Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	P
Przedmiot wirtualny	Pojęcia przedmiotu wirtualnego, używa się jeszcze w sposób dość nieuporządkowany, w różnych znaczeniach, takim przedmiotem są przede wszystkim określone treści cyfrowe, które to pojęcie jest już zdefiniowane zarówno w prawie europejskim jak i oczywiście we wdrożeniach krajowych, a przede wszystkim w ustawie ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta oraz ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiot wirtualny w powyższym znaczeniu to treści cyfrowe, a mianowicie dane wytwarzane i dostarczane w postaci cyfrowej. Jednak, aby dobrze zrozumieć różne zbiory desygnat tego pojęcia stosowanego dla określenia różnych dóbr niematerialnych, jak i form ich utrwalenia lub przeznaczenia w świecie wirtualnym, trzeba zawsze dla jego odkodowania sięgnąć do tradycyjnych znaczeń cywilistycznych. Poczynając od prawa rzymskiego, ponad dwóch tysięcy lat naszej cywilizacji, rozróżnia się po pierwsze pewne dobra materialne i niematerialne oraz prawa podmiotowe, a więc które służą pewnym osobom do tych dóbr, korzystania z nich, rozporządzania nimi. Po drugie wartości niematerialne i prawne jako aktywa stanowiące przedmiot obrotu, mienie. Dziś do tego musimy uwzględnić jeszcze nowy czynnik, przesłankę, która wyróżnia i może samodzielnie decydować o przyporządkowaniu danego przedmiotu do określonego zbioru, jest nim forma utrwalenia. Kolejne rewolucje, a w szczególności ta ostatnia cyfrowa, przyniosły tak szybki rozwój kultury materialno-technicznej iż ta wyższa, humanistyka, doktryny w obszarze nauk pranych jak i filozofii, nie nadążają. Dlatego też trzeba być ostrożnym w stosowaniu pewnych pojęć, a przy odkodowywaniu ich znaczenia w szczególności użytych w regulacjach prawnych każdorazowo sięgać do słowniczka, definicji, właściwych dla danej regulacji. W tym miejscu, aby przejść do przedmiotu wirtualnego trzeba przybliżyć podstawowe rozróżnienia. Będzie to po pierwsze pojęcie cywilistyczne dobra, które co do zasady dzielimy na te materialne, a więc rzeczy i niematerialne takie jak wartości niematerialne i prawne w tym utwory w obszarze własności intelektualnej jak i te wytwory twórczości, które zostały wytworzone czy utrwalone, bez czy poza identyfikacją podmiotową takiej własności. Innymi słowy przedmiotem może być takie dobro niematerialne jak utwór muzyczny, ale też obraz, który może zarówno mieć postać obrazu w technice akwareli sporządzonego w realu jak też pięknej „cyfrowej" grafiki przy zastosowaniu narzędzi cyfrowych, wytworzonej na tablecie autora i przeniesionej do świata wirtualnego. Tak więc mamy tu do czynienia z jednej strony z utrwaleniem w postaci materialnej, której przedmiotem będzie rzecz, obraz który może zawisnąć na ścianie jak i dobro niematerialne co prawda utrwalane w postaci treści cyfrowych w różnych formach hardware. Do tych dóbr niezależnie od sposobu utrwalenia, jako utworów i przedmiotów własności intelektualnej, tu konkretnie autorskich, przysługują określone prawa. Jednak trzeba odróżnić prawa do korzystania z utworów w rozumieniu prawno-autorskim czy też własności przemysłowej od praw do korzystania w zasadzie używania ze względu na przeznaczenie i postać danego dobra, w świecie wirtualnym. Niestety trzeba rozróżniać, iż pojęciem podmiotu czasami regulatorzy jak i twórcy posługują się zarówno dla przestrzeni cyfrowej jak i przestrzeni wirtualnej w takim rozumieniu w jakim uczestniczymy np. w Second life czy portalach społecznościowych pod nickiem czy swoim avatarem. Przestrzeń cyfrowa to te środowisko cyfrowe sieci i wszystkich z nią skonfigurowanych urządzeń, w której są utrwalane i przenoszone, krążą, treści cyfrowe, natomiast ta przestrzeń wirtualna w której będziemy chcieli korzystać z przedmiotów wirtualnych, to te światy wirtualne i postaci, środowiska wytworzone za pomocą treści cyfrowych, które aktualnie funkcjonują jako fora społecznościowe czy też przestrzenie dla potrzeb użytkowych czy nawet naukowo-badawczych np. miejskie, rozwinięte formy gogle maps, w których możemy pozyskiwać pewne narzędzia użyteczne, nabywać i przekazywać pewne dobra, właśnie w postaci przedmiotów wirtualnych. Tymi przedmiotami mogą być zarówno odpowiedniki rzeczy w świecie realnym jak też dobra niematerialne, utwory, a więc muzyka, filmy, którymi użytkownik będzie mógł posłużyć się, z nich skorzystać, tylko w tym świecie wirtualnym. Jednak coraz częściej te przedmioty wirtualne stanowiące dobra także w świecie realnym, mogą być „wynoszone" do tego świata realnego, a więc nabywane już w postaci wartości niematerialnych i prawnych. Tak więc mogę nabyć w sklepie w świecie wirtualnym jakieś utwory muzyczne, które „załaduję" do mojej mp.3 w tym świecie wirtualnym, dla potrzeb biegu przełajowego, który również w tym wirtualnym świecie będę uprawiał, a więc korzystać online. Jednak także mogę mieć możliwość i mieć aktywną funkcję, aby to nabycie przełożyło się na możliwość utrwalenia już via dostęp online w moim środowisku cyfrowym, a więc moim smartfonie, umożliwiając także przeniesienie także na moją realną mp.3 czy pendrive. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 287), Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zobacz także: Jak samodzielnie wypozycjonować stronę internetową Awatar

