Sprzedaż herbaty konopnej

Użytkownik zwrócił się do nas z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące możliwości sprzedaży suszu konopnego w formie herbaty w sklepie internetowym. Czy są wymagane jakieś pozwolenia i certyfikaty do prowadzenia takiej działalności?

Przetwórstwo konopi włóknistych w Polsce reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (dalej jako „ustawa”). Zgodnie z art. 4 pkt. 5 ustawy konopie włókniste to rośliny z gatunku konopie siewne (Cannabis sativa L.), w których suma zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego (kwasu delta-9-THC-2-karboksylowego) w kwiatowych lub owocujących wierzchołkach roślin, z których nie usunięto żywicy, nie przekracza 0,20% w przeliczeniu na suchą masę.

Konopie można uprawiać do różnych celów związanych np. z przemysłem farmaceutycznym, włókienniczym, celulozowo-papierniczym, spożywczym czy chemicznym. Warto jednak mieć świadomość, iż regulację prawne nie są jednolite we wszystkich z wyżej wymienionych przypadków.  Spore ograniczenia dotyczą branży spożywczej, gdyż artykuły spożywcze mocno związane ze zdrowiem człowieka. W Polsce do produkcji żywności można stosować nasiona z konopi włóknistych oraz środki spożywcze wyprodukowane z nasion, np. olej konopny czy mąka konopna. Przedsiębiorca wprowadzając do obrotu żywność zawierającą wskazane surowce powinien dysponować aktualnymi wynikami analizy produktu spożywczego wytworzonego z konopi włóknistych, w kierunku obecności delta-9-tetrahydrokannabinolu, który jest substancją psychoaktywną. Powyższe wynika z zalecenia Komisji UE 2016/2155 z dnia 1 grudnia 2016 r. w sprawie monitorowania obecności delta-9-tetrahydrokannabinolu, jego prekursorów oraz innych kannabinodów w żywności (Dz.UE L 327 z 02.12.2016, str. 103). Środki spożywcze wprowadzane do obrotu muszą być przede wszystkim bezpieczne dla zdrowia konsumentów. Jak zostało wskazane, prawo polskie nie zabrania sprzedaży produkcji z konopi włóknistych, w których suma zawartości delta- -9-tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego (kwasu delta-9-THC-2-karboksylowego) w kwiatowych lub owocujących wierzchołkach roślin, z których nie usunięto żywicy, nie przekracza 0,20% w przeliczeniu na suchą masę, jednakże na poziomie prawa unijnego obowiązują restrykcje, związane z zaliczaniem przedmiotowej produkcji do kategorii nowej żywności tzw. novel food.  Istnienie katalogu nowej żywności nie pozwala wprowadzeniu na rynki krajowe produkcji, której brak szkodliwości na organizm człowieka nie jest wykazany lub brak jest historii konsumpcji danego produktu, co by świadczyło o braku szkodliwego wpływu na zdrowie ludzkie.

Aby zacząć samodzielnie uprawiać konopie, niezbędne jest uzyskanie zezwolenia marszałka województwa, właściwego dla miejsca uprawy. (https://www.biznes.gov.pl/pl/firma/zezwolenia-koncesje-wpisy-do-rejestru/chce-uzyskac-zezwolenie-koncesje-wpis-do-rejestru-dzialalnosci-regulowanej54/proc_302-zezwolenie-na-uprawe-konopi-wloknistych ). Wniosek o uzyskanie takiego zezwolenia można złożyć w urzędzie miasta lub gminy.  Od wniosku należy uiścić opłatę w wysokości 30 zł. Postępowanie, którego celem jest uzyskanie przedmiotowego zezwolenia zwykle trwa nie dłużej niż 30 dni. Podobnie sytuacja wygląda w zakresie skupu konopi, gdzie też istnieje obowiązek uzyskania zezwolenia od marszałka województwa. W takim wypadku opłata od wniosku, w którym ubiegamy się o takie zezwolenie, wynosi 125 zł. Dodatkowo warunkiem uzyskania pozwolenia na skup, jest oświadczenie, że wnioskodawca dysponuje magazynem lub środkiem transportu zabezpieczonym przed kradzieżą. Zezwolenie może otrzymać jedynie osoba niekarana za przestępstwa lub wykroczenia, o których mowa w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii (nielegalna uprawa maku, konopi, krzewu koki, kradzież środków odurzających, substancji psychotropowych, psychoaktywnych czy słomy makowej). Jeżeli nie planujemy samodzielnie wytwarzać produktów, nie trzeba uzyskiwać zezwolenia a jedynie nawiązać współpracę z hurtownią oferującą produkty CBD celem dalszej odsprzedaży.

