Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	H
Holding finansowy	Zgodnie z art. 4 pkt. 10 ustawy z dnia 9 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.) holding finansowy oznacza grupę podmiotów, w której pierwotnym podmiotem dominującym jest instytucja finansowa, która nie jest dominującym podmiotem nieregulowanym ((podmiot inny niż instytucja kredytowa, zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji lub firma inwestycyjna, który wraz z podmiotami zależnymi, z których co najmniej jeden jest podmiotem regulowanym mającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tworzy konglomerat finansowy), a w skład grupy wchodzą wyłącznie lub w większości banki, instytucje kredytowe lub instytucje finansowe, przy czym przynajmniej jednym podmiotem zależnym jest bank krajowy, bank zagraniczny lub instytucja kredytowa. Za wchodzące w skład tego holdingu uważa się także podmioty posiadające bliskie powiązania z bankiem krajowym, wchodzącym w skład holdingu finansowego. W holdingu finansowym w zasadzie wszystkie podmioty świadczą różne usługi finansowe w określonych sektorach rynku finansowego. Holding jest zgrupowaniem, w którym występują powiązania kapitałowe, personalne lub majątkowe. Uczestniczą w nim przedsiębiorcy niezależnie od formy organizacyjno-prawnej . Pojęcie "holdingu" do prawa bankowego wprowadzono po raz pierwszy w 2002 r. (holding finansowy, holding o działalności mieszanej). W 2004 r. zmieniono i uszczegółowiono ustawowe definicje. Było to rezultatem tworzenia współcześnie coraz bardziej złożonych struktur organizacyjno-finansowych na rynku finansowym oraz akcesji Polski do UE. Do skutecznego wykonywania nadzoru bankowego konieczne stało się także objęcie nadzorem skonsolidowanym banków działających w strukturach holdingowych. Każdy z holdingów, definiowanych w prawie bankowym, jest formą współdziałania różnych instytucji finansowych oraz banków. Najczęściej w ramach holdingu występuje jedna główna spółka finansowa, która wpływa na pozostałe. Model relacji pomiędzy główną instytucją a podmiotami zależnymi to zazwyczaj kontrola finansowa. Jej celem jest maksymalizacja przepływów dywidend i zysków kapitałowych, stąd jej czysto finansowy charakter. Zazwyczaj podmioty nie prowadzą działalności w zakresie produkcji towarów lub usług, nie ma też zazwyczaj politycznej kontroli nad akcjami, ale działają jedynie jako akcjonariusz większościowy z interesami finansowymi. Podstawa prawna: 1) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.).

Holding finansowy

Zgodnie z art. 4 pkt. 10 ustawy z dnia 9 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.) holding finansowy oznacza grupę podmiotów, w której pierwotnym podmiotem dominującym jest instytucja finansowa, która nie jest dominującym podmiotem nieregulowanym ((podmiot inny niż instytucja kredytowa, zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji lub firma inwestycyjna, który wraz z podmiotami zależnymi, z których co najmniej jeden jest podmiotem regulowanym mającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tworzy konglomerat finansowy), a w skład grupy wchodzą wyłącznie lub w większości banki, instytucje kredytowe lub instytucje finansowe, przy czym przynajmniej jednym podmiotem zależnym jest bank krajowy, bank zagraniczny lub instytucja kredytowa. Za wchodzące w skład tego holdingu uważa się także podmioty posiadające bliskie powiązania z bankiem krajowym, wchodzącym w skład holdingu finansowego. W holdingu finansowym w zasadzie wszystkie podmioty świadczą różne usługi finansowe w określonych sektorach rynku finansowego.

Holding jest zgrupowaniem, w którym występują powiązania kapitałowe, personalne lub majątkowe. Uczestniczą w nim przedsiębiorcy niezależnie od formy organizacyjno-prawnej . Pojęcie "holdingu" do prawa bankowego wprowadzono po raz pierwszy w 2002 r. (holding finansowy, holding o działalności mieszanej). W 2004 r. zmieniono i uszczegółowiono ustawowe definicje. Było to rezultatem tworzenia współcześnie coraz bardziej złożonych struktur organizacyjno-finansowych na rynku finansowym oraz akcesji Polski do UE. Do skutecznego wykonywania nadzoru bankowego konieczne stało się także objęcie nadzorem skonsolidowanym banków działających w strukturach holdingowych. Każdy z holdingów, definiowanych w prawie bankowym, jest formą współdziałania różnych instytucji finansowych oraz banków.

Najczęściej w ramach holdingu występuje jedna główna spółka finansowa, która wpływa na pozostałe. Model relacji pomiędzy główną instytucją a podmiotami zależnymi to zazwyczaj kontrola finansowa. Jej celem jest maksymalizacja przepływów dywidend i zysków kapitałowych, stąd jej czysto finansowy charakter. Zazwyczaj podmioty nie prowadzą działalności w zakresie produkcji towarów lub usług, nie ma też zazwyczaj politycznej kontroli nad akcjami, ale działają jedynie jako akcjonariusz większościowy z interesami finansowymi.

Podstawa prawna:

1) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 z późn. zm.).