użyteczność – służy więc w każdej cywilizacji przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb materialnych i bytowych. W polskim ustawodawstwie definicja towaru znajduje się m.in w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług., Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy towary to „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”. Natomiast Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U.UE.L.2019.136.28) w art. 2 pkt. 5 definiuje towar jako:

„materialne rzeczy ruchome; wodę, gaz i energię elektryczną należy uznać za towary w rozumieniu niniejszej dyrektywy, w przypadku gdy są oferowane do sprzedaży w ograniczonej objętości lub w określonej ilości”;
„materialne rzeczy ruchome, które zawierają w sobie treści cyfrowe lub usługę cyfrową lub są z takimi treściami lub usługą wzajemnie połączone w taki sposób, że brak tych treści cyfrowych lub usługi cyfrowej uniemożliwiłby tym towarom pełnienie ich funkcji (zwane dalej "towarami z elementami cyfrowymi”..

Przez towar rozumie się produkt pracy ludzkiej, przeznaczony do sprzedaży. Towar uosabia społeczny stosunek sprzedawcy i nabywcy, jest przeznaczony do wymiany i posiada właściwości zaspokajania określonych potrzeb pracy.

W najszerszym ujęciu przez towar należy rozumieć wszystkie rzeczy ruchome, energię, nieruchomości, płody ziemi itd. Dość dodać że potrzeby energetyczne zaspokajane są dobrami w postaci różnego rodzaju wytworzonej lub przetworzonej energii albo przez jej nośniki, takie jak: węgiel, produkty naftowe, odpady bio.. W piśmiennictwie, w aktach prawnych i w powszechnym użyciu pojęcie „towar” bywa zastępowane innymi określeniami, np. : dobro, produkt, wyrób czy artykuł, przy czym zakres znaczeniowy tych pojęć bliskoznacznych jest zawsze szerszy i obejmuje nie tylko produkty materialne stanowiące przedmiot transakcji wymiennych, ale także przedmioty materialne nie przeznaczone do zbycia oraz dobra niematerialne, gdyż każde z nich ma własny zakres semantyczny. Wskazać należy, że towar staje się przedmiotem społecznego zapotrzebowania dzięki swojej wartości użytkowej. Wartość użytkowa towaru to całokształt fizycznych i chemicznych właściwości danych przedmiotów, dzięki którym może on zaspokoić określoną potrzebę. Wartość użytkowa najczęściej wyrażona jest ceną. Cena natomiast jest wyrażana w formie pieniądza, który stanowi powszechny, usankcjonowany prawem, akceptowany ekwiwalent i jest ustalana względem wartości towaru oraz praw rynkowych takich jak, np. popyt i podaż na dane towary i usługi. Od pojęcia towaru należy odróżnić zbliżony znaczeniowo „produkt”. Ma on szersze znaczenie, w którym zawiera się także zakres pojęciowy towaru. Produktem jest każde dobro przeznaczone do obrotu konsumenckiego i gospodarczego.

Podstawa prawna: