Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	A
Agent	Agent jest stroną umowy agencyjnej na podstawie której zgodnie z art. 758 § 1 Kodeksu Cywilnego przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Umowa agencyjna stanowi umowę konsensualną, wzajemną, odpłatną, należącą do grupy umów o świadczenie usług, wymagającą szczególnego zaufania stron. Ustawa wymaga, aby dający zlecenie był przedsiębiorcą. Pośrednictwo przy zawieraniu z klientami umów na rzecz zleceniodawcy, do którego zobowiązuje się agent, musi posiadać stały charakter. W przypadku, gdy agent zobowiązuje się do świadczenia ciągłego oraz przyjmuje na siebie obowiązek określonego stałego zachowania przez czas oznaczony albo nieoznaczony, stosunek agencji będzie posiadał charakter stały. Stronami umowy są przyjmujący zlecenie (agent) i dający zlecenie. Agentem może być osoba fizyczna oraz osoba prawna. Obie strony muszą być profesjonalistami, czyli dającym zlecenie jest „przedsiębiorca” a agent zobowiązuję się do określonych czynności, które są przedmiotem umowy agencyjnej, „w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa”. W sytuacji, gdy po jednej stronie wystąpi podmiot nieprofesjonalny nie możemy mówić o umowie agencyjnej i w tym przypadku powinny mieć zastosowanie przepisy dotyczące umowy zlecenia. „Stałe pośredniczenie” należy wiązać z trwałością stosunku prawnego łączącego strony oraz z częstotliwością, podejmowanych w jego ramach, czynności. Przyjmującemu zlecenie przysługuje wynagrodzenie, za czynności agencyjne. Jeśli strony nie określiły w umowie sposobu wynagrodzenia, agentowi należy się prowizja, której wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów. Klientami są osoby trzecie, które związane są umową agencyjną tylko pośrednio, ponieważ stosunek agencyjny jest stosunkiem prawnym dwustronnym, co oznacza, że łączy on tylko dającego zlecenie i agenta. Agent zobowiązuje się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów na rzecz zleceniodawcy albo na zawieraniu umów w jego imieniu. W pierwszym przypadku, agent działa jako pośrednik, natomiast w drugim, mowa jest o zawieraniu umów „w jego imieniu”, co wskazuje na bezpośredni charakter działań agenta i w tej sytuacji mamy do czynienia z agentem – przedstawicielem. Powierzenie przedstawicielstwa musi być udzielone na mocy pełnomocnictwa albo w samej umowie agencyjnej lub odrębnie. Regulacje w tym zakresie zawiera art. 758 §2 Kodeksu cywilnego, który wskazuje, że „do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie”. Należy wskazać, że czas trwania umowy jest dowolny, co oznacza, że może być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony. Zasadniczym obowiązkiem agenta – przedstawiciela jest zawieranie umów z klientami na rachunek i w imieniu zleceniodawcy. Podstawa prawna: 1) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.).

Agent

Agent jest stroną umowy agencyjnej na podstawie której zgodnie z art. 758 § 1 Kodeksu Cywilnego przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Umowa agencyjna stanowi umowę konsensualną, wzajemną, odpłatną, należącą do grupy umów o świadczenie usług, wymagającą szczególnego zaufania stron. Ustawa wymaga, aby dający zlecenie był przedsiębiorcą. Pośrednictwo przy zawieraniu z klientami umów na rzecz zleceniodawcy, do którego zobowiązuje się agent, musi posiadać stały charakter. W przypadku, gdy agent zobowiązuje się do świadczenia ciągłego oraz przyjmuje na siebie obowiązek określonego stałego zachowania przez czas oznaczony albo nieoznaczony, stosunek agencji będzie posiadał charakter stały.

Stronami umowy są przyjmujący zlecenie (agent) i dający zlecenie. Agentem może być osoba fizyczna oraz osoba prawna. Obie strony muszą być profesjonalistami, czyli dającym zlecenie jest „przedsiębiorca” a agent zobowiązuję się do określonych czynności, które są przedmiotem umowy agencyjnej, „w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa”. W sytuacji, gdy po jednej stronie wystąpi podmiot nieprofesjonalny nie możemy mówić o umowie agencyjnej i w tym przypadku powinny mieć zastosowanie przepisy dotyczące umowy zlecenia.

„Stałe pośredniczenie” należy wiązać z trwałością stosunku prawnego łączącego strony oraz z częstotliwością, podejmowanych w jego ramach, czynności.

Przyjmującemu zlecenie przysługuje wynagrodzenie, za czynności agencyjne. Jeśli strony nie określiły w umowie sposobu wynagrodzenia, agentowi należy się prowizja, której wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów. Klientami są osoby trzecie, które związane są umową agencyjną tylko pośrednio, ponieważ stosunek agencyjny jest stosunkiem prawnym dwustronnym, co oznacza, że łączy on tylko dającego zlecenie i agenta.

Agent zobowiązuje się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów na rzecz zleceniodawcy albo na zawieraniu umów w jego imieniu. W pierwszym przypadku, agent działa jako pośrednik, natomiast w drugim, mowa jest o zawieraniu umów „w jego imieniu”, co wskazuje na bezpośredni charakter działań agenta i w tej sytuacji mamy do czynienia z agentem – przedstawicielem. Powierzenie przedstawicielstwa musi być udzielone na mocy pełnomocnictwa albo w samej umowie agencyjnej lub odrębnie. Regulacje w tym zakresie zawiera art. 758 §2 Kodeksu cywilnego, który wskazuje, że „do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie”.

Należy wskazać, że czas trwania umowy jest dowolny, co oznacza, że może być zawarta na czas oznaczony lub nieoznaczony. Zasadniczym obowiązkiem agenta – przedstawiciela jest zawieranie umów z klientami na rachunek i w imieniu zleceniodawcy.

Podstawa prawna:

1) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.).