Porady biznesowe

Ugoda pomiędzy przedsiębiorcami

Opis

Przedsiębiorco, na pewno nie raz słyszałeś o ugodzie jako formie porozumienia pomiędzy stronami, zapewniającego szybkie i bezkonfliktowe załatwienie sprawy. Ugoda jest niczym innym, jak umową zawartą pomiędzy stronami, w ramach której strony formułują najdogodniejsze rozwiązanie istniejącego lub potencjalnego konfliktu.

Ugoda została zdefiniowana w art. 917 Kodeksu cywilnego (dalej jako „k.c.”), który stanowi, iż 

Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołany przepis należy rozumieć w ten sposób, że do zawarcia ugody może dojść jedynie
w sytuacji, w której strony łączy już jakiś stosunek prawny, zazwyczaj umowa, czy to ustna, czy pisemna. Jeżeli strony jeszcze ze sobą nie współpracują to właściwą formą zawiązania tej współpracy jest właśnie zawarcie umowy.

Już w tym miejscu warto zaznaczyć, że ugoda może zostać zawarta zarówno pomiędzy przedsiębiorcami, jak i pomiędzy osobami fizycznymi, a także pomiędzy przedsiębiorcą i osobą fizyczną.

Wracając do analizy przytoczonego przepisu, strony mogą zawrzeć ugodę w sytuacji, gdy nie istnieje pomiędzy nimi jeszcze żaden spór, ale obawiają się, że w przyszłości może dojść między nimi do porozumienia w zakresie w wzajemnych obowiązków, np. co do tego, która strona ma dokonać określonych czynności i w jakim terminie. Do zawarcia ugody najczęściej dochodzi wówczas, gdy jedna ze stron obawia się, iż druga nie będzie chciała zapłacić całości należności pieniężnej lub zamierza zrobić to z opóźnieniem.

Drugim i jednocześnie najczęstszym przypadkiem zawarcia ugody jest sytuacja, w której istnienieje już spór pomiędzy stronami. Innymi słowy strony spierają się np. co do wysokości należności przysługującej jednej z nich. Wówczas, chcąc uniknąć skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, strony decydują się na rozwiązanie konfliktu w sposób ugodowy.

Ważne:

Przedsiębiorco, w niniejszym opracowaniu znajdziesz informacje na temat rodzajów ugody, sposobów jej zawierania, podstawowych jej elementów oraz konsekwencji jej zawarcia.

I. Metody zawarcia ugody

Jak już zostało nadmienione na wstępie, do zawarcia ugody może dojść przed wszczęciem postępowania sądowego, jak i w czasie jego trwania. Jak sama nazwa wskazuje, ugoda pozasądowa zawierana jest przez strony zanim dojdzie do skierowania sprawy na drogę sądową, zaś ugoda sądowa jest zawierana już przed Sądem w ramach prowadzonego postępowania.

Do zawarcia ugody dochodzi poprzez skorzystanie przez strony alternatywnych metod rozwiązywania sporów do których zalicza się:

- negocjacje

- mediacje

Warto w tym miejscu po krótce przyjrzeć się bliżej każdej ze wspomnianych metod.

Negocjacje

Na pewno pojęcie negocjacji nie jest Ci obce, jako osoba współpracująca  z innymi przedsiębiorcami lub w ramach kontaktów z klientami, nie raz zmuszony byłeś prowadzić negocjacje. Ta metoda rozwiązywania sporów i tym samym dochodzenia przez nie do porozumienia jest wykorzystywana chyba najczęściej. Warto przyjrzeć się regulacjom prawnym w zakresie negocjacji zawartych w Kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art.  72 § 1 k.c. 

Jeżeli strony prowadzą negocjacje w celu zawarcia oznaczonej umowy, umowa zostaje zawarta, gdy strony dojdą do porozumienia co do wszystkich jej postanowień, które były przedmiotem negocjacji.

Oznacza to, iż dochodzi do zawarcia umowy przez strony dopiero w chwili, gdy dojdą do porozumienia w zakresie wszystkich kwestii, które poruszają w ramach negocjacji i które są dla nich istotne. 

Ugoda jest umową pomiędzy stronami, dlatego też powyższy przepis znajdzie do niej zastosowanie. Negocjacje są bowiem nie tylko metodą rozwiązywania sporów, ale także sposobem na zawarcie pomiędzy nimi umowy, np. o współpracy.

Z kolei w art. 711 k.c. został zawarty obowiązek tajemnicy prowadzenia negocjacji:

§ 1. Jeżeli w toku negocjacji strona udostępniła informacje z zastrzeżeniem poufności, druga strona jest obowiązana do nieujawniania i nieprzekazywania ich innym osobom oraz do niewykorzystywania tych informacji dla własnych celów, chyba że strony uzgodniły inaczej.
§ 2. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków, o których mowa w § 1, uprawniony może żądać od drugiej strony naprawienia szkody albo wydania uzyskanych przez nią korzyści.

