Konkurs organizowany przez przedsiębiorcę - mikroPorady.pl - Biznesowe wsparcie z najlepszej strony

Szybko, łatwo i na klik... z nami rozliczysz swój PIT
Przejdź do Twój e-PIT
- A
- A
- A
Pytania do eksperta

Ważne:

Nim zorganizujesz przedsięwzięcie/konkurs dla swoich pracowników w celu zwiększenia ich motywacji dla uzyskania efektywnych wyników pracy, przeczytaj poniższy tekst. Upewnij się, czy aby na pewno dobrze definiujesz konkurs i wiesz kiedy nagroda, jaką otrzymał od Ciebie pracownik podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a kiedy nie. Z poniższego tekstu dowiesz się, kiedy organizowane przez Ciebie ,,przedsięwzięcie’’ jest konkursem, a kiedy systemem wynagrodzenia motywacyjnego dla pracowników.

Kluczowy w tej sprawie jest art. 30 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zobacz, jak w poniższym przykładzie rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny.

Stan faktyczny¹:

X sp. z o.o. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej: WSA) na interpretacje indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. WSA uchylił zaskarżoną interpretacje indywidualną. X sp. z o.o. we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nagród przekazywanych przedstawicielom handlowym. W przedmiotowym wniosku zadała następujące pytania:

Czy wygrana w konkursie ze zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt u.p.d.o.f.?
Czy płatnikiem 10%-zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku nagrody wygranej przez uczestnika w konkursie adresowanym do przedstawicieli handlowych dystrybutora będącego kontrahentem producenta głównego jest Agencja, jako organizator konkursu?
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zakładając że płatnikiem jest X sp. z o.o., ciąży na niej obowiązek wystawienia deklaracji PIT-8AR, czy też PIT-8C?

W opinii X sp. z.o.o. wszystkie cechy przez nią wskazane kwalifikują organizowane przez nią przedsięwzięcie do kategorii konkursu. W związku z tym w oparciu o u.p.d.o.f., dochód z wygranej powinien być opodatkowany 10 % - zryczałtowanym podatkiem od osób fizycznych. Zdaniem X sp. z o.o. organizowany przez nią konkurs nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w u.p.d.o.f. z uwagi na niespełnienie przesłanek z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. W ocenie X sp. z o.o., to płatnik (osoba, która wygra konkurs) będzie zobowiązany wystawić deklarację PIT-8AR i w terminie do końca stycznia roku następującego po roku, w którym podatnik otrzymał nagrodę, przesłać do urzędu skarbowego właściwego dla płatnika wspomnianą roczną deklarację. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2014 r. uznał stanowisko X sp. z o.o. za nieprawidłowe. W jego opinii wartość ustalonej nagrody stanowi na gruncie przepisów ustawy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. Przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, a nie opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Jednocześnie wartość ww. nagrody nie będzie podlegała zwolnieniu wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., gdyż przedstawiciele handlowi nie otrzymują nagród wygranych w konkursie, a jedynie dodatkową gratyfikację (premię) za dobre wyniki sprzedaży. X sp. z o.o. złożyła do WSA skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów. WSA wyrokiem uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną gdyż uznał, że naruszała przepisy art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. Dyrektor Izby Skarbowej złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA), zaskarżając wyrok WSA w całości. X sp. z o.o. wniosła o oddalenie skargi w całości. NSA uznał, że skarga kasacyjna jest zasadna.

Zdaniem NSA tego rodzaju przedsięwzięcia i związane z nimi świadczeń nie można zasadnie uznać za konkurs lub nagrody, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Stan prawny:

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego² , konkursem jest "impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację, najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami”.

Przepisy podatkowe nie zawierają definicji konkursu. Jednak jak możemy przeczytać w komentarzu do u.p.d.o.f. konkurs jest konkursem pod warunkiem, że ma charakter rywalizacji³. Konkursem nie będzie więc przedsięwzięcie, którego celem jest ,,zwiększenie sprzedaży produktów’’. Nagrody uzyskiwane przez uczestników wskazanego przedsięwzięcia nie stanowią nagród w konkursie, lecz są nagrodami związanymi z najbardziej efektywnym realizowaniem stosunku pracy. Stanowią one system współzawodnictwa w pracy zawodowej, do osiągnięcia największej ilości obrotów i dochodów ich pracodawcy. W związku z tym jest to, niewątpliwie system wynagrodzenia motywacyjnego, którego uczestnicy staną się beneficjentami świadczeń z tytułu przyczynienia się do zwiększenia sprzedaży produktów, stanowiącego zasadniczy cel przedsięwzięcia nazwanego "konkursem". Celem, treścią oraz istotą motywowania do zwiększenia sprzedaży jest zwiększenie tej sprzedaży, nagroda za najbardziej efektywne realizowanie sprzedaży stanowi świadczenie z tytułu zwiększenia nakładu pracy, czasu, pomysłowości itp. handlowca w tym zakresie.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.)
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1673/16, LEX nr 2506274)
Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, wyd. V, 2015

¹ Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2018 r. (sygn. akt II FSK 1673/16, LEX nr 2506274)

² red. M. Szymczak, PWN, wyd. VII, Warszawa, 1992, t. I, s. 992

³ Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, PIT, komentarz, wyd. V, 2015

Rodzaje Umów sprzedaży

Umowa sprzedaży jest jedną z najczęściej zawieranych umów. Stronami takiej umowy są kupujący i sprzedający. Umowa zobowiązuje sprzedawcę do przeniesienia na kupującego własności rzeczy lub wykonania usługi i przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz. Kupujący natomiast jest zobowiązany do zapłaty uzgodnionej ceny oraz odebrania rzeczy.

Umowa sprzedaży jest uregulowana w Kodeksie cywilnym (k.c.). Z kolei Ustawa o prawach konsumenta definiuje także:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość.

Regulacja nakłada obowiązki na sprzedawców w szczególności w zakresie informacyjnym zarówno przed zawarciem umowy jak i na jej kolejnych etapach.

W myśl aktualnie obowiązujących przepisów, konsumentom należy się wzmożona ochrona, ponieważ nie występują w transakcjach jako podmiot profesjonalny. Wprowadzenie ustawy miało na celu zmniejszenie przewagi przedsiębiorcy jako podmiotu profesjonalnego oraz wyrównanie pozycji obu stron.

Wskazujemy, że z godnie z art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny k.c. (dalej jako: "k.c.") za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Sformułowanie to nie dotyczy osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową traci status konsumenta jeżeli dokonuje czynności prawnej – w stosunku do przedsiębiorcy – w bezpośrednim związku z tą działalnością.

Zgodnie z regulacją przedstawioną w k.c. innym rygorem prawnym objęte są tzw. potocznie klasyczne formy sprzedaży (czyli sprzedaż pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i konsumentem (kupującym) niż sprzedaż w obrocie profesjonalnym (pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i przedsiębiorcą (kupującym)). W drugiej wśród wymienionych sytuacji nie może być bowiem mowy o wyrównywaniu pozycji stron.

W naszej tabeli przedstawiamy i porównujemy:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość;
Umowę zawartą w lokalu przedsiębiorcy;
Umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami;

wskazując ich definicje, podstawę prawną oraz uwzględniając najbardziej charakterystyczne dla nich różnice.

Rekomendujemy szczegółowe zapoznanie się z przygotowanym poradnikiem i dostosowanie regulaminów sprzedaży przedsiębiorstwa pod obowiązujące wymogi i przepisy prawa.

Pobierz poradnik