Komentarz #3: Orzeczenie 1 - paragraf 1

Umowa agencyjna podstawowa

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 października 2010 r., sygn. I GSK 725/09

Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń Agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie. Zawarcie zatem samej Umowy agencyjnej zobowiązuje Agenta do wykonywania dla Zleceniodawcy czynności faktycznych w ramach pośredniczenia. Umowa typu przedstawicielskiego wymaga udzielenia pełnomocnictwa dla Agenta, który wykonuje czynności prawne, to znaczy składa oświadczenia woli w imieniu Zleceniodawcy, które wywołują skutki prawne w sferze praw i obowiązków Zleceniodawcy.

Wyrok SN z dnia 10 maja 2002 r., sygn. akt V CKN 1889/00

1. Jeżeli do zawarcia umowy z nabywcą samochodu doszło z wyłączeniem bezpośredniego udziału sprzedawcy, oznacza to umocowanie Agenta, będącego jednocześnie przedstawicielem Zleceniodawcy, do wyręczania tego Zleceniodawcy w określonych czynnościach prawnych, w szczególności w zawieraniu umów na rachunek i w imieniu Zleceniodawcy.
2. Obowiązek przekazania Zleceniodawcy przejętej od nabywcy wpłaty należności za samochód należy do treści wewnętrznego stosunku prawnego między Zleceniodawcą a przyjmującym zlecenie i konflikt na tym tle może być tylko przedmiotem sporu między nimi.

Wyrok SN z dnia 22 sierpnia 2001 r., sygn. akt V CKN 423/00

Agent, występujący jako pośrednik i jednocześnie jako pełnomocnik, jest uprawniony nie tylko do zawarcia, ale i wykonania umowy z klientem. Z tego powodu do powstania wątpliwości, że taki Agent jest upoważniony do przyjmowania dla Dającego Zlecenie zapłaty za świadczenie (art. 759 k.c.), muszą istnieć wyraźne okoliczności pozwalające przyjąć, że obsługujący go podmiot nie jest upoważniony do odbioru pieniędzy za zbytą rzecz. Inna interpretacja godzi zarówno w bezpieczeństwo obrotu, jak i w potrzebę ochrony uzasadnionego interesu konsumenta.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 marca 2008 r., sygn. akt V ACa 42/08

Profesjonalny uczestnik obrotu gospodarczego powinien znać nie tylko sens klauzuli handlowych, ale i technicznych określeń stosowanych na oznaczenie rzeczy lub usług stanowiących przedmiot jego działalności zawodowej. Ponosi on ryzyko, że niewłaściwie stosował lub zrozumiał tego rodzaju postanowienie zawarte w oświadczeniu woli.