Odpowiedzialność sprzedawcy wobec kupującego - mikroPorady.pl

Użytkownik naszego serwisu, zamówił tonery do drukarki. Po dostarczeniu okazało się, że tonery są uszkodzone i nie mogą być użytkowane. Po zgłoszeniu uwag do sprzedawcy, odesłał on naszego użytkownika do producenta. Użytkownik zwrócił się do nas z zapytaniem czy takie działanie jest zgodne z prawem? Czy sprzedawca nie odpowiada za sprzedane towary?

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?

Pokaż materiały

Poniżej odpowiedź naszych ekspertów.

Odesłanie kupującego do producenta, nie zwalnia sprzedawcy z jego odpowiedzialności wobec kupującego.

Jednym z podstawowych praw kupującego jest możliwość skorzystania z tzw. rękojmi. Uprawnienie to przysługuje na podstawie art. 556 ustawy z dnia 23 czerwca 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako „k.c.”).

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu

sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Uprawnienia z tytułu rękojmi polega na tym, że kupujący może dochodzić:

obniżenia ceny – w proporcji takiej w jakiej wartość rzeczy wadliwej pozostaje w stosunku do wartości rzeczy wadliwej;
odstąpienia od umowy – skutkujące obowiązkiem zwrotu wzajemnie spełnionych świadczeń – uprawnienie to przysługuje jedynie w sytuacji w której wada rzeczy jest istotna, tj. uniemożliwiająca korzystanie z niej w sposób zgodny z jej przeznaczeniem i właściwościami;
naprawy uszkodzonej rzeczy;
wymiany rzeczy na rzecz wolną od wad;

w sytuacji gdy wada fizyczna zakupionej rzeczy polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową.

Za rzecz niezgodną z umową sprzedaży uznaje się w szczególności sytuację w której:

rzecz sprzedana nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
rzecz sprzedana nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
rzecz sprzedana nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
rzecz sprzedana została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Ryzyko utraty / uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupującego w chwili wydania rzeczy na kupującego. Kupujący produkt, ma więc obowiązek „zbadania” zakupionego przez siebie towaru, a jeżeli kupujący towaru nie „zbadał” bądź nie zawiadomił niezwłocznie (w jak najkrótszym możliwym terminie po wykryciu wady) sprzedawcy o dostrzeżonej wadzie, bądź po jej wykryciu to nie przysługują mu uprawnienia z tytułu gwarancji.

O wadzie kupujący powinien zawiadomić sprzedawcę najpóźniej w terminie miesiąca od wykrycia wady.

W tym miejscu należy wskazać, że to po stronie sprzedawcy stoi obowiązek wykazania, że rzecz sprzedana nie miała wady w chwili jej wydania, zgodnie bowiem z art. 556²

Jeżeli kupującym jest konsument, a wada fizyczna została stwierdzona przed upływem roku od dnia wydania rzeczy sprzedanej, domniemywa się, że wada lub jej przyczyna istniała w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego.

W tym miejscu warto wskazać, że o tym czy kupujący jest konsumentem czy przedsiębiorcom nie może stanowić wyłącznie fakt, czy jest to osoba fizyczna czy osoba prawna. Zgodnie z definicją wskazaną w art. 22¹k.c.

za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Jeżeli więc, przedmiotem działalności Kupującego nie jest związana z zakupionym produktem powinien być on traktowany przez sprzedawcę jak konsument a tym samym ma on prawo do żądania wymiany rzeczy na nową pozbawioną wad bądź obniżenia ceny, a w przypadku gdy Sprzedawca nie wymieni rzecz na wolną od wad oraz nie usunie wady, ma prawo także do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy.

Reasumując, jeżeli kupujący niezwłocznie po tym jak wykrył wadę rzeczy zawiadomił o tym fakcie kupującego na sprzedawcy ciąża jego obowiązki wynikające z tytułu rękojmi.

Rekomendujemy przygotowanie oficjalnego pisma do sprzedawcy (wezwania), wskazując powyższe oraz wzywając do wykonania ciążących na nim obowiązków z tytułu rękojmi. W takim piśmie warto wskazać, że w przypadku nie wywiązania się sprzedawcy z jego obowiązków, postępowanie zostanie skierowane na drogę sądowa, a przesłane pismo (wezwanie) stanowi próbę polubownego rozwiązania sporu w rozumieniu art. 187 §1 pkt 3 k.p.c.

Stan prawny na 24 września 2021 roku.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (Dz.U 2020.1740);
Ustawa z dnia 26 czerwca 1964 roku kodeks postępowania cywilnego (Dz.U 2020.1575).

Osoba prawna a osoba fizyczna

Osoba fizyczna i osoba prawna są podstawowymi podmiotami prawa cywilnego. Kwestie dotyczące zarówno osoby fizycznej, jak i osoby prawnej reguluje Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U.2020.1740 t.j. z dnia 2020.10.08).

Osoba fizyczna jest to prawne określenie każdego żyjącego człowieka, który występuje jako podmiot w stosunku cywilnoprawnym. Sformułowanie to wynika z treści Działu I Tytułu II Kodeksu Cywilnego, który został poświęcony wyjaśnieniu terminu osoby fizycznej. O kwalifikacji człowieka do podmiotów praw i obowiązków z zakresu prawa cywilnego decyduje przypisana mu od chwili urodzenia zdolność prawna. Tym samym wszyscy ludzie, od chwili urodzenia do momentu śmierci, są uczestnikami stosunków prawnych.

Pobierz poradnik