Umowa komisu - mikroPorady.pl - Biznesowe wsparcie z najlepszej strony

Pytanie: Czy komis może prowadzić sprzedaż internetową?

Zgodnie z art. 765 Kodeksu cywilnego (k.c.) przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Pamiętać należy, że rzecz, która została przyjęta przez komisanta stanowi własność komitenta aż do momentu dokonania jej sprzedaży. Ponadto wskazać należy, że w przypadku umowy komisu mamy do czynienia jednocześnie z dwoma różnymi umowami. Pierwsza z nich to umowa, na podstawie, której komisant zobowiązuje się do podjęcia określonych działań na rzecz komitenta. Druga zaś to umowa sprzedaży dla osoby trzeciej, przedmiotu oddanego w komis.

Wskazać należy, że umowa komisu jest umową konsensualną. Oznacza to, że do jej zawarcia nie jest potrzebne przeniesienie posiadania rzeczy będącej przedmiotem komisu. Jest również umową dwustronnie zobowiązującą, odpłatną i wzajemną.

Umowa sprzedaży komisowej jest zawierana przez komisanta na rachunek komitenta, ale we własnym imieniu. Nie może, zatem dojść do umowy, w której jej dwoma stronami jest jedna i ta sama osoba. Ponadto sprzeciwiają się temu względy ochrony komitenta, który zawarł umowę komisu, ponieważ oczekuje, że komisant dołoży należytej staranności w zakresie kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomej na warunkach najkorzystniejszych dla komisanta. Dlatego komisant nie może kupić sam rzeczy oddanej w komis, aby ją potem korzystnie sprzedać.

Zaznaczyć również należy, że dla zawarcia umowy komisu nie wymaga zachowania się żadnej szczególnej formy. Dopuszczalne jest, także zawarcie takiej umowy na czas oznaczony lub na czas nieoznaczony. W umowie mogą zostać zawarte zapisy dotyczące jednej albo większej ilości transakcji, w końcu też może przybrać postać umowy ramowej obejmującej więcej rzeczy oddanych sukcesywnie w komis lub, które mają być na tej drodze nabyte.

Ponadto w umowie komisu strony mogą znacznie rozszerzyć przedmiot umowy, obejmując nim także usługi i inne czynności, które ma wykonać komisant, dokonując np. przeglądu przedsprzedażowego, sporządzenia instrukcji eksportu rzeczy, usług lub praw. W umowie komisu komisant zazwyczaj posiada swobodę w wyborze sposobu i czynności, jakie może podjąć, by doprowadzić do sprzedaży rzeczy np. działań reklamowych. Taka umowa reguluje przede wszystkim prowadzenie działalności komisowej w branżowych formach zawodowych, które są wyspecjalizowane dla różnego typu produktów np. sprzedaż rowerów, laptopów, książek, ale również samochodów, z czym najczęściej można się spotkać.

Komis można prowadzić również w formie internetowej. Coraz częściej możemy się spotkać ze stronami internetowymi komisów, na których oprócz reklamy sprzedawanych rzeczy, produktów możemy zobaczyć oferty sprzedaży internetowej. Takie oferty najczęściej można spotkać na stronach internetowych komisów samochodowych, na których składamy cenową ofertę kupna samochodu.

Dla sprzedaży tzw. internetowej trzeba jednak spełnić szereg wymogów. Będą to m.in.:

zamieszczenie informacji na stronie internetowej o danych identyfikujących przedsiębiorcę jak np. nr NIP, REGON, adres przedsiębiorstwa,
zamieszczenie informacji o łącznej cenie za sprzedaż rzeczy, produktów,
zamieszczenie informacji o sposobie i terminie zapłaty;
określenie sposobów, terminów i kosztów dostawy,
określenie postanowień dodatkowych (np. dotyczących ograniczenia odpowiedzialności, reklamacji, gwarancji itd.);
inne ze względu na specyfikę produktu lub warunki umowne.

Patrz szerzej: https://mikroporady.pl/marketing-i-it/item/54-strona-internetowa-przedsiebiorcy.html,

Stan prawny na 02.08.2018 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025);
Kodeks cywilny. Komentarz red. dr hab. Konrad Osajda 2018 (Legalis);
Kodeks cywilny. Komentarz red. prof. dr hab. Edward Gniewek, prof. dr hab. Piotr Machnikowski 2017 (Legalis);
Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 683).

Rodzaje Umów sprzedaży

Umowa sprzedaży jest jedną z najczęściej zawieranych umów. Stronami takiej umowy są kupujący i sprzedający. Umowa zobowiązuje sprzedawcę do przeniesienia na kupującego własności rzeczy lub wykonania usługi i przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz. Kupujący natomiast jest zobowiązany do zapłaty uzgodnionej ceny oraz odebrania rzeczy.

Umowa sprzedaży jest uregulowana w Kodeksie cywilnym (k.c.). Z kolei Ustawa o prawach konsumenta definiuje także:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość.

Regulacja nakłada obowiązki na sprzedawców w szczególności w zakresie informacyjnym zarówno przed zawarciem umowy jak i na jej kolejnych etapach.

W myśl aktualnie obowiązujących przepisów, konsumentom należy się wzmożona ochrona, ponieważ nie występują w transakcjach jako podmiot profesjonalny. Wprowadzenie ustawy miało na celu zmniejszenie przewagi przedsiębiorcy jako podmiotu profesjonalnego oraz wyrównanie pozycji obu stron.

Wskazujemy, że z godnie z art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny k.c. (dalej jako: "k.c.") za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Sformułowanie to nie dotyczy osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową traci status konsumenta jeżeli dokonuje czynności prawnej – w stosunku do przedsiębiorcy – w bezpośrednim związku z tą działalnością.

Zgodnie z regulacją przedstawioną w k.c. innym rygorem prawnym objęte są tzw. potocznie klasyczne formy sprzedaży (czyli sprzedaż pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i konsumentem (kupującym) niż sprzedaż w obrocie profesjonalnym (pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i przedsiębiorcą (kupującym)). W drugiej wśród wymienionych sytuacji nie może być bowiem mowy o wyrównywaniu pozycji stron.

W naszej tabeli przedstawiamy i porównujemy:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość;
Umowę zawartą w lokalu przedsiębiorcy;
Umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami;

wskazując ich definicje, podstawę prawną oraz uwzględniając najbardziej charakterystyczne dla nich różnice.

Rekomendujemy szczegółowe zapoznanie się z przygotowanym poradnikiem i dostosowanie regulaminów sprzedaży przedsiębiorstwa pod obowiązujące wymogi i przepisy prawa.

Pobierz poradnik