Komentarz #12: Odpowiedzialność za uszkodzenie Produktu powstałego podczas dostawy - paragraf 4 Umowa o dropshipping - mikroPorady.pl

Przyjmuje się, że z chwilą powierzenia przez sprzedającego przesyłki z zakupionym towarem firmie kurierskiej lub poczcie, ryzyko utraty czy uszkodzenia tego towaru przechodzi na nabywcę. Wskazuje się tu na art. 544 § 1 KC, który przewiduje, że: „Jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju”. W art. 548 § 1 KC stwierdzono, że: „Z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy”.

W uchwale z 23.5.1997 r. Sąd Najwyższy stwierdził, że: „W pojęciu niebezpieczeństwa, o jakim mowa w art. 548 § 1 KC, mieści się obowiązek zapłaty przez kupującego ceny za rzecz, powierzoną przez sprzedawcę przewoźnikowi, choćby przewoźnik kupującemu – odbiorcy przesyłki nie wydał”. W wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 18.10.1995 r., stwierdzono, że: „Roszczenie o zapłatę ceny rzeczy sprzedanej staje się wymagalne najpóźniej z chwilą spełnienia świadczenia niepieniężnego przez sprzedawcę, o ile z przepisu i z postanowienia stron nie wynika nic innego ani też nie ma potrzeby przewidzenia czasu na zbadanie rzeczy przed jej odbiorem”.

Warto pamiętać, iż od 25 grudnia 2014 r. ustawodawca wprowadził w kodeksie cywilnym art. 548 § 3, który to przepis wprowadza moment, do kiedy za rzecz odpowiada sprzedawca a od kiedy kupujący. Momentem granicznym jest moment wydania rzeczy przewoźnikowi, ale tylko w tym wypadku kiedy to kupujący samodzielnie określił tego przewoźnika, a sprzedawca nie miał na to żadnego wpływu. Strony umowy mogą zmienić ten moment, ale tylko na korzyść kupującego tzn. mogą ten moment odpowiedzialności sprzedawcy za daną rzecz wydłużyć, a nie mogą go skrócić. W praktyce w przypadku sprzedaży wysyłkowej albo przez Internet, z reguły sprzedawcy podają możliwości wyboru przewoźnika, gdyż taki sprzedawca ma zawarte umowy z określonymi przewoźnikami miedzy innymi po to, aby zachować pewne standardy doręczeń towarów.

W przypadku zatem sprzedaży konsumenckiej, zgodnie z art 454[1] KC miejscem świadczenia jest miejsce gdzie rzecz ma być wydana, zatem chwilą przejścia niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy będzie moment wydania rzeczy kupującemu.

Tym samym sprzedawca odpowiada za cały cykl dostawy do momentu doręczenia rzeczy kupującemu.Niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy oznacza w tym wypadku zniszczenie, uszkodzenie lub np. utrata czyli kradzież czy też zagubienie rzeczy w wyniku okoliczności za które żadna ze stron umowy nie ponosi odpowiedzialności.

W przypadku sprzedaży niekonsumenckiej lub w przypadku sprzedaży konsumenckiej, gdy sprzedawca nie będzie miał wpływu na wybór przewoźnika, klient będzie musiał zapłacić za rzecz, nawet gdy jej nie otrzyma. W przypadku gdy zapłaci wcześniej, nie będzie móc wówczas żądać zwrotu zapłaconej ceny i kosztów przewozu od sprzedawcy. Jednak sprzedawca będzie odpowiadał zawsze, gdy to uszkodzenie lub utrata nastąpi z winy sprzedawcy np. w wyniku niewłaściwego opakowania rzeczy.

Powrót do dokumentu