Mechanizm podzielnej płatności a podatek VAT 0% - mikroPorady.pl

Opis: Użytkownik serwisu zwrócił się do naszych ekspertów z zapytaniem o poniższej treści: „Firma sprzedaje sprzęt komputerowy dla uczelni wyższych. Po otrzymaniu stosownego zaświadczenia z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego przy sprzedaży stosuje 0 % stawkę VAT. Czy w przypadku , gdy kwota brutto (która z uwagi na 0% stawkę VAT jest równa kwocie netto) przekroczy 15 000 zł, to faktura taka od 01.10.2020 będzie musiała być oznaczona obligatoryjnie jako MPP pomimo, że podatek VAT wynosi zero?”

Poniżej odpowiedź udzielona przez zespół naszych ekspertów.

Zgodnie z wchodzącym w dniu 1 października 2020 r. Rozporządzeniem Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, oznaczenie MPP stosuje się jedynie do transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Tymczasem zgodnie z utrwalonym stanowiskiem doktryny prawa podatkowego „należy wskazać, że co do zasady mechanizm podzielonej płatności służy do realizacji zapłaty za fakturę, na której wykazano kwotę podatku VAT. Jak już wskazano, jego istota polega na tym, że płatność za towar lub usługę jest dokonywana w wartości netto na rachunek bankowy dostawcy, natomiast pozostała zapłata odpowiadająca kwocie podatku od towarów i usług, jest płacona na specjalne konto dostawcy - rachunek VAT. Mechanizm ten nie może być więc wykorzystywany do zapłaty za czynności lub zdarzenia pozostające poza zakresem VAT (np. zapłata odszkodowania), a także za świadczenia zwolnione z VAT, opodatkowane stawką 0% VAT lub objęte odwrotnym obciążeniem” (pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 września 2018 r., znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.395.2018.2.AO). W powyższym zakresie ustawodawca nie wprowadził zmian w prawie.

W tym miejscu warto również zaznaczyć, że zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w piśmie z dnia 27 lipca 2020 r., 0111-KDIB3-1.4012.319.2020.1.KO, wpisanie mechanizmu podzielonej płatności w przypadku braku takiego obowiązku jest nieprawidłowe, lecz nie jest błędem. Za wskazanym pismem zacytować należy, że jednocześnie odnosząc się do sytuacji gdy na fakturze umieszczono adnotację "mechanizm podzielonej płatności" mimo, że takiego obowiązku ustawowego nie ma, należy zauważyć, że przepisy regulujące zakres danych na fakturze określają elementy konieczne do zamieszczenia. Podatnik może oprócz tych elementów zamieścić również inne informacje, co nie stanowi naruszenia przepisów dotyczących wystawienia faktur.”

Niezależnie od powyższego, wskazujemy, że ostatecznie wszelkie wątpliwości w przedmiocie stosowania prawa podatkowego może rozstrzygnąć wystąpienie o wydanie interpretacji podatkowej. W tym zakresie polecamy skorzystać z publikacji dostępnych na stronie mikroporady.pl:

Interpretacja podatkowa- jak ją uzyskać i jak stosować?
https://mikroporady.pl/porady/interpretacja-podatkowa-jak-ja-uzyskac-i-jak-stosowac
Występowanie o interpretację podatkową
https://mikroporady.pl/kazusy-prawne/wystepowanie-o-interpretacje-podatkowa

Stan prawny na 30 września 2020 roku

Podstawa prawna:

Rozporządzeniem Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług

Rodzaje Umów sprzedaży

Umowa sprzedaży jest jedną z najczęściej zawieranych umów. Stronami takiej umowy są kupujący i sprzedający. Umowa zobowiązuje sprzedawcę do przeniesienia na kupującego własności rzeczy lub wykonania usługi i przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz. Kupujący natomiast jest zobowiązany do zapłaty uzgodnionej ceny oraz odebrania rzeczy.

Umowa sprzedaży jest uregulowana w Kodeksie cywilnym (k.c.). Z kolei Ustawa o prawach konsumenta definiuje także:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość.

Regulacja nakłada obowiązki na sprzedawców w szczególności w zakresie informacyjnym zarówno przed zawarciem umowy jak i na jej kolejnych etapach.

W myśl aktualnie obowiązujących przepisów, konsumentom należy się wzmożona ochrona, ponieważ nie występują w transakcjach jako podmiot profesjonalny. Wprowadzenie ustawy miało na celu zmniejszenie przewagi przedsiębiorcy jako podmiotu profesjonalnego oraz wyrównanie pozycji obu stron.

Wskazujemy, że z godnie z art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny k.c. (dalej jako: "k.c.") za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Sformułowanie to nie dotyczy osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową traci status konsumenta jeżeli dokonuje czynności prawnej – w stosunku do przedsiębiorcy – w bezpośrednim związku z tą działalnością.

Zgodnie z regulacją przedstawioną w k.c. innym rygorem prawnym objęte są tzw. potocznie klasyczne formy sprzedaży (czyli sprzedaż pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i konsumentem (kupującym) niż sprzedaż w obrocie profesjonalnym (pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i przedsiębiorcą (kupującym)). W drugiej wśród wymienionych sytuacji nie może być bowiem mowy o wyrównywaniu pozycji stron.

W naszej tabeli przedstawiamy i porównujemy:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość;
Umowę zawartą w lokalu przedsiębiorcy;
Umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami;

wskazując ich definicje, podstawę prawną oraz uwzględniając najbardziej charakterystyczne dla nich różnice.

Rekomendujemy szczegółowe zapoznanie się z przygotowanym poradnikiem i dostosowanie regulaminów sprzedaży przedsiębiorstwa pod obowiązujące wymogi i przepisy prawa.

Pobierz poradnik