Uwaga #7: Zakończenie umowy oraz niedozwolone postanowienia umowne - paragraf 7 Umowa dystrybucji artykułów spożywczych - mikroPorady.pl

Umowa dystrybucji powinna szczegółowo określać sposób, terminy, warunki zakończenia współpracy pomiędzy Dystrybutorem, a Producentem.

Producent i Dystrybutor w umowie decydują o jej zawarciu na czas oznaczony bądź nieokreślony. Umowa również powinna przewidywać możliwość jej rozwiązania przez każdą ze stron za stosownym okresem wypowiedzenia.

Przedsiębiorco, pamiętaj że, umowa dystrybucji nie wygasa w przypadku śmierci bądź utraty przez Producenta lub Dystrybutora o ile był by spółką prawa handlowego zdolności do czynności prawnych, chyba że strony w umowie postanowią inaczej. Śmierć Dystrybutora będącego osobą fizyczną lub utrata przez niego zdolności do czynności prawnych wiąże się z wygaśnięciem umowy, chyba że strony w umowie postanowią inaczej.

W Kodeksie Cywilnym(art. 385) niedozwolone postanowienia umowne zdefiniowane zostały jako takie postanowienia umowy z kontrahentem, które kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Postanowienia takie, jeżeli nie były uzgodnione indywidualnie, nie wiążą klienta. Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.

W razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności:

wyłączają lub istotnie ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania;
przewidują postanowienia, z którymi konsument nie miał możliwości zapoznać się przed zawarciem umowy;
uzależniają zawarcie umowy od przyrzeczenia przez konsumenta zawierania w przyszłości dalszych umów podobnego rodzaju;
uzależniają zawarcie, treść lub wykonanie umowy od zawarcia innej umowy, nie mającej bezpośredniego związku z umową zawierającą oceniane postanowienie;
pozbawiają wyłącznie konsumenta uprawnienia do rozwiązania umowy, odstąpienia od niej lub jej wypowiedzenia;
nakładają wyłącznie na konsumenta obowiązek zapłaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy;
nakładają na konsumenta, który nie wykonał zobowiązania lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego;
stanowią, że umowa zawarta na czas oznaczony ulega przedłużeniu, o ile konsument, dla którego zastrzeżono rażąco krótki termin, nie złoży przeciwnego oświadczenia;
przewidują uprawnienie kontrahenta konsumenta do określenia lub podwyższenia ceny lub wynagrodzenia po zawarciu umowy bez przyznania konsumentowi prawa odstąpienia od umowy;
przewidują obowiązek wykonania zobowiązania przez konsumenta mimo niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez jego kontrahenta;
wyłączają jurysdykcję sądów polskich lub poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy.

Powrót do dokumentu