Zgodnie ze stanowiskiem Głównego Inspektora Farmaceutycznego przedstawionym w Decyzji z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie PL.024.15.2019.MO.1 wyrażona w powyższym przepisie procentowa zawartość delta-9-tetrahydrokannabinoluoraz kwasu tetrahydrokannabinolowego odnosi się do kwiatowych lub owocujących wierzchołków roślin, z których nie usunięto żywicy, a nie do wyciągów (ekstraktów), nalewek farmaceutycznych, czy też innych substancji lub mieszanin substancji pozyskiwanych z konopi. W ocenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego z przepisów ustawy nie wynika dopuszczalność stosowania analogii zawartości granicznej kwasu delta-9-THC-2-karboksylowego w surowcu roślinnym konopie włókniste do zawartości ww. substancji w żywności, składnikach żywności, kosmetykach, czy innych substancjach otrzymywanych z konopi włóknistych. Natomiast kwas delta-9-THC-2-karboksylowy i jego warianty stereochemiczne stanowi substancję psychotropową grupy II-P, zgodnie z pkt. 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1591).

Z uwagi na brak precyzyjnych regulacji w zakresie sprzedaży suszu CBD rekomendujemy użytkownikowi wystąpienie z wnioskiem przewidzianym w art 34 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców do Głównego Inspektora Farmaceutycznego o wydanie interpretacji indywidualnej. We wniosku należy dokładnie opisać zaistniały stan faktyczny z którym przyszło zetknąć się przedsiębiorcy i który wzbudził jego wątpliwości. Wniosek może również dotyczyć zdarzeń przyszłych, czyli przedstawiać organowi jedynie hipotetyczną prognozę sytuacji faktycznej i prawnej, która może mieć miejsce.

Wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji administracyjnej. W treści interpretacji organ musi zawrzeć wyczerpujący opis przedstawionego w treści złożonego przez przedsiębiorcę wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz wskazanie prawidłowego stanowiska w poddanej pod ocenę organu sprawie. Interpretacja powinna zawierać uzasadnienie prawne.

Organ zobowiązany jest do wydania interpretacji indywidualnej bez zbędnej zwłoki. W tym konkretnym przypadku należy rozumieć to jako zobowiązanie do jej wydania nie później niż w czasie 30 dni od dnia, w którym wpłynął wniosek przedsiębiorcy. Od wydanej przez organ interpretacji służy odwołanie. W treści wydanej interpretacji indywidualnej organ zawiera pouczenie o prawie wniesienia środka zaskarżenia. Co szczególnie istotne, niezrealizowanie obowiązku wydania interpretacji indywidualnej w terminie ma pozytywne konsekwencje dla przedsiębiorcy. Przepis bowiem jednoznacznie wskazuje, iż w takiej sytuacji zasadne jest uznanie, iż w dniu następującym po dniu, w którym upłynął trzydziestodniowy termin na wydanie przez organ interpretacji, została wydana interpretacja indywidualna stwierdzająca prawidłowość stanowiska przedsiębiorcy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Stan prawny na dzień: 7 października 2023 r.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2050 z późn. zm.)
2. Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 162 z późn. zm.)