Mając na względzie treść powołanego przepisu, przedsiębiorcy prowadzący negocjacje mogą czuć się bezpiecznie, w związku z tym, iż druga strona nie będzie mogła ujawnić nikomu przebiegu negocjacji, w tym propozycji przedstawionych przez każdą ze stron.

 

Ważne:

Aby przekazywane przez Ciebie informacje w ramach negocjacji zostały objęte tajemnicą, musisz wskazać drugiej stronie, iż przekazujesz je z zastrzeżeniem poufności.

Negocjacje mogą być prowadzone przez strony osobiście lub z udziałem profesjonalnego pełnomocnika. Istnieją różne modele i techniki prowadzenia negocjacji, od Ciebie zależy, czy będziesz chciał prowadzić negocjacje pozycyjne, czy też problemowe. Te pierwsze mają charakter tradycyjny, często wykorzystywane są przy nich techniki manipulacyjne. Negocjacje problemowe natomiast skupiają się na potrzebach i interesach obydwu stron.

Mediacje

Kolejną metodą rozwiązywania konfliktów są mediacje, które w odróżnieniu od negocjacji odbywają się z udziałem osoby trzeciej w postaci mediatora. Mediacje można określić jako dobrowolną i poufną procedurę dochodzenia do osiągnięcia satysfakcjonującego dla obu stron porozumienia. Mediacje mogą być prowadzone zarówno przed wszczęciem postępowania sądowego, jak i w jego trakcie.

Strony w sytuacji, w której samodzielnie w ramach negocjacji nie są wstanie dojść do porozumienia mogą skorzystać z pomocy niezależnego i bezstronnego mediatora, który pomoże odkryć im wzajemny interesy i potrzeby, a następnie będzie asystował im w wyborze najkorzystniejszego sposobu rozwiązania konfliktu.

Przed wszczęciem postępowania sądowego strony mogą się więc zwrócić do ośrodka mediacyjnego, który wyznaczy mediatora i zajmie się przeprowadzeniem całej mediacji. Na rynku dostępnych jest wiele środków mediacyjnych, do najpopularniejszych można zaliczyć między innymi:

-  Centrum Mediacji Lewiatam w Warszawie,

-  Centrum Mediacji Gospodarczej przy Krajowej Izbie Radców Prawnych,

- Centrum Mediacji przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie.

Mediacje przedsądowe są również nazywane mediacjami umownymi, których wszczęcie następuje z woli stron lub też w związku z zawarciem w umowie łączącej strony tzw. klauzuli mediacyjej, na podstawie której strony są zobowiązane do podjęcia próby rozwiązania potencjalnego konfliktu poprzez skierowanie sprawy do mediacji.

Podstawowymi zasadami prowadzenia mediacji są:

  • poufność;
  • neutralność;
  • dobrowolność;
  • bezstronność;
  • elastyczność;
  • akceptowalność.

Stosowanie się do przedmiotowych zasad ma celu zapewnienie stronom bezpieczeństwa 
i poczucia zaspokojenia ich interesów. Mediator jest osobą, która czuwa nad przestrzeganiem powyższych zasad w ramach prowadzenia mediacji.

Mediacja sądowa w postępowaniu cywilnym

Do mediacji sądowej mogą zostać skierowane wszystkie sprawy, w których dopuszczalne jest zawarcie ugody. Jako przykład rodzajów spraw kierowanych do mediacji można wskazać sprawy pracownicze, sprawy o zapłatę, sprawy o dział spadku, sprawy o podział majątku wspólnego, sprawy rodzinne, w tym min. sprawy o ustalenie kontaktów z dziećmi lub sprawy rozwodowe.

 

Ważne:

Wszczęcie postępowania mediacyjnego powoduje przerwanie biegu terminu przedawnienia.

Warto przyjrzeć się bliżej mediacji prowadzonej w ramach postępowania cywilnego, która została uregulowana w art. 183 (1) i n. Kodeksu postępowania cywilnego (dalej jako „k.p.c.”).

