Zwrot uszkodzonego towaru - mikroPorady.pl - Biznesowe wsparcie z najlepszej strony

Użytkownik zwrócił się do nas z prośbą o udzielenie porady prawnej dotyczącej zwrotu uszkodzonego towaru. W zapytaniu szczegółowo opisał stan faktyczny w którym wskazał, że dokonał zakupu telewizora w outlecie sklepu internetowego. Po otrzymaniu towaru, kurierzy zdjęli jedynie górną część kartonu i nie mieli czasu na szczegółowe sprawdzenie dostarczonego zamówienia. Oświadczyli, że widniejące plamy na ekranie są czynnikiem nie zdjętej foli z ekranu. Kurierzy się spieszyli więc o dokładnym sprawdzeniu zamówienia nie było mowy. Użytkownik jedynie został poinformowany, aby kontaktować się z infolinią po ujawnieniu potencjalnych wad. Zaraz po rozpakowaniu zakupionego towaru okazało się, że jest niesprawny w związku z czym Użytkownik odstąpił od umowy. Sprzedawca jednak stoi na stanowisku, że sprzedany towar w chwili wydania był wolny od wad, i został dokładnie sprawdzony zarówno przez Użytkownika jak i przez dostawców.

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?

Pokaż materiały

Odpowiedzialność sprzedawcy prowadzącego sklep internetowy w związku z uszkodzeniem towaru reguluje art. 548 § 3 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zgodnie ze wskazanym przepisem, jeżeli rzecz sprzedana ma zostać przesłana przez sprzedawcę kupującemu będącemu konsumentem, niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupującego z chwilą jej wydania kupującemu. Za wydanie rzeczy uważa się jej powierzenie przez sprzedawcę przewoźnikowi, jeżeli sprzedawca nie miał wpływu na wybór przewoźnika przez kupującego. Przepis wskazuje, że postanowienia mniej korzystne dla kupującego są nieważne. Sprzedający będzie więc odpowiadał za ewentualne uszkodzenie towaru także podczas transportu. Jego odpowiedzialność trwa bowiem aż do momentu, gdy zamówiona rzecz trafi do rąk konsumenta czy wskazanej przez niego osoby.

Jak wskazuje przepis, za wydanie rzeczy uważa się jej powierzenie przez sprzedawcę przewoźnikowi, jeżeli sprzedawca nie miał wpływu na wybór przewoźnika przez kupującego. W praktyce jednak większość sklepów internetowych współpracuje z konkretnymi przewoźnikami. Przedstawia kupującemu listę możliwości transportu, z których ten wybiera tę najbardziej mu odpowiadającą. Tym samym nie można powiedzieć, że sprzedający nie ma w tym wypadku wpływu na wybór konsumenta. Konsekwencją powyższego jest fakt, że będzie odpowiadał także za towar uszkodzony w wysyłce, a więc szkody powstałe dopiero u przewoźnika.

Zgodnie z Kodeksem cywilnym uszkodzenie towaru podczas transportu uprawnia konsumenta do zwrotu i reklamacji w sklepie internetowym. To sprzedający - sklep internetowy będzie zobowiązany do naprawienia towaru, wymiany na nowy albo obniżenia ceny. Natomiast w przypadku istotnej wady konsument może również od umowy odstąpić (dokonać zwrotu).

Sprzedający nie ma przy tym możliwości zwolnienia się z odpowiedzialności. Ma obowiązek uwzględnić reklamację kupującego nawet, gdy to nie z jego winy powstały uszkodzenia. Nie oznacza to jednak, że poniesienie wszystkie koszty związane np. z wymianą uszkodzonego towaru na nowy. Po zrealizowaniu reklamacji może zgłosić się do firmy przewozowej i wyjaśnić z nią przyczyny uszkodzenia przesyłki. To do przewoźnika należy bowiem dbanie o odpowiednie przewożenie towaru.

Należy pamiętać, że sprzedający też ma pewne obowiązki związane z przewozem. Musi przede wszystkim zadbać o odpowiednie zapakowanie i zabezpieczenie przesyłki. Jeśli jednak właściwie zapakował towar i wina za jego uszkodzenie leży po stronie przewoźnika, może domagać się odszkodowania.

Należy również dodać, że fakt dokonania zakupu towaru w outlecie internetowym nie ma wpływu na możliwość skorzystania z konsumenckiego prawa do odstąpienia od umowy w terminie 14 dni bez podawania przyczyny. Wszystkie przecenione produkty, outletowe produkty, z wadami – nawet jeżeli te wady są opisane wprost w treści oferty – również podlegają zwrotowi. Zamknięty katalog sytuacji, gdy prawo do odstąpienia od umowy ulega wyłączeniu, wskazany jest w art. 38 ustawy o prawach konsumenta. Towary outletowe nie są tam wymienione.

Kupujący tak jak przy kupnie wadliwej rzeczy może złożyć reklamację i wykorzystać swoje uprawnienia wynikające z rękojmi żądając wymiany, naprawy lub odstąpić od umowy. Należy przypomnieć, że kupujący może dochodzić uprawnienia przysługującego mu z tytułu rękojmi w sytuacji, gdy wada fizyczna zakupionej rzeczy polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

W chwili wydania rzeczy na kupującego przechodzą wszystkie prawa przekazanie prawa własności, a zatem przechodzi ryzyko utraty i uszkodzenia rzeczy. O wadzie kupujący powinien zawiadomić sprzedawcę najpóźniej w terminie miesiąca od wykrycia wady. Uprawnienia przysługujące kupującemu z tytułu rękojmi wygasają najpóźniej z upływem roku od dnia wydania rzeczy kupującemu. Istotne jest, by kupujący wykazał, iż wada rzeczy istniała w chwili jej wydania, to na nim bowiem spoczywa taki obowiązek.

Uprawniony dochodzący roszczenia z tytułu rękojmi może domagać się:

obniżenia ceny – w proporcji takiej w jakiej wartość rzeczy wadliwej pozostaje w stosunku do wartości rzeczy wadliwej;
odstąpienia od umowy – skutkujące obowiązkiem zwrotu wzajemnie spełnionych świadczeń – uprawnienie to przysługuje jedynie w sytuacji, w której wada rzeczy jest istotna, tj. uniemożliwiająca korzystanie z niej w sposób zgodny z jej przeznaczeniem i właściwościami;
naprawy uszkodzonej rzeczy;
wymiany rzeczy na rzecz wolną od wad.

Sprzedawca może posiadać roszczenie w stosunku do firmy kurierskiej o zwrot kosztów poniesionych w związku z naprawą rzeczy wadliwej, jednakże sam nie może swojemu klientowi odmówić przyjęcia od niego towaru.

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Stan prawny na dzień: 21 września 2022 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 287 z późn. zm.).

Rodzaje Umów sprzedaży

Umowa sprzedaży jest jedną z najczęściej zawieranych umów. Stronami takiej umowy są kupujący i sprzedający. Umowa zobowiązuje sprzedawcę do przeniesienia na kupującego własności rzeczy lub wykonania usługi i przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz. Kupujący natomiast jest zobowiązany do zapłaty uzgodnionej ceny oraz odebrania rzeczy.

Umowa sprzedaży jest uregulowana w Kodeksie cywilnym (k.c.). Z kolei Ustawa o prawach konsumenta definiuje także:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość.

Regulacja nakłada obowiązki na sprzedawców w szczególności w zakresie informacyjnym zarówno przed zawarciem umowy jak i na jej kolejnych etapach.

W myśl aktualnie obowiązujących przepisów, konsumentom należy się wzmożona ochrona, ponieważ nie występują w transakcjach jako podmiot profesjonalny. Wprowadzenie ustawy miało na celu zmniejszenie przewagi przedsiębiorcy jako podmiotu profesjonalnego oraz wyrównanie pozycji obu stron.

Wskazujemy, że z godnie z art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny k.c. (dalej jako: "k.c.") za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Sformułowanie to nie dotyczy osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową traci status konsumenta jeżeli dokonuje czynności prawnej – w stosunku do przedsiębiorcy – w bezpośrednim związku z tą działalnością.

Zgodnie z regulacją przedstawioną w k.c. innym rygorem prawnym objęte są tzw. potocznie klasyczne formy sprzedaży (czyli sprzedaż pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i konsumentem (kupującym) niż sprzedaż w obrocie profesjonalnym (pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i przedsiębiorcą (kupującym)). W drugiej wśród wymienionych sytuacji nie może być bowiem mowy o wyrównywaniu pozycji stron.

W naszej tabeli przedstawiamy i porównujemy:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość;
Umowę zawartą w lokalu przedsiębiorcy;
Umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami;

wskazując ich definicje, podstawę prawną oraz uwzględniając najbardziej charakterystyczne dla nich różnice.

Rekomendujemy szczegółowe zapoznanie się z przygotowanym poradnikiem i dostosowanie regulaminów sprzedaży przedsiębiorstwa pod obowiązujące wymogi i przepisy prawa.

Pobierz poradnik