Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	P
Plan zagospodarowania przestrzennego	Plan zagospodarowania przestrzennego to akt polityki regionalnej, który uwzględnia zamierzenia państwa oraz samorządu wojewódzkiego na terenie danej gminy. Plan zagospodarowania przestrzennego nie jest, jednakże aktem prawa, w tym aktem prawa miejscowego. Należy jednak uznać, że jest to akt o charakterze wewnętrznym, odnoszącym skutek wobec podmiotów związanych ustrojowo z daną gminą. Plan zagospodarowania przestrzennego gminy uznawany jest za najważniejszy, wewnętrzny dokument dotyczący zagospodarowania przestrzennego, koordynujący zamierzenia rozwoju w danym województwie. Plan zagospodarowania przestrzennego ustanawia przepisy, które obowiązują na terenie objętym planem danego województwa i stanowią podstawę do wydawania decyzji administracyjnych. Plan zagospodarowania przestrzennego nie może wykraczać poza granice administracyjne danej gminy, nie ma, jednakże przeszkód, aby plan obejmował wyłączenie część danej gminy. Na terenie gminy może istnieć także studium uwarunkowań, które może nakładać się na plan zagospodarowania przestrzennego. Studium uwarunkowań oraz miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie mogą się wzajemnie wykluczać. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest sporządzany przez: wójta (w gminach wiejskich), burmistrza (w gminach miejskich lub miejsko-wiejskich, w miastach poniżej 100 000), prezydenta miasta (w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców lub będących siedzibą województwa przed 1 stycznia 1999 roku). Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalany jest przez radę gminy (radę miasta) a następnie ogłaszany przez wojewodę w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Plan zagospodarowania składa się z dwóch części: pisemnej (stanowiącej uchwałę), która powinna zawierać tytuł, podstawę prawną, przepisy ogólne oraz szczegółowe, przepisy dotyczące wejścia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w życie oraz odpowiedni podział redakcyjny; graficznej (stanowiącej załącznik do uchwały), która najczęściej jest sporządzana w formie kopii mapy zasadniczej w skali 1:1000. Plan zagospodarowania przestrzennego powinien obejmować w szczególności: granice objęte planem; granice administracyjne; linie dotyczące rozgraniczenia terenów o odmiennych przeznaczeniach bądź zasadach zagospodarowania a także legendę zawierającą oznaczenia tych terenów wraz z wyjaśnieniem; linie zabudowy; granice oraz oznaczenia obiektów oraz terenów chronionych, terenów zamkniętych, stref ochronnych. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. 2021.741 t.j.); Zobacz także: Kazusy prawne - Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Kazusy prawne – Niedopuszczalność prowadzenia innego rodzaju działalności gospodarczej niż dopuszczona w planie zagospodarowania przestrzennego

Plan zagospodarowania przestrzennego

Plan zagospodarowania przestrzennego to akt polityki regionalnej, który uwzględnia zamierzenia państwa oraz samorządu wojewódzkiego na terenie danej gminy. Plan zagospodarowania przestrzennego nie jest, jednakże aktem prawa, w tym aktem prawa miejscowego. Należy jednak uznać, że jest to akt o charakterze wewnętrznym, odnoszącym skutek wobec podmiotów związanych ustrojowo z daną gminą.

Plan zagospodarowania przestrzennego gminy uznawany jest za najważniejszy, wewnętrzny dokument dotyczący zagospodarowania przestrzennego, koordynujący zamierzenia rozwoju w danym województwie.

Plan zagospodarowania przestrzennego ustanawia przepisy, które obowiązują na terenie objętym planem danego województwa i stanowią podstawę do wydawania decyzji administracyjnych. Plan zagospodarowania przestrzennego nie może wykraczać poza granice administracyjne danej gminy, nie ma, jednakże przeszkód, aby plan obejmował wyłączenie część danej gminy.

Na terenie gminy może istnieć także studium uwarunkowań, które może nakładać się na plan zagospodarowania przestrzennego. Studium uwarunkowań oraz miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie mogą się wzajemnie wykluczać.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest sporządzany przez:

wójta (w gminach wiejskich),
burmistrza (w gminach miejskich lub miejsko-wiejskich, w miastach poniżej 100 000),
prezydenta miasta (w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców lub będących siedzibą województwa przed 1 stycznia 1999 roku).

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalany jest przez radę gminy (radę miasta) a następnie ogłaszany przez wojewodę w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Plan zagospodarowania składa się z dwóch części:

pisemnej (stanowiącej uchwałę), która powinna zawierać tytuł, podstawę prawną, przepisy ogólne oraz szczegółowe, przepisy dotyczące wejścia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w życie oraz odpowiedni podział redakcyjny;
graficznej (stanowiącej załącznik do uchwały), która najczęściej jest sporządzana w formie kopii mapy zasadniczej w skali 1:1000.

Plan zagospodarowania przestrzennego powinien obejmować w szczególności:

granice objęte planem;
granice administracyjne;
linie dotyczące rozgraniczenia terenów o odmiennych przeznaczeniach bądź zasadach zagospodarowania a także legendę zawierającą oznaczenia tych terenów wraz z wyjaśnieniem;
linie zabudowy;
granice oraz oznaczenia obiektów oraz terenów chronionych, terenów zamkniętych, stref ochronnych.

Podstawa prawna: