Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	B
Benchmarking	Jest to metoda analityczna, która opiera się na porównaniu podstawowych ważnych cech strukturalnych i funkcjonalnych organizacji, instytucji i przedsiębiorstw z odpowiednio analogicznymi cechami podmiotów konkurencyjnych lub też uważanych za najlepsze w danej dziedzinie działalności. Poprzez porównanie uzyskiwany jest obraz kondycji przedsiębiorstwa oraz dostrzegalny staje się zakres różnic, które w wyniku zastosowania strategii rozwojowych w efekcie końcowym dłuższego horyzontu czasowego powinny zostać zminimalizowane. Benchmarking w szerokim znaczeniu polega na uczeniu się na dobrych przykładach identyfikacji cech dających przewagę oraz zasad, sposobów czy metod zarządzania przedsiębiorstwem, a następnie wdrażaniu ulepszeń oraz doskonaleniu wzorców w swojej własnej działalności. Zastosowanie benchmarkingu ma na celu poznanie mechanizmów funkcjonowania przedsiębiorstwa i naukę zarządzania nim w taki sposób, aby poprzez adaptację praktyk stosowanych przez najlepszych na rynku doprowadzić do wzrostu konkurencyjności, związanego z wzrostem jakości, ale także umiejętnością uczenia się i korzystania z zewnętrznych wzorców i mechanizmów. Wyróżnia się benchmarking wewnętrzny, który ma zastosowanie w większych przedsiębiorstwach, oraz zewnętrzny - konkurencyjny, oparty na poszukiwaniu najlepszego podmiotu na zewnętrz, stanowiącego punkt odniesienia dla dokonywanej analizy, poza strukturą przedsiębiorstwa. Znane jest także dokonywanie porównań międzybranżowych, tzw. benchmarking funkcjonalny. W tym przypadku zaletą jest możliwość poznania innowacyjnych rozwiązań mających zastosowanie w innych branżach oraz wzrost kreatywności zarówno wśród kadry zarządzającej przedsiębiorstwem, jak i jego pracowników. Celem benchmarkingu jest przede wszystkim identyfikacja kluczowych cech, przesłanek dla wzrostu efektywności, a następnie słabych stron i błędów, a także wyznaczenie priorytetów oraz koniecznych dla rozwoju kierunków zmian. Właściwe dokonanie benchmarkignu powinno opierać się na etapowaniu. Pierwszy z nich polega na określeniu problemu. Następnie należy odpowiednio określić podmioty, które będą porównywane i wskazać sposoby zbierania informacji. W dalszej kolejności analizuje się zebrane dane i prognozuje dalsze wyniki. Po tym etapie możliwe jest przedstawienie efektów prowadzonych działań badawczych i wskazanie odpowiedzi na problem, który legł u podstaw zastosowania benchmarkinug. Ostatnie czynności w opisanym procesie polegają na wprowadzeniu zmian, na podstawie planu, koniecznych z uwagi na wynik badań oraz nadzór nad ich wykonaniem.

Benchmarking

Jest to metoda analityczna, która opiera się na porównaniu podstawowych ważnych cech strukturalnych i funkcjonalnych organizacji, instytucji i przedsiębiorstw z odpowiednio analogicznymi cechami podmiotów konkurencyjnych lub też uważanych za najlepsze w danej dziedzinie działalności. Poprzez porównanie uzyskiwany jest obraz kondycji przedsiębiorstwa oraz dostrzegalny staje się zakres różnic, które w wyniku zastosowania strategii rozwojowych w efekcie końcowym dłuższego horyzontu czasowego powinny zostać zminimalizowane.

Benchmarking w szerokim znaczeniu polega na uczeniu się na dobrych przykładach identyfikacji cech dających przewagę oraz zasad, sposobów czy metod zarządzania przedsiębiorstwem, a następnie wdrażaniu ulepszeń oraz doskonaleniu wzorców w swojej własnej działalności.

Zastosowanie benchmarkingu ma na celu poznanie mechanizmów funkcjonowania przedsiębiorstwa i naukę zarządzania nim w taki sposób, aby poprzez adaptację praktyk stosowanych przez najlepszych na rynku doprowadzić do wzrostu konkurencyjności, związanego z wzrostem jakości, ale także umiejętnością uczenia się i korzystania z zewnętrznych wzorców i mechanizmów.

Wyróżnia się benchmarking wewnętrzny, który ma zastosowanie w większych przedsiębiorstwach, oraz zewnętrzny - konkurencyjny, oparty na poszukiwaniu najlepszego podmiotu na zewnętrz, stanowiącego punkt odniesienia dla dokonywanej analizy, poza strukturą przedsiębiorstwa. Znane jest także dokonywanie porównań międzybranżowych, tzw. benchmarking funkcjonalny. W tym przypadku zaletą jest możliwość poznania innowacyjnych rozwiązań mających zastosowanie w innych branżach oraz wzrost kreatywności zarówno wśród kadry zarządzającej przedsiębiorstwem, jak i jego pracowników.

Celem benchmarkingu jest przede wszystkim identyfikacja kluczowych cech, przesłanek dla wzrostu efektywności, a następnie słabych stron i błędów, a także wyznaczenie priorytetów oraz koniecznych dla rozwoju kierunków zmian.

Właściwe dokonanie benchmarkignu powinno opierać się na etapowaniu. Pierwszy z nich polega na określeniu problemu. Następnie należy odpowiednio określić podmioty, które będą porównywane i wskazać sposoby zbierania informacji. W dalszej kolejności analizuje się zebrane dane i prognozuje dalsze wyniki. Po tym etapie możliwe jest przedstawienie efektów prowadzonych działań badawczych i wskazanie odpowiedzi na problem, który legł u podstaw zastosowania benchmarkinug. Ostatnie czynności w opisanym procesie polegają na wprowadzeniu zmian, na podstawie planu, koniecznych z uwagi na wynik badań oraz nadzór nad ich wykonaniem.