Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	O
Ogólne warunki umów	Ogólne warunki umowy to forma wzorców umów, są zbiorem postanowień umownych wyrażonych klauzulami abstrakcyjnymi, to znaczy mającymi zastosowanie do różnych transakcji sprzedaży, różnych produktów czyli mających zastosowanie dla umów, które przedsiębiorca włącza do danej umowy lub uzgadnia się między stronami włączenie wprost lub też strony powołują się na nie w zawartej umowie. Ogólne warunki umów, wzory umów, regulaminy itp. wiążą drugą stronę (przedsiębiorców) jeżeli zostały jej doręczone przy zawarciu umowy, a w przypadku, gdy posługiwanie się takim wzorcem w stosunkach danego rodzaju jest zwyczajowo przyjęte, również wtedy, gdy druga strona z łatwością mogła zapoznać się z ich treścią (np. ogólne warunki umowy przewozu miejskich zakładów komunikacyjnych). Zgodnie z art. 384 § 2 KC powyższe „nie dotyczy umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawa życia codziennego.” Jednak umowa zawierana z konsumentem musi spełniać wymogi przewidziane w art. 385¹ § 1 KC, który stanowi, że: „postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.” W przypadku, gdy obie, bądź więcej danego stosunku zobowiązaniowego korzysta z OWU, wiążące dla stron są warunki zgodne (pokrywające się), natomiast w kwestiach, w których są sprzeczne stosuje się odpowiednie prawo pozytywne (materialne). Zasada ta znajduje wyraz w art. 385⁴ § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że: "umowa między przedsiębiorcami stosującymi różne wzorce umów nie obejmuje tych postanowień wzorców, które są ze sobą sprzeczne". W przypadku, gdy ogólne warunki umów sprzeczne są z umową stron, obowiązuje umowa zawarta między stronami. W przypadku obrotu konsumenckiego postanowienia niejednoznaczne tłumaczone są zawsze na korzyść konsumenta. Mówimy o nim wtedy, gdy jedna ze stron działa jako osoba fizyczna. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 964 roku Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2020 r. poz. 1740). Zobacz także: Negocjacje Ugoda pomiędzy przedsiębiorcami

Ogólne warunki umów

Ogólne warunki umowy to forma wzorców umów, są zbiorem postanowień umownych wyrażonych klauzulami abstrakcyjnymi, to znaczy mającymi zastosowanie do różnych transakcji sprzedaży, różnych produktów czyli mających zastosowanie dla umów, które przedsiębiorca włącza do danej umowy lub uzgadnia się między stronami włączenie wprost lub też strony powołują się na nie w zawartej umowie.

Ogólne warunki umów, wzory umów, regulaminy itp. wiążą drugą stronę (przedsiębiorców) jeżeli zostały jej doręczone przy zawarciu umowy, a w przypadku, gdy posługiwanie się takim wzorcem w stosunkach danego rodzaju jest zwyczajowo przyjęte, również wtedy, gdy druga strona z łatwością mogła zapoznać się z ich treścią (np. ogólne warunki umowy przewozu miejskich zakładów komunikacyjnych). Zgodnie z art. 384 § 2 KC powyższe „nie dotyczy umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawa życia codziennego.”

Jednak umowa zawierana z konsumentem musi spełniać wymogi przewidziane w art. 385¹ § 1 KC, który stanowi, że: „postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.”

W przypadku, gdy obie, bądź więcej danego stosunku zobowiązaniowego korzysta z OWU, wiążące dla stron są warunki zgodne (pokrywające się), natomiast w kwestiach, w których są sprzeczne stosuje się odpowiednie prawo pozytywne (materialne).

Zasada ta znajduje wyraz w art. 385⁴ § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że: "umowa między przedsiębiorcami stosującymi różne wzorce umów nie obejmuje tych postanowień wzorców, które są ze sobą sprzeczne".

W przypadku, gdy ogólne warunki umów sprzeczne są z umową stron, obowiązuje umowa zawarta między stronami. W przypadku obrotu konsumenckiego postanowienia niejednoznaczne tłumaczone są zawsze na korzyść konsumenta. Mówimy o nim wtedy, gdy jedna ze stron działa jako osoba fizyczna.

Podstawa prawna: