Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	L
Leasing	Umowa leasingu jest umową nazwaną, uregulowaną w art. 709¹ – 709¹⁸ Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej jako: „k.c.”.. W umowie leasingu występują trzy podmioty: finansujący, korzystający i zbywca. Zachodzi nimi następująca relacja: finansujący zobowiązuje się do nabycia od zbywcy rzeczy na określonych warunkach (w ramach działalności swojego przedsiębiorstwa) i oddania ja korzystającemu do używania i pobierania pożytków. Korzystający natomiast zobowiązuje się płacić finansującemu wynagrodzenie w ratach w wysokości co najmniej równej cenie lub wynagrodzeniu, którego tytułem jest nabycie rzeczy przez finansującego. Umowa leasingu ma charakter: konsensualny – do jej skuteczności wymagane jest zgodne oświadczenie woli stron, odpłatny – wiąże się z obowiązkiem zapłaty rat leasingowych, wzajemny – świadczenie jednej ze stron jest odpowiednikiem świadczenia drugiej, dwustronnie zobowiązujący – obie strony są jednocześnie swoimi wierzycielami i dłużnikami, terminowy – jest ograniczona w czasie Ponadto, co ważne – dla swej ważności umowa leasingu wymaga formy pisemnej. Finansujący natomiast musi prowadzić działalność gospodarczą. Nie jest możliwe zawieranie umowy handlowej leasingu pomiędzy dwoma konsumentami. Korzystającym z kolei może być zarówno osoba fizyczna, prawna, jak i jednostka organizacyjna z art. 33¹k.c. Umowa leasingu wykazuje podobieństwo do innych rodzajów umów np. do umowy najmu. Różnica polega na tym, że finansujący dokonuje zakupu dla oznaczonego co do tożsamości podmiotu, a czynsz (raty leasingowe) jest zawsze wyrażony w pieniądzu. Od umowy dzierżawy odróżnia się przedmiotem, bowiem nie jest możliwy leasing praw. Podobieństwa dostrzegalne są także w konstrukcji umowy pożyczki. Przedmiotem leasingu mogą być wyłącznie rzeczy: ruchomości i nieruchomości, oznaczone co do gatunku lub co do tożsamości. Jak już wspomniano w leasingu występują trzy podmioty, ale umowa leasingu jest umową dwustronną pomiędzy finansującym, a korzystającym. Zmiana umowy następuje poprzez zgodne oświadczenie woli obu stron, zaś wygasa: z upływem czasu na jaki została zawarta lub z nadejściem oznaczonego terminu, gdy strony tak postanowią, w razie utraty rzeczy z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, gdy rzecz już wydano, gdy finansujący odstąpi od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy, gdy uprawnienie to wynika z przepisów prawa, umowy lub gdy żądanie tej treści złożył korzystający, gdy umowę wypowiedział finansujący (ma do tego prawo gdy pomimo pisemnego upomnienia korzystający nie utrzymuje rzeczy w należytym stanie lub używa rzeczy i pobiera z niej pożytki w sposób niezgodny z umową lub w sposób nieodpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy, gdy korzystający oddał rzecz bez jego zgody, do używania osobie trzeciej, gdy korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty, a finansujący wyznaczył już odpowiedni termin z właściwym pouczeniem) Jeżeli finansujący z zaprezentowanych powodów wypowiedział umowę ze skutkiem natychmiastowym lub z umownym okresem wypowiedzenia, może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich niezapłaconych rat. Kwotę pomniejsza się o korzyści które finansujący odniósł dzięki zapłacie rat przed umówionym terminem i rozwiązaniem umowy. Niektórzy wskazują, że najczęściej spotykanymi formami leasingu jest leasing operacyjny oraz leasing finansowy. Leasing finansowy zawierany jest w celu i z zamiarem przewłaszczenia jego przedmiotu, na okres zbliżony do okresu gospodarczej używalności rzeczy. Leasingobiorca pokrywa, obok ceny, wszelkie poniesione przez leasingodawcę nakłady na przedmiot leasingu, a leasingodawca zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz leasingobiorcy własności przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy za symboliczną odpłatnością. W leasingu operacyjnym leasingobiorca otrzymuje do używania rzecz na krótki czas, a rzecz ta może być przedmiotem wielu dalszych, podobnych umów. Wynagrodzenie uiszczane przez leasingobiorcę ma postać świadczenia okresowego o charakterze zbliżonym do wynagrodzenia za najem lub czynsz dzierżawny. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zobacz także: Umowa leasingu Kiedy i jak można sprzedawać w systemie ratalnym

