Rozliczanie upominków dla kontrahentów - mikroPorady.pl - Biznesowe wsparcie z najlepszej strony

Użytkowniczka serwisu zwróciła się do nas z zapytaniem dotyczącym rozliczania upominków dla kontrahentów. Wskazała, że kupiła wino jako drobne prezenty na święta dla firm z którymi współpracuje - czy fakturę może rozliczyć jako koszt prowadzonej działalności gospodarczej?

Okres przedświąteczny jest idealną okazją do wręczania prezentów dla pracowników i kontrahentów, co jest coraz powszechniejszą formą budowania pozytywnego wizerunku firmy. Należy jednak pamiętać, że nawet drobne upominki mogą wywoływać określone skutki podatkowe zarówno dla przedsiębiorcy jak i dla obdarowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższy przepis wskazuje, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., w sprawie pod sygn. akt I FSK 430/11, stwierdzono, że:

Zwrot «w celu» oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

Związek kosztów podatkowych z przychodami jest zatem podstawowym warunkiem uznania wydatku za koszt podatkowy. Nie jest to jednak jedyny warunek kwalifikacji wydatku jako kosztu podatkowego. W orzecznictwie wskazuje się, że wydatek poniesiony przez podatnika będzie stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, gdy zostaną spełnione poniższe warunki:

został poniesiony przez podatnika, co oznacza, że musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się na tzw. liście kosztów negatywnych, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa”) kosztami uzyskania przychodów są koszty, które:

pozostają w związku przyczynowo - skutkowym ze źródłem przychodów
nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
zostały należycie udokumentowane.

Pomimo spełnienia powyższych przesłanek, niektóre wydatki nie mogą stanowić kosztów działalności, ich katalog zawiera się w art.23 ustawy. Wśród tych wyłączeń znajdują się koszty reprezentacji w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt. 23 „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych”. W przepisie zostały pominięte wydatki poniesione również na reklamę, w konsekwencji, jeżeli spełniają one kryteria określone w art.22 ustawy to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zasady rozliczania kosztów są uzależnione od prawidłowego zakwalifikowania wydatków. Wydatki na reprezentację to nakłady jakie przedsiębiorca ponosi w celu kształtowania i utrwalania korzystnego wizerunku firmy na zewnątrz, obejmują one kontakty oficjalne z innymi podmiotami gospodarczymi, kojarzą się z okazałością, wyróżniają się na tle innych.

Odpowiadając zatem na pytanie Użytkowniczki wskazujemy, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych wino jako drobny prezent na święta dla kontrahentów nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów. Napoje alkoholowe znajdują się bowiem w grupie wyłączeń wymienionych w art. 23 przedmiotowej ustawy.

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Stan prawny na dzień: 22 grudnia 2022 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647).
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587).

Umowa o dzieło - umowa zlecenie

Wielokrotnie spotykamy się z problematyką, jaką jest wybór właściwego rodzaju umowy. Najczęściej mylonymi i błędnie stosowanymi umowami są umowa o dzieło/umowa zlecenie. Zarówno umowa o dzieło, jak i umowa zlecenie są umowami cywilnoprawnymi, pełnią jednakże zdecydowanie inne funkcje i powodują różne skutki. Istotą zawarcia umowy o dzieło jest zobowiązanie się przyjmującego zamówienie do wykonania określonego, szczegółowo w umowie dzieła, zaś strony zmawiającej do zapłaty wynagrodzenia. Istotą umowy zlecenia jest wykonanie nie przez przyjmującego zlecenie określonej czynności prawnej lub faktycznej.

Pobierz poradnik