Zawiłość pytania przedsiębiorcy nie zwalnia organu z odpowiedzi

Niekiedy podczas prowadzenia działalności gospodarczej zdarza się, że potrzebujesz różnego rodzaju informacji, co do stosowania i wykładni prawa czy też odpowiedzi na pytania dot. kwestii skarbowych np. związane z tym, co jest świadczeniem usług, kiedy trzeba odprowadzić podatek i w jakiej wysokości. W takich sytuacjach można się zwrócić z zapytaniem np. do Krajowej Informacji Skarbowej. Zapytanie składa się w formie wniosku wraz z opłatą w wysokości 40,00 zł. Odpowiedzi udziela natomiast Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Warto również zaznaczyć, że ww. wniosku należy wyczerpująco przedstawić zaistniały stan faktyczny, zdarzenie przyszłe oraz pytania. Jednak, co się stanie, jeżeli organ uzna, że Twoje zapytanie lub opis stanu faktycznego jest zbyt złożony czy też obszerny? Na takie pytanie znajdziesz odpowiedź m.in. w Wyrokach Sądów Administracyjnych.

Poniżej przykładowo jedno z takich rozstrzygnięć.

 

Stan faktyczny:

Wnioskodawca X zwrócił się z wnioskiem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania opisanych czynności świadczonych w ramach prowadzonej działalności na rzecz spółki Y oraz Z na podstawie umów zlecenia za odpłatne świadczenie usług oraz dokumentowanie tych czynności poprzez wystawienie faktur VAT.

Wnioskodawca w swoim wniosku podał, że prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG. Wskazał także, że spółka Y prowadziła współpracę gospodarczą z inną spółką oraz wnioskodawcą.

Wnioskodawca charakteryzował także kontrahentów, z którymi współpracował, opisał treść umów i negocjacje związane z ich zawarciem. Opisał również charakter zawieranych z kontrahentami umów (o dzieło, zlecenia, podwykonawstwa, prowizyjnych) oraz ich treść.

Wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora KIS z zapytaniem czy jego współpraca z kontrahentami jest odpłatnym świadczeniem usług i w związku z tym ma obowiązek wystawiania faktur VAT z tytułu ich realizacji.

Wnioskodawca zamiast odpowiedzi na swoje zapytanie otrzymał najpierw wezwanie do usunięcia braków formalnych wniosku. W wezwaniu Dyrektor KIS zażądał m.in, aby wnioskodawca skorygował wniosek w części zawierającej pytania wnioskodawcy, przeformułował opisu stanu faktycznego w taki sposób, aby ograniczał się on wyłącznie do działalności wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniami.

Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie doprecyzował pytanie, nie zmienił jednak opisu stanu faktycznego. Natomiast Dyrektor KIS pozostawił pozostawić bez rozpatrzenia wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ w uzasadnieniu wskazał, że nie jest możliwe wydanie interpretacji w kwestii będącej przedmiotem zapytania bez uzupełnienia przez wnioskodawcę wniosku w części dot. przeformułowania opisu stanu faktycznego i stanowiska strony w taki sposób, aby ograniczały się one wyłącznie do działalności wnioskodawcy. Na powyższe postanowienie wnioskodawca wniósł zażalenie. Jednakże Dyrektor KIS rozpatrując zażalenie utrzymał swoje postanowienie w mocy.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że aby organ podatkowy był zobligowany do wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wnioskodawca w wykonaniu wezwania do uzupełnienia braków powinien uzupełnić wniosek, opisując wszystkie fakty, które mają znaczenie dla ustalenia, czy przepis, którego stosowania dotyczy wniosek, może mieć (lub nie) zastosowanie w sprawie. Na to rozstrzygnięcie wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

 

Problem prawny:

Czy Dyrektor KIS może odmówić wydania interpretacji ze względu na zbytnią szczegółowość wniosku?

 

Rozwiązanie:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Wyroku z dnia 3 października 2018 roku w sprawie o sygn. akt I SA/Ol 449/18 wskazał, że interpretacja podatkowa w tej sprawie powinna zostać wydana. Przepisy, bowiem nie pozwalają wzywać wnioskodawcy do modyfikacji opisu sprawy i pytania według uznania organu w szczególności poprzez rezygnację z poszczególnych elementów stanu faktycznego.

 

Uzasadnienie:

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że interpretacja indywidualna, jak wynika z treści art. 14b § 1-5 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900), odnosi się do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o udzielenie takiej interpretacji. Wnioskodawca składający wniosek o udzielenie interpretacji jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Wniosek, który nie spełnia ww. wymogów tj. niezawierający m.in. wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, pozostawia się bez rozpoznania, co wynika z art. 14g § 1 Ordynacji podatkowej. Ponadto, jeżeli własna ocena prawna wnioskodawcy odnosi się do przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, to również indywidualna interpretacja organu podatkowego, która zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy musi odnosić się do tego samego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Sąd wskazał, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia z dnia 9 stycznia 2018 r., (sygn. akt II FSK 3537/15) postępowanie w sprawach z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zasadniczo różni się od postępowania podatkowego. W szczególności organ interpretacyjny nie jest zobowiązany do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Wnioskodawca zostaje wezwany do uszczegółowienia stanu faktycznego jedynie w sytuacji, gdy podany stan faktyczny uniemożliwia odpowiedź na pytanie zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Powyższy sposób rozumienia niezbędnych elementów treści wniosku o udzielenie interpretacji podatkowej znajduje pełne oparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dlatego też została wykluczona możliwość, aby organ, bazując na powyższych regulacjach prawnych, wymagał od wnioskodawcy zmodyfikowania podanego przez niego opisu stanu faktycznego sprawy. Taki, bowiem sposób działania pozostaje w oczywistej sprzeczności względem obowiązującego porządku prawnego.

Sąd wskazał, iż w treści wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca przedstawił w sposób obszerny wszelkie informacje faktyczne, w oparciu, o które organ był w stanie dokonać rekonstrukcji stanu faktycznego skarżącego i udzielić odpowiedzi na pytania przedstawione przez skarżącego, a dotyczące skutków podatkowych związanych z zawarciem przez niego oraz wykonaniem umów zlecenia. Wobec powyższego Sąd stwierdził, że organ dysponował kompletem informacji niezbędnych do wydania na rzecz wnioskodawcy indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, zaś pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia należy zakwalifikować, jako przykład rażącego naruszenia procesowego prawa podatkowego.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900);
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Olsztynie z dnia 3 października 2018 r., sygn. akt I SA/Ol 449/18.