Leasing

Umowa leasingu jest umową nazwaną, uregulowaną w art. 709¹ – 709¹⁸ Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej jako: „k.c.”.. W umowie leasingu występują trzy podmioty: finansujący, korzystający i zbywca. Zachodzi nimi następująca relacja: finansujący zobowiązuje się do nabycia od zbywcy rzeczy na określonych warunkach (w ramach działalności swojego przedsiębiorstwa) i oddania ja korzystającemu do używania i pobierania pożytków. Korzystający natomiast zobowiązuje się płacić finansującemu wynagrodzenie w ratach w wysokości co najmniej równej cenie lub wynagrodzeniu, którego tytułem jest nabycie rzeczy przez finansującego.

Umowa leasingu ma charakter:

konsensualny – do jej skuteczności wymagane jest zgodne oświadczenie woli stron,
odpłatny – wiąże się z obowiązkiem zapłaty rat leasingowych,
wzajemny – świadczenie jednej ze stron jest odpowiednikiem świadczenia drugiej,
dwustronnie zobowiązujący – obie strony są jednocześnie swoimi wierzycielami i dłużnikami,
terminowy – jest ograniczona w czasie

Ponadto, co ważne – dla swej ważności umowa leasingu wymaga formy pisemnej. Finansujący natomiast musi prowadzić działalność gospodarczą. Nie jest możliwe zawieranie umowy handlowej leasingu pomiędzy dwoma konsumentami. Korzystającym z kolei może być zarówno osoba fizyczna, prawna, jak i jednostka organizacyjna z art. 33¹k.c.

Umowa leasingu wykazuje podobieństwo do innych rodzajów umów np. do umowy najmu. Różnica polega na tym, że finansujący dokonuje zakupu dla oznaczonego co do tożsamości podmiotu, a czynsz (raty leasingowe) jest zawsze wyrażony w pieniądzu. Od umowy dzierżawy odróżnia się przedmiotem, bowiem nie jest możliwy leasing praw. Podobieństwa dostrzegalne są także w konstrukcji umowy pożyczki.

Przedmiotem leasingu mogą być wyłącznie rzeczy: ruchomości i nieruchomości, oznaczone co do gatunku lub co do tożsamości. Jak już wspomniano w leasingu występują trzy podmioty, ale umowa leasingu jest umową dwustronną pomiędzy finansującym, a korzystającym.

Zmiana umowy następuje poprzez zgodne oświadczenie woli obu stron, zaś wygasa:

z upływem czasu na jaki została zawarta lub z nadejściem oznaczonego terminu,
gdy strony tak postanowią,
w razie utraty rzeczy z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, gdy rzecz już wydano,
gdy finansujący odstąpi od umowy ze zbywcą z powodu wad rzeczy, gdy uprawnienie to wynika z przepisów prawa, umowy lub gdy żądanie tej treści złożył korzystający,
gdy umowę wypowiedział finansujący (ma do tego prawo gdy pomimo pisemnego upomnienia korzystający nie utrzymuje rzeczy w należytym stanie lub używa rzeczy i pobiera z niej pożytki w sposób niezgodny z umową lub w sposób nieodpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy, gdy korzystający oddał rzecz bez jego zgody, do używania osobie trzeciej, gdy korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty, a finansujący wyznaczył już odpowiedni termin z właściwym pouczeniem)

Jeżeli finansujący z zaprezentowanych powodów wypowiedział umowę ze skutkiem natychmiastowym lub z umownym okresem wypowiedzenia, może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich niezapłaconych rat. Kwotę pomniejsza się o korzyści które finansujący odniósł dzięki zapłacie rat przed umówionym terminem i rozwiązaniem umowy.

Niektórzy wskazują, że najczęściej spotykanymi formami leasingu jest leasing operacyjny oraz leasing finansowy. Leasing finansowy zawierany jest w celu i z zamiarem przewłaszczenia jego przedmiotu, na okres zbliżony do okresu gospodarczej używalności rzeczy. Leasingobiorca pokrywa, obok ceny, wszelkie poniesione przez leasingodawcę nakłady na przedmiot leasingu, a leasingodawca zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz leasingobiorcy własności przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy za symboliczną odpłatnością. W leasingu operacyjnym leasingobiorca otrzymuje do używania rzecz na krótki czas, a rzecz ta może być przedmiotem wielu dalszych, podobnych umów. Wynagrodzenie uiszczane przez leasingobiorcę ma postać świadczenia okresowego o charakterze zbliżonym do wynagrodzenia za najem lub czynsz dzierżawny.

Podstawa prawna: