Odsprzedaż nowej rzeczy ruchomej, a utrata gwarancji

Użytkownik zwrócił się do nas z prośbą o udzielenie porady prawnej w następującym stanie faktycznym:

Użytkownik zakupił nowy skuter od właściciela, który uprzednio zakupił go w sklepie. Skuter był nowy i miał wszystkie dokumenty, sprzedawca przekazał wszystko nabywcy. Nowy właściciel zarejestrował skuter i dokonał pierwszej jazdy w trakcie której okazało się że skuter posiada usterkę. Sprzedawca zadzwonił do sklepu, w którym uprzednio zakupił skuter i otrzymał informację, że w warunkach gwarancji jest zapis że po odsprzedaży osobie trzeciej traci się gwarancję. Użytkownik pyta czy jest inna możliwość naprawy/wymiany rzeczy, np. rękojmia.

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?

Pokaż materiały

Gwarancja i rękojmia zostały uregulowane w Kodeksie cywilnym, odpowiednio w w art. 577-582 i w art. 556-572. Są to dwie możliwości reklamowania towaru (rzeczy) niezgodnego z umową.

Gwarancja to zapewnienie producenta o jakości towaru niezależnie od tego, czy był on sprzedawcą. Gwarancja jakości jest udzielana przez producenta dobrowolnie, zazwyczaj wraz z wydaniem towaru. Jest to pisemny dokument określający czas, na jaki udziela się gwarancji jakości oraz na jakich warunkach. Stanowi dodatkowe potwierdzenie udzielane co do jakości produktu. W dokumencie gwarancyjnym należy zamieścić podstawowe dane potrzebne do dochodzenia roszczeń z gwarancji, zwłaszcza nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Polsce, czas trwania i terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej. Powinno być też w nim zawarte stwierdzenie, że gwarancja na sprzedany towar konsumpcyjny nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową. Odpowiedzialny względem konsumenta, może nim być producent, importer, dystrybutor lub sprzedawca. Zakres odpowiedzialności gwaranta powinien być określony w dokumencie gwarancyjnym.

Rękojmia natomiast oznacza odpowiedzialność sprzedawcy w związku z ujawnioną wadą fizyczną lub wadą prawną zakupionego towaru. Jest to ustawowe uprawnienie kupującego, którego nie można w żaden sposób zbyć i ograniczyć. Klient może żądać od sprzedawcy:

bezpłatnej naprawy,
wymiany towaru na nowy,
obniżenia lub zwrotu ceny.

To kupujący wybiera, czy woli, aby daną rzecz naprawić, czy wymienić na nową, a wybór ten jest wiążący dla sprzedawcy. Jeśli jednak okaże się, że naprawa lub wymiana rzeczy jest niemożliwa lub zbyt kosztowna, to można żądać zwrotu ceny za towar (czyli odstąpić od umowy). Jednakże zwrot ceny jest zawsze wariantem ostatecznym - jest to uprawnienie przysługujące tylko wtedy, jeśli sprzedawca nie będzie mógł spełnić pozostałych dwóch możliwości.

Podstawą reklamacji będzie potwierdzenie zakupu, czyli paragon, faktura VAT lub umowa. Dopuszczalne jest również potwierdzenie sprzedaży poprzez wydruk z karty płatniczej. Sprzedawca nie może tłumaczyć się, że nie odpowiada za wadliwy towar, który sprzedał, ponieważ odpowiedzialność sprzedawcy powstaje z mocy prawa.

Rękojmia uwzględnia wady fizyczne (niezgodność towaru z umową) oraz prawne (towar nie należy do sprzedawcy). Sprzedawca za towar odpowiada przez dwa lata od dnia wydania rzeczy kupującemu. Jeśli kupujący zgłosi reklamację w ciągu roku, to domniemuje się, że rzecz posiadała wadę w dniu nabycia i kupujący nie musi udowadniać istnienia winy.

Natomiast przy gwarancji możliwe żądania kupującego konsumenta określa producent w karcie gwarancyjnej. To od niego zależy, na co pozwoli klientowi (obniżenie ceny, wymiana, naprawa).

W przedstawionym stanie faktycznym Użytkownikowi zatem przysługuje rękojmia, na podstawie której ma prawo żądać:

bezpłatnej naprawy,
wymiany towaru na nowy,
obniżenia lub zwrotu ceny - jeśli sprzedawca nie będzie miał możliwości spełnienia dwóch powyższych świadczeń.

Co do zasady uznaje się, że wada reklamowana z tytułu rękojmi powstała jeszcze przed sprzedażą produktu. To nie klient powinien udowodnić, że zakupił produkt wadliwy, a sprzedawca musi wykazać, że tego typu wady nie powstały w trakcie produkcji, tylko w czasie nieprawidłowego użytkowania. Wada ta musi się jednak ujawnić w okresie roku od dnia wydania towaru. W przypadku sprzedaży konsumenckiej odpowiedzialność jest również poszerzona o roszczenia wynikłe w trakcie dostawy, realizacji umowy o dzieło czy umowy komisu. Rozszerzenie to tyczy się tylko transakcji zawieranych między przedsiębiorcą a osobą fizyczną. W przypadku transakcji między przedsiębiorcami odpowiedzialność ta jest zazwyczaj uregulowana w umowie. Zazwyczaj ustalenia dotyczące na przykład ubezpieczenia transportu i tego, kto ponosi ten koszt, są określane w umowie.

Najważniejszą kwestią w trakcie reklamacji jest ustalenie, czy reklamację złożył konsument, czy kontrahent. Jeżeli konsument - wtedy przedsiębiorca (sprzedawca oferujący swój produkt) powinien ustalić, czy usunięcie wady ma nastąpić w ramach gwarancji producenta, czy w ramach rękojmi sprzedawcy. W tym celu może dopytać konsumenta, z której reklamacji chce skorzystać. Jeśli sprzedawca oferuje nie swoje produkty - wtedy za wady w towarze przed konsumentem odpowiada zawsze z mocy prawa.

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Stan prawny na dzień: 31 marca 2022 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.).

Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych

Zawierając umowę, nawet przy wyjątkowo zgodnych negocjacjach jej treści, warto jest umieścić postanowienia, stanowiące zabezpieczenie jej prawidłowego wykonania. Celem zabezpieczenia wprowadzonego w umowie jest „przymuszenie” bądź „zachęcanie” do wykonania wskazanych w umowie zobowiązań. W przypadku niewykonania zobowiązań, stronie przeciwnej przysługują uprawnienia wskazane w zabezpieczeniu, które z założenia są niekorzystne dla strony, która nie wykona swojego zobowiązania.

Poniżej przedstawiamy tabelkę z omówieniem zabezpieczeń właściwych dla roszczeń pieniężnych.

Pobierz poradnik