Zatrudnienie na podstawie umowy o pracę a wznowienie jednoosobowej działalności gospodarczej - mikroPorady.pl

Zapytanie: Zatrudnienie na podstawie umowy o pracę a wznowienie jednoosobowej działalności gospodarczej

W celu wznowienia zawieszonej działalności gospodarczej należy złożyć wniosek o wpis do CIDG (formularz CEIDG-1) w urzędzie miasta lub gminy, zaznaczając na formularzu „wznowienie działalności gospodarczej” i określając dzień wznowienia działalności (najwcześniej jako dzień, w którym został złożony wniosek). Można też dokonać wpisu elektronicznie lub listownie. Jednak formularz przesyłany listem poleconym powinien być podpisany przez przedsiębiorcę i potwierdzony przez notariusza.

Ważne:

W przypadku, gdy uległy zmianie dane firmy bądź dane kontaktowe, czy też zakres działalności, to we wniosku o wznowienie działalności jednocześnie należy zaznaczyć i wpisać te zmiany, które nastąpiły.

Jeśli zaś chodzi o obowiązkowe składki, jakim podlega przedsiębiorca, który prowadząc działalność gospodarczą jednocześnie świadczy pracę na podstawie umowy o pracę, to należy wskazać, że przedsiębiorca podlega w takiej sytuacji składkom społecznym ze stosunku pracy. Warunkiem jest jedynie osiąganie z tytułu umowy o pracę wynagrodzenia nie niższego niż minimalne, tj. w 2019 roku – 2250 zł brutto. Jeśli wynagrodzenie z tego tytułu jest równe lub wyższe minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, to przedsiębiorca nie musi odprowadzać składek społecznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast składka zdrowotna musi być opłacana zarówno przez pracodawcę jako płatnika (w związku z zawartą umową o pracę), jak i przez samego przedsiębiorcę z tytułu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Składka na ubezpieczenie zdrowotne w 2019 roku wynosi 342,32 zł. Termin jej płatności do ZUS jest uzależniony od tego, czy przedsiębiorca opłaca składkę tylko za siebie, czy również za inne osoby. Zgodnie z art. 47 ust. 1 Ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych w pierwszym przypadku przedsiębiorca jest obowiązany ją uiścić do dziesiątego dnia następnego miesiąca, zaś w drugi przypadku – do piętnastego dnia następnego miesiąca. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne przedsiębiorca, który rozlicza się za pomocą ryczałtu, może odjąć od podatku w wysokości 7,75 % podstawy wymiaru składki, przy obowiązującym wymiarze 9%, czyli 294,78 zł w 2019 roku.

Natomiast jeśli chodzi o zapłatę podatku, to przedsiębiorca, który wybrał formę ryczałtu, powinien uiszczać podatek co miesiąc, do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania (a więc do dnia 31 stycznia roku następnego). Tę zasadę mogą stosować podatnicy, których otrzymane przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki – w roku poprzedzającym rok podatkowy – nie przekroczyły kwoty stanowiącej równowartość 25 000 euro. Kwotę tę przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy.

Podatnicy mogą obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania. Pisemne oświadczenie o wyborze kwartalnej płatności ryczałtu należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Co do informowania naczelnika urzędu skarbowego o wyborze formy opodatkowania, to należy wskazać, że przepisy w tym zakresie stanowią, że oświadczenie o wyborze formy opodatkowania dotyczy każdego roku podatkowego osobno, jednak wybór formy opodatkowania dokonywany jest zazwyczaj na dłużej, tak więc ustawodawca przewidział, że raz dokonany wybór obowiązuje również w kolejnych latach podatkowych, dopóki przedsiębiorca nie złoży oświadczenia o woli opodatkowania w innej formie. Jeśli więc przedsiębiorca nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Komentarz.). Wobec tego należy stwierdzić, że prowadzona przed zawieszeniem działalność, dla której przedsiębiorca wybrał zryczałtowaną formę opodatkowania, po jej odwieszeniu nadal będzie opodatkowana w tejże formie.

Przypomnieć również należy, że na mocy przepisu art. 113 ust. 1 Ustawy u VAT zwolnieniu od podatku VAT może podlegać sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku) i prawdopodobnie nie przekroczy tej kwoty w roku bieżącym. Natomiast na podstawie art. 113 ust. 9 wymienionej ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł. Definicję sprzedaży zawiera art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i obejmuje odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast jeżeli chodzi o sam wybór formy prowadzenia działalności, jak i sposobu jej opodatkowania, należy odesłać do poniższych artykułów.

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?

Pokaż materiały

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 1998 nr 144 poz. 930);
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. 2018 poz. 647);
Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. 1998 nr 137 poz. 887);
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 Nr 80 poz. 350);
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 Nr 54 poz. 535).

Stan prawny na dzień: 7 marca 2019 r.

Rodzaje umów o pracę

Wielokrotnie pracownik i pracodawca stają przed wyborem najwłaściwszej formy zawieranej umowy o pracę.

Jeżeli zadecydowaliście już, że chcecie zawrzeć umowę o pracę regulowaną przepisami kodeku pracy, pozostaje Wam wybór pomiędzy umową zawartą na okres próbny, na czas określony oraz czas nieokreślony.

Wśród pracowników największym zainteresowaniem cieszy się umowa zawierana na czas nieokreślony, dając poczucie największej stabilizacji (m.in. najdłuższy czas wypowiedzenia umowy, obowiązek uzasadnienia wypowiedzenia umowy przez pracodawcę). Przy czym od 26 kwietnia 2023 r. obowiązek uzasadniania wypowiedzenia dotyczy także umów zawieranych na czas określony. Wybór umowy na czas nieokreślony cieszy się także zainteresowaniem wśród pracowników starających się o kredyt – zwiększa możliwość jego otrzymania, budując wiarygodność pracownika w ocenie banku.

Pobierz poradnik