Uwaga #1: Umowa o dostarczenie energii elektrycznej - wstęp Umowa o dostawę prądu - mikroPorady.pl

Przedstawione przez przedsiębiorstwa energetyczne wzory niewiele się różnią, ponieważ podpisywane umowy muszą być zgodne z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 266).

Przedsiębiorstwa energetyczne, z którymi zawierane są takie umowy dysponują własnymi wzorcami umów, wobec czego nie są skłonne do negocjowania ich treści. Przedsiębiorstwa energetyczne przedstawiają swój indywidualny wzorzec umowy, z którym potencjalny odbiorca powinien się dokładnie zapoznać. Wynika to z faktu, że w praktyce nawiązanie większości stosunków prawnych będących podstawą dostarczania energii i gazu odbywa się z reguły poprzez przystąpienie, czyli tzw. „adhezję”, która polega na tym, że jeszcze przed zawarciem umowy jedna ze stron (proferent, proponent) przygotowuje wzorzec umowy, który ma wiązać strony, natomiast potencjalna druga strona (adherent), przystępując do tej umowy nie ma wpływu na treść wzorca umownego.
Przedstawione przez przedsiębiorstwa energetyczne wzory niewiele się różnią, ponieważ podpisywane umowy muszą być zgodne z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 266).

Najczęściej dostarczanie energii odbywa się na podstawie umowy zawierającej zarówno postanowienia umowy sprzedaży i Umowy dostawy, tj. Umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii lub gazu, czyli na podstawie tzw. "umowy kompleksowej". Nie oznacza to, iż przedsiębiorca nie może zawrzeć dwóch odrębnych umów z różnymi podmiotami, tj. oddzielną Umowę sprzedaży energii elektrycznej oraz oddzielną Umowę o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej. Dotyczy to jednak z reguły większych odbiorców.
Zaznaczenia wymaga, iż dostarczanie energii i poprzedzające je zawarcie umowy o dostawę energii elektrycznej możliwe jest po uprzednim lub równoległym przyłączeniu do sieci.
Warunki, jakim odpowiadać powinny umowy sprzedaży energii elektrycznej oraz umowy świadczenia usług przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, przedstawione zostały w art. 5 ust 2 pkt 1 i 2 Prawa energetycznego.
Umowa sprzedaży energii elektrycznej powinna zawierać postanowienia określające:
- miejsce dostarczenia energii do odbiorcy;
- ilość tej energii w podziale na okresy umowne;
- moc umowną i warunki wprowadzania jej zmian;
- cenę lub grupę taryfową stosowaną w rozliczeniach;
- warunki wprowadzania zmian tej ceny i grupy taryfowej;
- sposób prowadzenia rozliczeń;
- wysokość bonifikaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców;
- odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy;
- okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Natomiast Umowa o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii powinna zawierać postanowienia określające:
- moc umowną i warunki wprowadzania jej zmian;
- ilość przesyłanej energii w podziale na okresy umowne;
- miejsca dostarczania energii do sieci i ich odbioru z sieci;
- standardy jakościowe;
- warunki zapewnienia niezawodności i ciągłości dostarczania energii;
- stawki opłat lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach;
- warunki wprowadzania zmian tych stawek i grupy taryfowej;
- sposób prowadzenia rozliczeń;
- parametry techniczne energii oraz wysokość bonifikaty za niedotrzymanie tych parametrów oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców;
- odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy;
- okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Umowa sprzedaży, Umowa o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych, a także Umowa kompleksowa powinny zawierać postanowienia określające maksymalne dopuszczalne ograniczenia w poborze tych paliw.
W przypadku, gdy w umowie nie zostaną uwzględnione zasady wynikające z ustawy, to w zależności od rodzaju naruszenia zastosowanie znajdą przepisy zarówno Prawa energetycznego, jak i Kodeksu cywilnego oraz Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów.

Powrót do dokumentu