Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	P
Protokół likwidacji środka trwałego	Dokumentem potwierdzającym dokonanie likwidacji i pozwalającym na ujęcie nieumorzonej wartości środka trwałego w kosztach podatkowych firmy jest protokół likwidacji środka trwałego. Dla celów podatkowych nie wymaga się obecności komisji likwidacyjnej przy sporządzaniu protokołu likwidacji. Dla celów dowodowych warto podpiąć pod protokół likwidacyjny dowód likwidacji np. potwierdzenie zezłomowania. Likwidacja środków trwałych polega na wyksięgowaniu, a następnie fizycznej likwidacji wybranego obiektu. Pod wpływem użytkowania, z czasem ulegają zużyciu lub całkowitemu zniszczeniu. W momencie, gdy dany środek traci możliwość jego wykorzystania to podmiot jest upoważniona do podjęcia decyzji o jego kasacji. Innymi przykładami powodów likwidacji są: przypadki losowe, decyzje podjęte w wyniku nieopłacalności produkcji lub dużych kosztów napraw, czy zmiana profilu działalności organizacji. Wyżej wymienione środki trwałe są to aktywa przedsiębiorstwa charakteryzujące się czasem użytkowania dłuższym niż jeden rok, mające postać rzeczową oraz będące zdatne do użytku Pierwszym etapem likwidacji środka trwałego jest likwidacja księgowa. Polega ona na przeprowadzaniu stosownych zapisów w księgach rachunkowych powodujących wyksięgowanie z konta "Środki trwałe", a także "Umorzenie środków trwałych" likwidowanego środka. Na tym etapie powstaje dokument LT (likwidacja środka trwałego), który jest dowodem księgowym przeprowadzonych działań. Tworzy go najczęściej komisja likwidacyjna albo dział zarządzający majątkiem. LT zatwierdzane jest przez kierownika danej jednostki. Należy pamiętać o Ustawie o rachunkowości (UOR), która stanowi, że zakończenie amortyzacji następuje nie później niż w momencie oddania środka trwałego do likwidacji. Możemy przez to rozumieć, że ostatni odpis amortyzacji powinien zostać zaksięgowany w miesiącu wystawienia dokumentu LT. Drugim etapem jest już likwidacja fizyczna. Polega ona przykładowo na utylizacji, złomowaniu danego środka lub w przypadku likwidacji majątku na skutek zdarzeń losowych. Oczywiście wszystko musi zostać udokumentowane protokołem likwidacyjnym. Protokół taki sporządzany jest w dniu likwidacji, zazwyczaj przez komisję likwidacyjną. Podczas pozbywania się środka trwałego może wystąpić zarówno zysk jak i strata. Zysk powinien zostać odnotowany w pozycji "Zysk ze zbycia niefinansowych aktów trwałych", natomiast strata w " Strata ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych". W przypadku utraty majątku w wyniku zdarzeń losowych (tj. kradzież, pożar, akt wandalizmu) ważnym aspektem jest ubezpieczenie danego środka. W sytuacji, gdy majątek nie był ubezpieczony, kwota nieumorzona powinna trafić na konto strat nadzwyczajnych, zaś kwoty uzyskane od ubezpieczyciela korygują wyniki tych zdarzeń. Elementy, które powinien zawierać protokół likwidacji to : pieczątka danej jednostki (lub dokładny adres i nazwa), miejsce oraz data sporządzenia protokołu, kolejny numer spisywanego protokołu, imiona i nazwiska składu komisji likwidacyjnej, nazwa oraz numer inwentarzowy likwidowanego środka trwałego, opinia Komisji Likwidacyjnej, sposób w jaki środek trwały zostanie zlikwidowany, podpisy członków komisji, wymagane załączniki np.: decyzje kierownika, wnioski, potwierdzenie opłat Stan prawny: 30 sierpnia 2024 roku Podstawa prawna 1) Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.). Zobacz także: • Środek trwały

Protokół likwidacji środka trwałego

Dokumentem potwierdzającym dokonanie likwidacji i pozwalającym na ujęcie nieumorzonej wartości środka trwałego w kosztach podatkowych firmy jest protokół likwidacji środka trwałego. Dla celów podatkowych nie wymaga się obecności komisji likwidacyjnej przy sporządzaniu protokołu likwidacji. Dla celów dowodowych warto podpiąć pod protokół likwidacyjny dowód likwidacji np. potwierdzenie zezłomowania.

Likwidacja środków trwałych polega na wyksięgowaniu, a następnie fizycznej likwidacji wybranego obiektu. Pod wpływem użytkowania, z czasem ulegają zużyciu lub całkowitemu zniszczeniu. W momencie, gdy dany środek traci możliwość jego wykorzystania to podmiot jest upoważniona do podjęcia decyzji o jego kasacji. Innymi przykładami powodów likwidacji są: przypadki losowe, decyzje podjęte w wyniku nieopłacalności produkcji lub dużych kosztów napraw, czy zmiana profilu działalności organizacji. Wyżej wymienione środki trwałe są to aktywa przedsiębiorstwa charakteryzujące się czasem użytkowania dłuższym niż jeden rok, mające postać rzeczową oraz będące zdatne do użytku

Pierwszym etapem likwidacji środka trwałego jest likwidacja księgowa. Polega ona na przeprowadzaniu stosownych zapisów w księgach rachunkowych powodujących wyksięgowanie z konta "Środki trwałe", a także "Umorzenie środków trwałych" likwidowanego środka. Na tym etapie powstaje dokument LT (likwidacja środka trwałego), który jest dowodem księgowym przeprowadzonych działań. Tworzy go najczęściej komisja likwidacyjna albo dział zarządzający majątkiem. LT zatwierdzane jest przez kierownika danej jednostki. Należy pamiętać o Ustawie o rachunkowości (UOR), która stanowi, że zakończenie amortyzacji następuje nie później niż w momencie oddania środka trwałego do likwidacji. Możemy przez to rozumieć, że ostatni odpis amortyzacji powinien zostać zaksięgowany w miesiącu wystawienia dokumentu LT.

Drugim etapem jest już likwidacja fizyczna. Polega ona przykładowo na utylizacji, złomowaniu danego środka lub w przypadku likwidacji majątku na skutek zdarzeń losowych. Oczywiście wszystko musi zostać udokumentowane protokołem likwidacyjnym. Protokół taki sporządzany jest w dniu likwidacji, zazwyczaj przez komisję likwidacyjną. Podczas pozbywania się środka trwałego może wystąpić zarówno zysk jak i strata. Zysk powinien zostać odnotowany w pozycji "Zysk ze zbycia niefinansowych aktów trwałych", natomiast strata w " Strata ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych". W przypadku utraty majątku w wyniku zdarzeń losowych (tj. kradzież, pożar, akt wandalizmu) ważnym aspektem jest ubezpieczenie danego środka. W sytuacji, gdy majątek nie był ubezpieczony, kwota nieumorzona powinna trafić na konto strat nadzwyczajnych, zaś kwoty uzyskane od ubezpieczyciela korygują wyniki tych zdarzeń.

Elementy, które powinien zawierać protokół likwidacji to :