Rozliczenie kosztów z działalności nierejestrowanej - mikroPorady.pl

Użytkowniczka serwisu zwróciła się do nas z prośbą o udzielenie porady prawnej w następującym stanie faktycznym:

Dzień dobry, zakładam działalność polegającą na prowadzeniu sklepu internetowego. Chciałabym oferować produkty niszowe, wytwarzane ręcznie na małą skalę. Chciałabym współpracować z rękodzielnikami, którzy dopiero wchodzą na rynek. Czy wspomniani rękodzielnicy, którzy prowadzą nierejestrowaną działalność, mogą wystawiać mi faktury bez VAT na poczet kosztów w mojej firmie? Po jakim czasie współpracy (liczonej w miesiącach) rękodzielnicy musieliby założyć JDG, żeby nie naruszać zasady "prowadzenia w sposób ciągły" działalności

Definicja działalności nierejestrowanej

Definicja działalności nierejestrowej została zawarta w art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców, zgodnie z którą nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Działalność nierejestrowana to sposób na sprawdzenie swojego pomysłu na biznes. Dzięki niej możemy sprzedawać swoje produkty i usługi bez zakładania firmy.

Różnice między działalnością nierejestrowaną a działalnością gospodarczą

Należy podkreślić, że zasady prowadzenia nierejestrowanej są zbliżone do prowadzenia działalności wpisanej do CEIDG. To czym różni te dwie formy to przede wszystkim limit osiąganych przychodów. Działalność nierejestrowa jest, co do zasady, działalnością gospodarczą na gruncie prawa cywilnego, a osoby, które prowadzą taką działalność, mają obowiązek respektować prawa konsumentów, w tym wykonywać obowiązki informacyjne, np. w zakresie udzielania informacji o prawie odstąpienia od umowy zawieranej na odległość.

Dozwolony czas prowadzenia działalności nierejestrowanej

Z definicji działalności nierejestrowanej wynika, że zasady jej prowadzenia są tożsame jak działalności gospodarczej. Jedynym limitem, który decyduje o zakwalifikowaniu prowadzonej działalności jako nierejestrowana jest limit przychodów. Zarówno działalność gospodarcza jak i działalność nierejestrowana jest prowadzona w sposób ciągły. Z żadnego przepisu nie wynika ograniczenie czasowe. Wobec powyższego tak długo dopóki limit 75 % minimalnego wynagrodzenia miesięcznego przychodu nie zostanie przekroczony, można prowadzić działalność nierejestrowaną.

Faktura bez VAT jako koszt podatkowy

W ustawach o podatku dochodowym w odniesieniu do podatku VAT została zapisana podstawowa zasada, zgodnie z którą podatek od towarów i usług jest wyłączony z kategorii kosztów podatkowych. Od tej generalnej reguły ustawodawca przewidział jednak kilka wyjątków. Dzięki temu w ustawowo określonych okolicznościach przedsiębiorcy mają prawo ujmowania w firmowych kosztach podatkowych podatku VAT naliczonego oraz należnego.

VAT należny

Sytuacje, w których wyłączenie z kosztów firmowych podatku VAT należnego nie znajduje zastosowania, zostały wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b) ustawy o pdof i art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o pdop. Z uregulowań tych wynika, że VAT należny podlega ujęciu w kosztach podatkowych, o ile dotyczy:

importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o VAT; kosztem podatkowym nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o VAT,
przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?

Pokaż materiały

VAT naliczony

Podatek VAT naliczony podatkowo podlega ujęciu w rachunku kosztowym - analogicznie jak ma to miejsce w przypadku podatku należnego - jedynie w ustawowo wskazanych przypadkach wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o pdof i art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o pdop. Jeden z nich odnosi się do podatników korzystających ze zwolnienia przedmiotowego lub podmiotowego z VAT, lub tych, którzy będąc podatnikami VAT, nabyli towar albo usługę w celu dokonywania czynności zwolnionych z VAT. Wykaz takich czynności zawiera m.in. art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedsiębiorcy, którzy nabywają towary i usługi związane z działalnością zwolnioną z VAT, nie są uprawnieni do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W efekcie podatek naliczony przy takich zakupach stanowi koszt podatkowy (przykład 1) - z pewnym jednak zastrzeżeniem. Rozliczanie takiego podatku bezpośrednio w kosztach nie ma zastosowania, gdy dotyczy on nabycia składników majątku trwałego. Wówczas bowiem jego kwota powiększa wartość początkową tych składników i podlega ujęciu w kosztach poprzez naliczane od niej odpisy amortyzacyjne.

Rezygnacja to nie brak prawa

Z uregulowań dotyczących omawianych zagadnień zawartych w ustawach o pdof i pdop wynika wprost, że podatnicy mają prawo obciążania firmowych kosztów podatkowych VAT naliczonym wyłącznie w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT nie przysługuje im obniżenie kwoty lub zwrot różnicy tego podatku, o ile nie powiększa on wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Zatem mają możliwość ujęcia VAT naliczonego w kosztach podatkowych jedynie wówczas, gdy zgodnie z przepisami o VAT nie przysługuje im prawo do jego odliczenia.

Chcąc uwzględnić w rachunku kosztowym nieodliczony VAT naliczony, trzeba jednak odróżnić brak prawa do odliczenia tego podatku od nieskorzystania z tego uprawnienia i to niezależnie od stojącej za tym przyczyny. Możliwość obciążenia jego wartością kosztów podatkowych przysługuje podatnikowi wyłącznie wtedy, gdy nie jest on uprawniony do jego odliczenia, a nie, jeśli uprawnienia tego nie wykorzystał.

Jeżeli podatnik dobrowolnie rezygnuje z prawa do odliczenia VAT, wówczas jego wartość nie stanowi kosztu podatkowego.

Podsumowując, faktury bez VAT wystawione przez osoby prowadzące działalność nierejestrowaną mogą być zaliczone jako koszt podatkowy.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat założenia działalności nierejestrowanej oraz zasad jej prowadzenia, koniecznie zaglądnij do naszego serwisu w którym został udostępniony obszerny materiał na ten temat: Nierejestrowana działalność gospodarcza: kiedy można ją prowadzić? - Bank wiedzy - Jestem Szefem

Pamiętaj!
Wpisz nasz KRS 0000318482 w Deklaracji Podatkowej PIT.

Wyszukaj:
Akademia Liderów Innowacji i Przedsiębiorczości Fundacja dr Bogusława Federa
w https://www.podatki.gov.pl/pit/twoj-e-pit/

Dziękujemy

Stan prawny: 11 czerwca 2024 r.

Podstawa prawna:
1) Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 z późn. zm.).

Ryczałt a karta podatkowa

Przedsiębiorca rozpoczynający działalność gospodarczą, podczas wyboru formy opodatkowania powinien kierować się nie tylko rachunkiem ekonomicznym, ale także rodzajem wykonywanej działalności. Podstawową i z reguły najczęściej stosowaną jest skala podatkowa (zasady ogólne), stanowiąca formę opodatkowania przychodów z działalności. Kolejną równie często wybieraną formą opodatkowania jest podatek liniowy, stanowiący korzystną alternatywę dla przedsiębiorców osiągających wysokie dochody, z uwagi na stałą stawkę podatku dochodowego. W dzisiejszym poradniku przedstawimy jednak dwie pozostałe – zryczałtowane formy opodatkowania, tj. kartę podatkową oraz ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku drobnych usługodawców i niewielkich firm handlowych, dobrym rozwiązaniem jest karta podatkowa. Jest to najprostsza metoda rozliczeń i z Urzędem Skarbowym, skierowana przede wszystkim do osób prowadzących mniejsze zakłady usługowe czy handlowe. Metoda karty podatkowej polega na płaceniu co miesiąc ustalonej kwoty podatku. Jest ona niezależna od osiągniętych przychodów w danym okresie. Są to zazwyczaj małe kwoty, należy jednak pamiętać, że podatek trzeba zapłacić nawet, gdy w danym miesiącu działalność nie przyniosła przychodów.

Istotną korzyścią wynikającą z rozliczania się poprzez kartę podatkową jest brak obowiązku prowadzenia jakichkolwiek ewidencji. Wysokość podatku ustalana jest na podstawie rodzaju działalności oraz wielkości gminy, na terenie której przedsiębiorca funkcjonuje (liczba mieszkańców). Zgłoszenia tej formy opodatkowania dokonuje się wypełniając formularz PIT-16.

Pobierz poradnik