Użytkowniczka naszego portalu zwróciła się z zapytaniem dotyczącym rezydencji podatkowej. Od ponad 3 lat pracuje i mieszka zagranicą, poza obszarem Unii Europejskiej.
W Polsce nie posiada żadnego majątku ani, jak twierdzi, nie osiąga dochodów. W ostatnim czasie bank z siedzibą na terytorium RP, w którym posiada rachunek bankowy, zwrócił się do niej z żądaniem przedstawienia zaświadczenia. Użytkowniczka nie precyzuje niestety czego ma dotyczyć to zaświadczenie. Bank poinformował ją, że nieprzedłożenie tego dokumentu spowoduje, że będzie uznawana ona za podatnika zagranicznego. Użytkowniczka prosi
o poradę w przedmiocie udzielenia odpowiedzi bankowi i wyjaśnienie znaczenia użytego terminu „podatnik zagraniczny”.
Udzielenie pełnej odpowiedzi na złożone przez Użytkowniczkę zapytanie nie jest możliwe. Brak sprecyzowania jakiego zaświadczenia oczekuje od niej bank znacznie utrudnia sporządzenie porady. Dziwi również fakt, że podmiot niebędący organem administracji skarbowej, uzależnia powstanie skutków w obrębie rezydencji podatkowej od przedłożenia mu bliżej nieokreślonego dokumentu. Mając na uwadze powyższe, przejdziemy od razu do omówienia kwestii podlegania opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Posiadanie rezydencji podatkowej w Polsce wiąże się z obowiązkiem rozliczania dochodów według zasad nieograniczonego obowiązku podatkowego. Osoba niebędąca rezydentem podatkowym podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również jako: „Ustawa o PIT”) każda osoba fizyczna, mająca miejsce zamieszkania na terytorium RP podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na położenie źródła, z którego dochody te osiąga.
W ust. 2 powołanego przepisu ustawodawca sprecyzował kiedy osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania na terytorium RP:
1/ gdy w Polsce znajduje się ośrodek jej interesów życiowych (interesy osobiste, interesy gospodarcze), lub
2/ gdy przebywa na jej terytorium dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Osoby fizyczne, którym nie można przypisać miejsca zamieszkania na zasad wskazanych powyżej, mają ograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, że opłacają podatki wyłącznie od dochodów (przychodów), które osiągają na terytorium RP.
Użytkowniczka, mimo że wskazuje, że nie posiada w Polsce żadnego majątku, powinna zweryfikować czy nie osiąga w kraju dochodów opodatkowanych przedmiotowym podatkiem. Szczegółowy ich zakres, konstytuujący ograniczony obowiązek podatkowy wskazano w art. 3 ust. 2b Ustawy o PIT. Dokładne prześledzenie przez nią powołanej podstawy prawnej wraz z analizą treści żądania skierowanego przez bank, być może pozwoli ustalić jego zasadność. W każdym razie Użytkowniczka będzie mogła zweryfikować czy nie podlega ograniczonemu obowiązki podatkowemu. Na zakończenie należy wyjaśnić, że pojęcie podatnika zagranicznego nie ma definicji legalnej. Należy rozumieć przez niego podmiot, który z mocy ustawy nie podlega żadnemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Stan prawny na dzień: 19.08.2021 r.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).