Stosownie do tych regulacji, mediacje sądowe odbywają się według następujących zasad:

  • Sąd może skierować strony do mediacji na każdym etapie postępowania sądowego.
  • Każda ze stron w trakcie postępowania jest uprawniona do złożenia wniosku 
    o skierowanie sprawy do mediacji.
  • Każdorazowo mediacja może być prowadzona tylko jeśli strony wyrażą na to zgodę.
  • Mediacja co do zasady powinna trwać maksymalnie 3 miesiące, jednakże na zgodny wniosek stron albo z innych ważnych powodów termin ten może zostać wydłużony, o ile będzie to miało znaczenia dla ugodowego rozstrzygnięcia sporu.
  •  Nie można poddać mediacji spraw rozpoznawanych w ramach postępowania upominawczego oraz nakazowego, chyba że doszło do skutecznego wniesienia zarzutów w odpowiednim terminie.
  • Przewodniczący uprawniony jest do wezwania stron do udziału w spotkaniu informacyjnym dotyczącym polubownych metod rozwiązywania sporów, 
    w szczególności mediacji. Takie spotkanie może zostać przeprowadzone przez

sędziego, referendarza sądowego, urzędnika sądowego, asystenta sędziego lub stałego mediatora.

  • Przed rozpoczęciem pierwszego posiedzenia w sprawie przewodniczący dokonuje oceny, czy zasadne jest skierowanie sprawy do mediacji.
  • W przypadku, w którym przewodniczący dojdzie do wniosku, iż istnieje konieczność wysłuchania stron, mogą one zostać wezwane do osobistego stawiennictwa na posiedzeniu niejawnym.
  • W razie, gdy strona bez wskazania uzasadnienia nie stawi się na posiedzenie niejawne lub spotkanie informacyjne, może ona zostać obciążona kosztami nakazanego stawiennictwa poniesionymi przez drugą stronę.
  • Mediator jest wybierany przez strony lub przez Sąd, który bierze pod uwagę w pierwszej kolejności mediatorów stałych wpisanych na listę.

W art. 103 k.p.c. została przewidziana sankcja za nieuzasadnioną odmowę poddania się mediacji:

§ 1. Niezależnie od wyniku sprawy sąd może włożyć na stronę lub interwenienta obowiązek zwrotu kosztów, wywołanych ich niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem.

§ 2. Przepis § 1 dotyczy zwłaszcza kosztów powstałych wskutek uchylenia się od wyjaśnień lub złożenia wyjaśnień niezgodnych z prawdą, zatajenia lub opóźnionego powołania dowodów, a także oczywiście nieuzasadnionej odmowy poddania się mediacji

Ustawodawca wprowadzając ten przepis miał celu zdyscyplinowanie stron i skłonienie ich do podjęcia mediacji, która w wielu przypadkach pozwala na szybkie rozwiązanie konfliktu.

Aby zachęcić Cię do rozważania możliwości skorzystania z mediacji, poniżej zostaną opisane najważniejsze korzyści płynące z mediacji.

  • Przede wszystkim, jak już zostało nadmienione, mediacja umożliwia szybkie i niedrogie rozwiązanie konfliktu.
  • Dzięki uniknięciu postępowania sądowego i osiągnięciu porozumienia, strony nie są narażone na pogorszenie ich wizerunku.
  • Dzięki zawarciu porozumienia istnieje również szansa na zachowanie pozytywnych wzajemnych relacji  z drugą stroną.
  • Mediacja jest efektywną metodą rozwiązywania sporu – żadna ze stron nie czuje się przegrana.
  • Mediacja ma charakter poufny, co zapewnia brak obawy przed ujawnieniem przebiegu negocjacji osobom trzecim.

Celem mediacji jest zawarcie ugody, którą podpisują strony, wówczas ugoda jest umieszczona przez mediatora w protokole z prowadzenia mediacji lub załączona do niego. Mediator kieruje protokół wraz z ugodą do Sądu, który następnie ją zatwierdza. Konsekwencje zatwierdzenia ugody przez Sąd zostaną zawarte w dalszej części opracowania.

II. Ugoda pozasądowa – konsekwencje zatwierdzenia ugody przez Sąd

Do zawarcia ugody pozasądowej może dojść poprzez zastosowanie opisanych powyżej metod rozwiązywania sporów, a więc negocjacji i mediacji.

W przypadku zawarcia ugody w ramach mediacji ze skierowania sądu, a także w przypadku zawarcia ugody przed mediatorem bez skierowania sądu, mediator zobowiązany jest przedłożyć sądowi protokół z mediacji. Strona natomiast występuje do sądu z wnioskiem o zatwierdzenie ugody przez sąd.

Ważne:

Ugoda, która została zatwierdzona przez Sąd ma moc prawną ugody zawartej przed sądem. Zatwierdzenie wiec ugody przez Sąd powoduje zakończenie postępowania sądowego.

Należy jednak pamiętać, iż nie wszystkich przypadkach sąd zatwierdzi ugodę zawartą przez strony. Sąd nie zatwierdzi ugody, gdy jest ona sprzeczna z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierza do obejścia prawa.

