Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	Z
Zasiedzenie	Zasiedzenie zostało uregulowane w art. 172 i następnych ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako: „kodeks cywilny” lub „k.c.”) Zasiedzenie jest sposobem nabycia prawa własności nieruchomości lub rzeczy ruchomych przez osobę, która nimi faktycznie władała przez określony prawem czas, nie będąc ich właścicielem. Nabycie prawa własności nieruchomości następuje po upływie dwudziestu lat nieprzerwanego posiadania chyba, że nastąpiło ono w złej wierze, wtedy posiadacz nabywa własność po upływie trzydziestu lat takiego posiadania. Natomiast nabycie prawa własności rzeczy ruchomej następuje po upływie trzech lat nieprzerwanego posiadania w dobrej wierze. Rzeczy ruchomej nie można zasiedzieć w złej wierze. Cały okres posiadania rzeczy ruchomej oraz nieruchomej musi być w dobrej wierze. Upływ terminu zasiedzenia powoduje utratę prawa własności przez właściciela nieruchomości lub rzeczy ruchomej. Osoba, która nabyła prawo własności w drodze zasiedzenia może żądać, by sąd stwierdził to w swoim orzeczeniu. Prawo własności wskutek zasiedzenia może nabyć zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna. Przedmiotem zasiedzenia mogą być także niektóre prawa rzeczowe tj. służebność przesyłu, służebność gruntowa, użytkowanie wieczyste (ale tylko wcześniej ustanowione). Zasiedzenie nieruchomości: Można zasiedzieć każdą nieruchomość, zarówno budynkową, gruntową, jak i lokalową. Przy czym nieruchomość budynkową można zasiedzieć tylko z prawem głównym tj. użytkowaniem wieczystym. Jeżeli chodzi o nieruchomość gruntową, to można także zasiedzieć jej fizyczną część. Natomiast nieruchomość lokalową można zasiedzieć wyłącznie w całości (wszystkie pomieszczenia). Nabycia poprzez zasiedzenie prawa własności nieruchomości, następuje jeżeli spełniono łącznie dwie przesłanki: upływ odpowiedniego czasu – 20 lub 30 lat oraz samoistne posiadanie rzeczy przez ten okres. Dobra wiara posiadacza nie jest samodzielną przesłanką nabycia własności nieruchomości, ma ona znaczenie tylko takie, że skraca termin zasiedzenia z trzydziestu do dwudziestu lat. Zasiedzenie ,,rzeczy ruchomej’’: ,,Do nabycia w drodze zasiedzenia’’ rzeczy ruchomej, konieczne jest także spełnienie dwóch przesłanek łącznie (lecz nie są to takie same przesłanki, jak przy zasiedzeniu nieruchomości): posiadanie samoistne oraz upływ trzech lat nieprzerwanego posiadania. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (Dz.U 2020.1740 t.j.) Zobacz także: Zabór, przywłaszczenie, zawłaszczenie Nabycie

Zasiedzenie

Zasiedzenie zostało uregulowane w art. 172 i następnych ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako: „kodeks cywilny” lub „k.c.”) Zasiedzenie jest sposobem nabycia prawa własności nieruchomości lub rzeczy ruchomych przez osobę, która nimi faktycznie władała przez określony prawem czas, nie będąc ich właścicielem. Nabycie prawa własności nieruchomości następuje po upływie dwudziestu lat nieprzerwanego posiadania chyba, że nastąpiło ono w złej wierze, wtedy posiadacz nabywa własność po upływie trzydziestu lat takiego posiadania. Natomiast nabycie prawa własności rzeczy ruchomej następuje po upływie trzech lat nieprzerwanego posiadania w dobrej wierze. Rzeczy ruchomej nie można zasiedzieć w złej wierze. Cały okres posiadania rzeczy ruchomej oraz nieruchomej musi być w dobrej wierze. Upływ terminu zasiedzenia powoduje utratę prawa własności przez właściciela nieruchomości lub rzeczy ruchomej. Osoba, która nabyła prawo własności w drodze zasiedzenia może żądać, by sąd stwierdził to w swoim orzeczeniu. Prawo własności wskutek zasiedzenia może nabyć zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna.

Przedmiotem zasiedzenia mogą być także niektóre prawa rzeczowe tj. służebność przesyłu, służebność gruntowa, użytkowanie wieczyste (ale tylko wcześniej ustanowione).

Zasiedzenie nieruchomości:

Można zasiedzieć każdą nieruchomość, zarówno budynkową, gruntową, jak i lokalową. Przy czym nieruchomość budynkową można zasiedzieć tylko z prawem głównym tj. użytkowaniem wieczystym. Jeżeli chodzi o nieruchomość gruntową, to można także zasiedzieć jej fizyczną część. Natomiast nieruchomość lokalową można zasiedzieć wyłącznie w całości (wszystkie pomieszczenia).

Nabycia poprzez zasiedzenie prawa własności nieruchomości, następuje jeżeli spełniono łącznie dwie przesłanki: upływ odpowiedniego czasu – 20 lub 30 lat oraz samoistne posiadanie rzeczy przez ten okres.

Dobra wiara posiadacza nie jest samodzielną przesłanką nabycia własności nieruchomości, ma ona znaczenie tylko takie, że skraca termin zasiedzenia z trzydziestu do dwudziestu lat.

Zasiedzenie ,,rzeczy ruchomej’’:

,,Do nabycia w drodze zasiedzenia’’ rzeczy ruchomej, konieczne jest także spełnienie dwóch przesłanek łącznie (lecz nie są to takie same przesłanki, jak przy zasiedzeniu nieruchomości):