Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	K
Kontrakt terminowy	Kontrakty terminowe są rodzajem instrumentów pochodnych. Ich głównym zadaniem jest transfer ryzyka, nie zaś kapitału. Wartość instrumentu pochodnego jest uzależniona od wartości instrumentu bazowego. Instrumentem bazowym z kolei są aktywa: akcje, obligacje, waluty, indeksy giełdowe czy określone surowce i towary. W kontraktach terminowych sprzedający zobowiązuje się do sprzedania, a kupujący do nabycia określonego instrumentu bazowego lub dokonania rozliczenia finansowego w określonym czasie, ilości oraz w z góry ustalonej cenie. Do kontraktów terminowych zalicza się: kontrakty forward, kontrakty futures oraz transakcje FRA. Meritum kontraktów forward jest zakup lub sprzedaż określonych aktywów po ustalonej cenie w przyszłości. Z tego powodu niektórzy podnoszą że wykazują one cechy podobne do umów przedwstępnych. Kontrakty forward nie są instrumentem standaryzowanym ani giełdowym. Odbywają się wyłącznie na podstawie porozumień między podmiotami np. między instytucją finansową, a klientem lub między instytucjami finansowymi. Zatem strony muszą wypracować poszczególne elementy kontraktu: określenie instrumentu bazowego, cenę, moment wygaśnięcia (powinno być to określone co go godziny i minuty), formę rozliczenia kontraktu Z kolei transakcje forward są dokonywane z udziałem pośredników w postaci podmiotów standaryzowanych jak np. giełdy i mają standaryzowaną formę. Zatem zasada swobody układania stosunku zobowiązującego doznaje ograniczenia przez zasady dotyczące obrotu danego dobra lub z uwagi na kryterium rynku, na którym się dokonuje. Innymi słowy, w przeciwieństwie do kontraktów forward, nie wszystkie elementy kontraktów futures są negocjowane i jest to zazwyczaj tylko cena. Służą one również do transferu ryzyka, są też bezpieczniejsze od transakcji forward z uwagi na konieczność utrzymania waloryzowanych przez inwestora, depozytów zabezpieczających. Transakcje FRA (forward rate agrement) jako transakcja pochodna, dotyczą obrotu stopami procentowymi. Jej strony ustalają wysokość stopy procentowej na przyszłość dla kwoty ustalonej w walucie transakcji i dla z góry ustalonego okresu. Na koniec warto przytoczyć sposoby rozliczania kontraktów terminowych. Po pierwsze aktywa bazowe podlegają wymianie przez strony lub poprzez zapłatę. Nie dochodzi wówczas do bezpośredniej wymiany aktywów, obowiązek zapłaty ma tylko jedna strona, druga zaś dostarcza instrument bazowy. Zobacz także: Kontrakt forward Kontrakt nierzeczywisty

Kontrakt terminowy

Kontrakty terminowe są rodzajem instrumentów pochodnych. Ich głównym zadaniem jest transfer ryzyka, nie zaś kapitału. Wartość instrumentu pochodnego jest uzależniona od wartości instrumentu bazowego. Instrumentem bazowym z kolei są aktywa: akcje, obligacje, waluty, indeksy giełdowe czy określone surowce i towary.

W kontraktach terminowych sprzedający zobowiązuje się do sprzedania, a kupujący do nabycia określonego instrumentu bazowego lub dokonania rozliczenia finansowego w określonym czasie, ilości oraz w z góry ustalonej cenie. Do kontraktów terminowych zalicza się: kontrakty forward, kontrakty futures oraz transakcje FRA.

Meritum kontraktów forward jest zakup lub sprzedaż określonych aktywów po ustalonej cenie w przyszłości. Z tego powodu niektórzy podnoszą że wykazują one cechy podobne do umów przedwstępnych. Kontrakty forward nie są instrumentem standaryzowanym ani giełdowym. Odbywają się wyłącznie na podstawie porozumień między podmiotami np. między instytucją finansową, a klientem lub między instytucjami finansowymi. Zatem strony muszą wypracować poszczególne elementy kontraktu: określenie instrumentu bazowego, cenę, moment wygaśnięcia (powinno być to określone co go godziny i minuty), formę rozliczenia kontraktu

Z kolei transakcje forward są dokonywane z udziałem pośredników w postaci podmiotów standaryzowanych jak np. giełdy i mają standaryzowaną formę. Zatem zasada swobody układania stosunku zobowiązującego doznaje ograniczenia przez zasady dotyczące obrotu danego dobra lub z uwagi na kryterium rynku, na którym się dokonuje. Innymi słowy, w przeciwieństwie do kontraktów forward, nie wszystkie elementy kontraktów futures są negocjowane i jest to zazwyczaj tylko cena. Służą one również do transferu ryzyka, są też bezpieczniejsze od transakcji forward z uwagi na konieczność utrzymania waloryzowanych przez inwestora, depozytów zabezpieczających.

Transakcje FRA (forward rate agrement) jako transakcja pochodna, dotyczą obrotu stopami procentowymi. Jej strony ustalają wysokość stopy procentowej na przyszłość dla kwoty ustalonej w walucie transakcji i dla z góry ustalonego okresu.

Na koniec warto przytoczyć sposoby rozliczania kontraktów terminowych. Po pierwsze aktywa bazowe podlegają wymianie przez strony lub poprzez zapłatę. Nie dochodzi wówczas do bezpośredniej wymiany aktywów, obowiązek zapłaty ma tylko jedna strona, druga zaś dostarcza instrument bazowy.

Zobacz także: