Uwaga #4: Wyłączność po stronie odbiorcy - paragraf 4

E-umowa dostawy/dealerska

Przykładowo założenie unikalnego, wyróżniającego się asortymentem sklepu (także internetowego) może wymagać zapewnienia sobie bazy dostawców produkujących określone towary czy wyroby (np. odzieżowe) na wyłączność odbiorcy, często według jego wzorców. Powyższe rozwiązanie, co do zasady gwarantuje, że na rynku danych produktów inny podmiot nie będzie dysponował takimi produktami danego producenta. Z drugiej jednak strony może się ono wiązać z dodatkowymi kosztami, w tym przykładowo wyższą ceną za dostawę umówionego towaru. Z punktu widzenia niniejszej umowy istotne jest zabezpieczenie powyższego postanowienia umownego (tj. regulującego dostawę na wyłączność), tak by skutecznie odwieść strony od jej nienależytego wykonania w tym zakresie. Jednym z takich rozwiązań jest zastrzeżenie w umowie tzw. kary umownej, którą radzimy również wprowadzić przy wyborze umowy „dealerskiej“ (opisanej szczegółowo w U4, wprowadzonej do wzoru w § 4 Wariantu B umowy). Możliwość zastosowania takiego środka prawnego wynika wprost z przepisów kodeksu cywilnego, tj. z art. 483 k.c., który stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Jednocześnie mieć należy na uwadze art. 484 k.c., z którego wynika, że w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody, a żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły. Co do zasady zatem, jeśli strony zastrzegły karę umowną to jedna ze stron, w razie poniesionej szkody nie może domagać się uzupełniającego odszkodowania, nawet jeśli szkoda przewyższa wysokość kary umownej. Istotne jest tu jednak końcowe zastrzeżenie powyższego przepisu, z którego wynika, że w umowie strony mogą postanowić, że kara umowna będzie „zaliczana” na poczet rzeczywistej szkody, co oznacza, że w przypadku wyrządzenia szkody, której wartość przeniesie (przewyższy) wartość kary umownej, możliwe będzie zasądzenie odszkodowania także w kwocie stanowiącą nadwyżkę w stosunku do wysokości kary umownej.