Komentarz #2: Orzeczenie 1 - wstęp

Umowa o dostawę prądu

Wyrok Sądu Antymonopolowego (obecnie SOKiK) z dnia 24 maja 2004 r., sygn. akt XVII Ame 23/00

W świetle art. 535 i art. 555 k.c. do istotnych postanowień umowy sprzedaży paliw i energii (essentialia negotii), należy określenie przedmiotu sprzedaży (paliwo lub energia), który sprzedawca zobowiązuje się przenieść na własność kupującego oraz ceny, jako świadczenia ekwiwalentnego kupującego. Pozostałe składniki umowy, o których mowa w art. 5 ust. 2 Prawa energetycznego oraz szczegółowo wymienione w tzw. rozporządzeniach przyłączeniowych, są elementami nieistotnymi z punktu widzenia dojścia do skutku umowy danego rodzaju (naturalia negotii). Kwestia zamieszczenia w umowie takich postanowień wynika z obowiązku o charakterze publicznoprawnym, obciążającego, przynajmniej w pierwszej kolejności, przedsiębiorstwo energetyczne i nie wpływa na ważność umowy"

Wyrok Sądu Antymonopolowego z dnia 24 października 2001 r., sygn. akt XVII Ame 98/00

Niespełnienie przez odbiorcę warunków technicznych zasilania uzasadnia odmowę zawarcia przez dostawcę umowy o dostawę energii elektrycznej.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 554/08

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z 1997 r. - Prawo energetyczne, przeniesienie prawa do rozporządzania energią może być dokonane jedynie zgodnie z warunkami określonymi w umowie i nie ma prawnych możliwości dostawy energii bez zawarcia umowy lub wbrew jej postanowieniom. Gdy nie ma umowy, nie ma również warunków określających ilość sprzedanej energii, sposobu ustalania cen, sposobu rozliczeń, odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy i innych. Dlatego też samo przeniesienie faktycznego władztwa nad rzeczą (energią) nie konstytuuje dostawy towarów w rozumieniu ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli odbiorca nie nabywa jednocześnie prawa do rozporządzania nią jak właściciel.