Składki ZUS dla osoby jednocześnie wykonującej pracę na podstawie umowy zlecenia i prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą

Szybko, łatwo i na klik... z nami rozliczysz swój PIT
Przejdź do Twój e-PIT
- A
- A
- A
Pytania
do eksperta

Przedsiębiorca jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą i wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia. Czy jest on obowiązany odprowadzać składki na ubezpieczenie zdrowotne?

Z takim zapytaniem zwrócił się do naszych ekspertów jeden z użytkowników serwisu, poniżej ich szczegółowa odpowiedź.

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą może jednocześnie wykonywać pracę na podstawie umowy zlecenia.

W takiej sytuacji, należy na sam początek wskazać, że przedsiębiorca może:

rozliczać prace wykonywane na podstawie umowy zlecenia w ramach działalności, rozliczając je jako przychód z działalności gospodarczej;
rozliczać prace wykonywane na podstawie umowy zlecenia, oddzielnie, rozliczając je poza działalnością gospodarczą.

Jeżeli prace wykonywane na podstawie umowy zlecenia posiadają ten sam rodzaj nr PKD, co przedmiot działalności gospodarczej przedsiębiorcy, prace powinny być wykonywane w ramach prowadzonej działalności, a przedsiębiorca powinien traktować uzyskany przychód jako przychód z działalności gospodarczej.

Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?

Pokaż materiały

W przypadku, gdy prace nie pokrywają się z przedmiotem usług oferowanych przez przedsiębiorcę, mogą być wykonywane na podstawie umowy zlecenia i rozliczane oddzielnie.
Jeżeli umowa zlecenia wykonywana jest przez przedsiębiorcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie jest traktowana przez zakład ubezpieczeń społecznych jako odrębny tytuł do ubezpieczeń. W takiej sytuacji składki opłaca się jedynie z tytułu prowadzonej działalności, nie trzeba też odprowadzać składki zdrowotnej z umowy zlecenia.
Jednakże, w przypadku gdy zarówno działalność gospodarcza, jak i umowa zlecenia rozliczane są przez przedsiębiorcę oddzielnie, zakład ubezpieczeń społecznych ma prawo oczekiwać oddzielnego oskładkowania.

Powyżej wskazana sytuacja może się zdarzyć, gdy łączny przychód z obu tytułów nie przekracza kwoty 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (w 2020 roku od 3136,20 zł), stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia.

Należy jednak wskazać, iż zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenie chorobowe należy do dobrowolnego ubezpieczenia zarówno dla przedsiębiorcy, jak i wykonującego pracę w ramach umowy zlecenia, a ubezpieczenie zdrowotne musi być opłacane obowiązkowo z obydwu tytułów.

Stan prawny na dzień 28 września 2020 roku.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U 2020.266).

Przedawnienie roszczeń - terminy

Przygotowując materiał dotyczący przedawnienia roszczeń, na wstępie należałoby wyjaśnić co to jest roszczenie. Zgodnie z definicją wskazaną w komentarzu do ustawy kodeks cywilny „roszczenie to uprawnienie polegające na możliwości domagania się od indywidualnie określonej osoby (lub grupy indywidualnie określonych osób) jakiegoś zachowania się. Istnienie roszczenia jest więc konsekwencją nałożenia przez normę prawną na konkretnego adresata lub grupę konkretnych adresatów obowiązku jakiegoś postępowania względem innej osoby”.[1]

Zgodnie z brzmieniem przepisów obowiązującej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako: „kodeks cywilny”), z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w kodeksie cywilnym, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu po upływie określonego terminu.

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

Zasadą ogólną przyjętą w kodeksie cywilnym jest, że o ile przepisy nie stanowią inaczej, wszystkie roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu po upływie sześciu lat, a roszczenia o świadczenia okresowe oraz roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – po upływie trzech lat. Zgodnie z zasadą ogólną, koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

W kodeksie cywilnym wskazano wiele odstępstw od powyżej wskazanej reguły m.in. dla: