Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	I
Instytucja kredytowa	Zgodnie z art. 4 pkt. 17 ustawy z dnia 9 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.) instytucja kredytowa oznacza instytucję która uzyskała zezwolenie na podstawie art. 8 dyrektywy 2013/36/ UE, lub przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8a ust. 3 tej dyrektywy, mającą siedzibę na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego. Pojęcie instytucji kredytowej wprowadzono do prawa bankowego w 2002 r. w związku z przygotowaniami Polski do akcesji do UE. Uzyskanie przez Polskę statusu państwa członkowskiego wiązało się z obowiązkiem zapewnienia swobody świadczenia usług finansowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez instytucje kredytowe posiadające zezwolenie (licencję) właściwych władz nadzorczych innego państwa członkowskiego. Definicja "instytucji kredytowej" była wzorowana na obowiązujących w tym okresie rozwiązaniach zawartych w dyrektywie 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe. Nie ograniczono się przy tym do zdefiniowania ustawie terminu "instytucja kredytowa", ale jednocześnie wprowadzono regulacje dotyczące zasad podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz oddziały instytucji kredytowych, a także obowiązków informacyjnych ówcześnie funkcjonującej Komisji Nadzoru Bankowego wobec Komisji Europejskiej . Przyjęta pierwotnie definicja "instytucji kredytowej" odpowiada kryterium ustalonym w aktualnie obowiązującej dyrektywie 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe. Instytucją kredytową jest podmiot mający swoją siedzibę za granicą Rzeczypospolitej Polskiej, na terytorium jednego z państw członkowskich UE, prowadzący we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie zezwolenia właściwych władz nadzorczych, działalność polegającą na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym i udzielaniu kredytów lub na wydawaniu pieniądza elektronicznego. Do kategorii instytucji kredytowych nie zalicza się np. biur informacji kredytowej. Instytucja kredytowa, ale nie jej oddział, jest podmiotem publicznego prawa bankowego . W porównaniu z rozwiązaniami polskiego ustawodawstwa bankowego pojęcie "instytucji kredytowej" jest pojęciem szerszym od terminu "bank", którym w wyżej wspomnianych dyrektywach się nie posługiwano, natomiast jest pojęciem węższym od terminu "instytucja finansowa". W definicji "instytucji kredytowej" wyeksponowano zarówno tradycyjną i historycznie najstarszą funkcję banków, tzn. funkcję depozytowo-kredytową, jak i współcześnie dynamicznie rozwijającą się funkcję finansowych usług świadczonych drogą elektroniczną. Powyższa definicja obejmuje zatem banki oraz inne podmioty, które nie są bankami . Jej prawna konstrukcja została oparta przede wszystkim na kryterium przedmiotowym, czyli rodzaju prowadzonej działalności, natomiast formy organizacyjno-prawne instytucji kredytowych pozostawiono regulacji prawa wewnętrznego państw członkowskich Instytucja kredytowa nie obejmuje ani banków krajowych, ani jednostek organizacyjnych innych niż banki, które mogą na mocy odrębnych ustaw wykonywać czynności zasadniczo zastrzeżone dla banków. Podstawowym kryterium wyodrębnienia instytucji kredytowych jest miejsce ich siedziby. Podstawa prawna: 1) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.).

Instytucja kredytowa

Zgodnie z art. 4 pkt. 17 ustawy z dnia 9 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.) instytucja kredytowa oznacza instytucję która uzyskała zezwolenie na podstawie art. 8 dyrektywy 2013/36/ UE, lub przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8a ust. 3 tej dyrektywy, mającą siedzibę na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego.

Pojęcie instytucji kredytowej wprowadzono do prawa bankowego w 2002 r. w związku z przygotowaniami Polski do akcesji do UE. Uzyskanie przez Polskę statusu państwa członkowskiego wiązało się z obowiązkiem zapewnienia swobody świadczenia usług finansowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez instytucje kredytowe posiadające zezwolenie (licencję) właściwych władz nadzorczych innego państwa członkowskiego. Definicja "instytucji kredytowej" była wzorowana na obowiązujących w tym okresie rozwiązaniach zawartych w dyrektywie 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe. Nie ograniczono się przy tym do zdefiniowania ustawie terminu "instytucja kredytowa", ale jednocześnie wprowadzono regulacje dotyczące zasad podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz oddziały instytucji kredytowych, a także obowiązków informacyjnych ówcześnie funkcjonującej Komisji Nadzoru Bankowego wobec Komisji Europejskiej .

Przyjęta pierwotnie definicja "instytucji kredytowej" odpowiada kryterium ustalonym w aktualnie obowiązującej dyrektywie 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe. Instytucją kredytową jest podmiot mający swoją siedzibę za granicą Rzeczypospolitej Polskiej, na terytorium jednego z państw członkowskich UE, prowadzący we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie zezwolenia właściwych władz nadzorczych, działalność polegającą na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym i udzielaniu kredytów lub na wydawaniu pieniądza elektronicznego. Do kategorii instytucji kredytowych nie zalicza się np. biur informacji kredytowej. Instytucja kredytowa, ale nie jej oddział, jest podmiotem publicznego prawa bankowego .

W porównaniu z rozwiązaniami polskiego ustawodawstwa bankowego pojęcie "instytucji kredytowej" jest pojęciem szerszym od terminu "bank", którym w wyżej wspomnianych dyrektywach się nie posługiwano, natomiast jest pojęciem węższym od terminu "instytucja finansowa". W definicji "instytucji kredytowej" wyeksponowano zarówno tradycyjną i historycznie najstarszą funkcję banków, tzn. funkcję depozytowo-kredytową, jak i współcześnie dynamicznie rozwijającą się funkcję finansowych usług świadczonych drogą elektroniczną. Powyższa definicja obejmuje zatem banki oraz inne podmioty, które nie są bankami . Jej prawna konstrukcja została oparta przede wszystkim na kryterium przedmiotowym, czyli rodzaju prowadzonej działalności, natomiast formy organizacyjno-prawne instytucji kredytowych pozostawiono regulacji prawa wewnętrznego państw członkowskich

Instytucja kredytowa nie obejmuje ani banków krajowych, ani jednostek organizacyjnych innych niż banki, które mogą na mocy odrębnych ustaw wykonywać czynności zasadniczo zastrzeżone dla banków. Podstawowym kryterium wyodrębnienia instytucji kredytowych jest miejsce ich siedziby.

Podstawa prawna:

1) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.).