Przedmiot wirtualny

Pojęcia przedmiotu wirtualnego, używa się jeszcze w sposób dość nieuporządkowany, w różnych znaczeniach, takim przedmiotem są przede wszystkim określone treści cyfrowe, które to pojęcie jest już zdefiniowane zarówno w prawie europejskim jak i oczywiście we wdrożeniach krajowych, a przede wszystkim w ustawie ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta oraz ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przedmiot wirtualny w powyższym znaczeniu to treści cyfrowe, a mianowicie dane wytwarzane i dostarczane w postaci cyfrowej.

Jednak, aby dobrze zrozumieć różne zbiory desygnat tego pojęcia stosowanego dla określenia różnych dóbr niematerialnych, jak i form ich utrwalenia lub przeznaczenia w świecie wirtualnym, trzeba zawsze dla jego odkodowania sięgnąć do tradycyjnych znaczeń cywilistycznych. Poczynając od prawa rzymskiego, ponad dwóch tysięcy lat naszej cywilizacji, rozróżnia się po pierwsze pewne dobra materialne i niematerialne oraz prawa podmiotowe, a więc które służą pewnym osobom do tych dóbr, korzystania z nich, rozporządzania nimi. Po drugie wartości niematerialne i prawne jako aktywa stanowiące przedmiot obrotu, mienie.

Dziś do tego musimy uwzględnić jeszcze nowy czynnik, przesłankę, która wyróżnia i może samodzielnie decydować o przyporządkowaniu danego przedmiotu do określonego zbioru, jest nim forma utrwalenia.

Kolejne rewolucje, a w szczególności ta ostatnia cyfrowa, przyniosły tak szybki rozwój kultury materialno-technicznej iż ta wyższa, humanistyka, doktryny w obszarze nauk pranych jak i filozofii, nie nadążają. Dlatego też trzeba być ostrożnym w stosowaniu pewnych pojęć, a przy odkodowywaniu ich znaczenia w szczególności użytych w regulacjach prawnych każdorazowo sięgać do słowniczka, definicji, właściwych dla danej regulacji. W tym miejscu, aby przejść do przedmiotu wirtualnego trzeba przybliżyć podstawowe rozróżnienia. Będzie to po pierwsze pojęcie cywilistyczne dobra, które co do zasady dzielimy na te materialne, a więc rzeczy i niematerialne takie jak wartości niematerialne i prawne w tym utwory w obszarze własności intelektualnej jak i te wytwory twórczości, które zostały wytworzone czy utrwalone, bez czy poza identyfikacją podmiotową takiej własności.
Innymi słowy przedmiotem może być takie dobro niematerialne jak utwór muzyczny, ale też obraz, który może zarówno mieć postać obrazu w technice akwareli sporządzonego w realu jak też pięknej „cyfrowej" grafiki przy zastosowaniu narzędzi cyfrowych, wytworzonej na tablecie autora i przeniesionej do świata wirtualnego. Tak więc mamy tu do czynienia z jednej strony z utrwaleniem w postaci materialnej, której przedmiotem będzie rzecz, obraz który może zawisnąć na ścianie jak i dobro niematerialne co prawda utrwalane w postaci treści cyfrowych w różnych formach hardware. Do tych dóbr niezależnie od sposobu utrwalenia, jako utworów i przedmiotów własności intelektualnej, tu konkretnie autorskich, przysługują określone prawa. Jednak trzeba odróżnić prawa do korzystania z utworów w rozumieniu prawno-autorskim czy też własności przemysłowej od praw do korzystania w zasadzie używania ze względu na przeznaczenie i postać danego dobra, w świecie wirtualnym.

Niestety trzeba rozróżniać, iż pojęciem podmiotu czasami regulatorzy jak i twórcy posługują się zarówno dla przestrzeni cyfrowej jak i przestrzeni wirtualnej w takim rozumieniu w jakim uczestniczymy np. w Second life czy portalach społecznościowych pod nickiem czy swoim avatarem. Przestrzeń cyfrowa to te środowisko cyfrowe sieci i wszystkich z nią skonfigurowanych urządzeń, w której są utrwalane i przenoszone, krążą, treści cyfrowe, natomiast ta przestrzeń wirtualna w której będziemy chcieli korzystać z przedmiotów wirtualnych, to te światy wirtualne i postaci, środowiska wytworzone za pomocą treści cyfrowych, które aktualnie funkcjonują jako fora społecznościowe czy też przestrzenie dla potrzeb użytkowych czy nawet naukowo-badawczych np. miejskie, rozwinięte formy gogle maps, w których możemy pozyskiwać pewne narzędzia użyteczne, nabywać i przekazywać pewne dobra, właśnie w postaci przedmiotów wirtualnych.

Tymi przedmiotami mogą być zarówno odpowiedniki rzeczy w świecie realnym jak też dobra niematerialne, utwory, a więc muzyka, filmy, którymi użytkownik będzie mógł posłużyć się, z nich skorzystać, tylko w tym świecie wirtualnym. Jednak coraz częściej te przedmioty wirtualne stanowiące dobra także w świecie realnym, mogą być „wynoszone" do tego świata realnego, a więc nabywane już w postaci wartości niematerialnych i prawnych. Tak więc mogę nabyć w sklepie w świecie wirtualnym jakieś utwory muzyczne, które „załaduję" do mojej mp.3 w tym świecie wirtualnym, dla potrzeb biegu przełajowego, który również w tym wirtualnym świecie będę uprawiał, a więc korzystać online. Jednak także mogę mieć możliwość i mieć aktywną funkcję, aby to nabycie przełożyło się na możliwość utrwalenia już via dostęp online w moim środowisku cyfrowym, a więc moim smartfonie, umożliwiając także przeniesienie także na moją realną mp.3 czy pendrive.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zobacz także: