Zadłużenie spowodowane pandemią COVID 19

Użytkownik serwisu zwrócił się do nas z prośbą o udzielenie porady prawnej dotyczącej zadłużenia spowodowanego pandemią COVID-19. Wskazał, że z powodu utraty płynności finansowej firmy nie jest w stanie uregulować zaległości powstałych w ZUS-ie oraz u innych wierzycieli, którzy skierowali sprawę do Komornika.

Poniżej porada naszych ekspertów.

Mimo, że od początku pandemii wirusa COVID-19 minęło już prawie 2 lata, wielu przedsiębiorców do dziś zmaga się z problemami wywołanymi przez lockdown. Należy jednak pamiętać, że nie warto w takiej sytuacji przyjmować biernej postawy tylko próbować ustalić z wierzycielami korzystne warunki spłaty zadłużenia.

Zgodnie z art. 29 Ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

§1 Ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie, Zakład może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych.
§1a. Odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek oraz rozłożenie należności na raty następuje w formie umowy.
§2. Od składek, które rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od następnego dnia po dniu wpływu wniosku o udzielenie tych ulg.
§3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie ustalonych przez Zakład rat, pozostała kwota staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja podatkowa.
§4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Zakład ustala opłatę prolongacyjną na zasadach i w wysokości przewidzianej w ustawie - Ordynacja podatkowa dla podatków stanowiących dochód budżetu państwa

Zgodnie ze wskazanym przepisem, jeśli z powodu trudnej sytuacji finansowej nie jesteśmy w stanie opłacać składek na ubezpieczenia społeczne (również składki na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych) w terminie, możemy ubiegać się o rozłożenie spłaty zadłużenia na raty. Dzięki temu rozwiązaniu możemy spłacić zadłużenie w dłuższym okresie i na uzgodnionych warunkach. Dodatkowo od dnia następnego po dniu w którym wpłynął wniosek nie będą naliczane odsetki, a jedynie opłata prolongacyjna. Wynosi ona 50% stawki odsetek za zwłokę obowiązującej w dniu podpisania umowy. Jeżeli z powodu niezapłaconych składek zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, zostanie ono zawieszone. Dzięki przedstawionemu rozwiązaniu, możemy spłacić zadłużenie w dłuższym okresie i na uzgodnionych warunkach. Szczegółowe informacje dotyczące możliwości spłaty zadłużenia w ratach oraz sposobu złożenia wniosku są dostępne na stronie internetowej https://www.zus.pl/firmy/ulgi/umorzenia/rozlozenie-splaty-zadluzenia-na-raty oraz u doradcy ds. ulg i umorzeń w wybranych placówkach ZUS.

Jeżeli już zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, należy zdawać sobie sprawę że ewentualna ugoda z komornikiem jest próbą negocjowania z poszczególnym wierzycielem. Komornik działa na podstawie otrzymanego wniosku o wszczęciu egzekucji. Jego głównym zadaniem jest odzyskanie długu na rzecz wierzyciela, a więc komornik może zająć tylko tę kwotę, która zostanie mu wskazana. I to właśnie wierzyciel ma wszelkie prawa majątkowe oraz uprawnienia związane z zadłużeniem. Dlatego w pierwszej kolejności należy starać się zawrzeć ugodę z wierzycielem. Komornik nie jest stroną postępowania egzekucyjnego, a jedynie wierzyciel i dłużnik. Negocjacje z wierzycielem mogą przyczynić się do rozłożenia długu na raty lub umorzenia odsetek. Zarówno dłużnikowi, jak i wierzycielowi powinno zależeć, aby sprawa zakończyła się pozytywnie. W pierwszej kolejności należy negocjować z wierzycielem, a w sytuacji odzewu z jego strony, warto napisać pismo do komornika. Wówczas komornik powinien przekazać wierzycielowi wniosek o zawarciu ugody. We wniosku o zawarcie ugody należy dokładnie przedstawić sytuację finansową oraz wykazać powód, dla którego nie jesteśmy w stanie spłacić zadłużenia w terminie oraz zaproponować raty dopasowane do naszych możliwości finansowych.

Może się jednak zdarzyć, że sytuacja finansowa przedsiębiorstwa jest na tyle niekorzystna, że nawet ugoda z wierzycielami uniemożliwia realizację zobowiązań. Jeżeli dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych wówczas mamy do czynienia ze stanem niewypłacalności, który jest przesłanką do ogłoszenia upadłości. Należy jednak pamiętać, że upadłość nie oznacza automatycznego umorzenia długów. Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości to wszczęcie skomplikowanej procedury w trakcie której sąd w pierwszej kolejnośći bada, czy dłużnik w istocie jest niewypłacalny. Ustawa wprowadza domniemanie, że utrata zdolności ma miejsce przy opóźnieniach w płatnościach, które przekraczają trzy miesiące. Jeżeli sąd ustali, że nie jesteśmy w stanie regulować naszych zobowiązań, wyda postanowienie o ogłoszeniu upadłości, które to dopiero otwiera właściwą procedurę zmierzającą do oddłużenia. Na tym etapie zostaje powołany syndyk, który prowadzi likwidację majątku i nadzoruje sposób, w jaki nawet przez kilka lat dłużnik będzie spłacał wierzycieli. Jeżeli Sąd stwierdzi, że dłużnik umyślnie doprowadził do swojej niewypłacalności plan spłaty wierzycieli może być ustalony nawet na 84 miesiące. Należy podkreślić, że upadły nie tylko jednak traci prawo zarządzania swoim majątkiem, ale również musi go w całości wydać syndykowi. Podobnie jak całość dokumentacji oraz rozliczeń jego dotyczących.

Jak zostało powyżej wskazane, istnieją możliwości na uregulowanie zobowiązań w inny sposób aniżeli ogłoszenie upadłości. Wbrew powszechnemu przekonaniu jest to długotrwały i skomplikowany proces. Rekomendujemy w pierwszej kolejności podjąć próbę negocjacji z wierzycielami, celem korzystnego rozłożenia na raty powstałych zobowiązań. Dopiero w sytuacji, gdy powyższe sposoby spłaty zadłużenia zawiodą – warto zastanowić się nad złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości.

Stan prawny na dzień: 26 stycznia 2022 r.

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 423 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1228 z późn. zm.).

Umowa a porozumienie

W polskim porządku prawnym „umowa” i „porozumienie” często są stosowane zamiennie. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego porozumienie oznacza zgodę na coś, wzajemne zrozumienie lub umowę, układ. Wobec braku definicji ustawowej, zgodnie z powszechnym poglądem za umowę uznaje się natomiast czynność prawną, składająca się z dwóch elementów koniecznych – uczestnictwa co najmniej dwóch stron i ich zgodnego oświadczenia Umowy, jako najdonioślejsze wśród czynności prawnych, zostały uregulowane przez polskiego ustawodawcę w księdze trzeciej kodeksu cywilnego dotyczącej prawa zobowiązań. Księga ta zawiera zarówno regulacje wspólne dla wszystkich umów, jak i przepisy dotyczące poszczególnych ich typów.

Pobierz poradnik