W tym miejscu warto powołać treść art. 18314 k.p.c. zgodnie z którym:

§ 1. Jeżeli zawarto ugodę przed mediatorem, sąd, o którym mowa w art. 18313, na wniosek strony niezwłocznie przeprowadza postępowanie co do zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem.

§ 2. Jeżeli ugoda podlega wykonaniu w drodze egzekucji, sąd zatwierdza ją przez nadanie jej klauzuli wykonalności; w przeciwnym przypadku sąd zatwierdza ugodę postanowieniem na posiedzeniu niejawnym.

§ 3. Sąd odmawia nadania klauzuli wykonalności albo zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem, w całości lub części, jeżeli ugoda jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa, a także gdy jest niezrozumiała lub zawiera sprzeczności.

Zgodnie więc s powołanym przepisem, w przypadku, gdy ugoda podlega wykonaniu w drodze egzekucji, sąd zatwierdza ją poprzez nadanie klauzuli wykonalności. Zatem w przypadku, gdy strona zobowiązana z tytułu ugody nie wykonuje swojego zobowiązania, druga strona może skierować wniosek do komornika o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

III. Ugoda sądowa

Ugoda sądowa w postępowaniu cywilnym może zostać zawarta w trakcie prowadzonego już postępowania sądowego. Stosownie do treści art. 223 § 1 k.p.c.:

Przewodniczący powinien we właściwej chwili skłaniać strony do pojednania, zwłaszcza na pierwszym posiedzeniu, po wstępnym wyjaśnieniu stanowiska stron. Osnowę ugody zawartej przed sądem wciąga się do protokołu rozprawy albo zamieszcza w odrębnym dokumencie stanowiącym część protokołu i stwierdza podpisami stron. Niemożność podpisania ugody sąd stwierdza w protokole. 

Osnowę ugody zatem umieszcza się w protokole z rozprawy i stwierdza podpisami stron. Zawarcie ugody przed sądem powoduje zakończenie postępowania cywilnego, oznacza to, że Sąd nie wydaje już wyroku w takiej sprawie. Ugoda zawarta przed sądem stanowi tytuł egzekucyjny. Po wniesieniu przez stronę wniosku o nadanie klauzuli wykonalności ugodzie, Sąd nadaje ugodzie przedmiotową klauzulę. Ugoda wraz z nadaną jej klauzulą wykonalności stanowi tytuł wykonawczy, stanowiący podstawę do wszczęcia postępowania egzekucyjnego.

Zawarcie ugody przed sądem rodzi również skutek w zakresie ponoszenie kosztów postępowania sądowego. Stosownie bowiem do art. 79 ust 1 pkt c ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w przypadku zawarcia ugody sądowej Sąd z urzędu zwraca stronie połowę opłaty sądowej uiszczonej od pisma wszczynającego postępowanie w pierwszej instancji oraz zarzutów od nakazu zapłaty, jeżeli postępowanie w pierwszej instancji zakończyło się zawarciem ugody sądowej po rozpoczęciu rozprawy. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby na mocy zawartej ugody druga strona (strona pozwana) zobowiązała się do zwrotu drugiej połowy opłaty sądowej na rzecz powoda. Sąd z urzędu zwróci trzy czwarte opłaty od pozwu w razie umorzenia postępowania na zgodny wniosek stron przed sądem pierwszej instancji, w następstwie zawarcia przez strony zapisu na sąd polubowny. Warto zaznaczyć, że strony mogą poddać pod rozstrzygnięcie ugodą także roszczenie w części nieobjętej pozwem. Elastyczność tej formy rozwiazywania sporów wyraża się w szerokim zakresie sprawy, które mogą być załatwiane w ten sposób. Gdy ugoda dotyczy roszczeń objętych różnymi postępowaniami sądowymi, strony obowiązkowo wymieniają w ugodzie te postępowania oraz wskazują sąd, który zatwierdzi ugodę oraz nada jej klauzulę wykonalności, chyba że prowadziłoby to do naruszenia przepisów o właściwości rzeczowej, mogącego skutkować nieważnością postępowania, lub właściwości wyłącznej. Odpis postanowienia o zatwierdzeniu ugody lub nadaniu ugodzie klauzuli wykonalności sąd doręcza pozostałym sądom wymienionym w ugodzie. Odpis postanowienia o zatwierdzeniu ugody lub nadaniu ugodzie klauzuli wykonalności stanowi podstawę do umorzenia postępowania w zakresie, w jakim dotyczy ono roszczeń objętych ugodą. W tym miejscu trzeba też dodać, że już przy pierwszym piśmie sądowym w sprawie, stronę poucza się o możliwości rozwiązania sporu w drodze ugody zawartej przed sądem lub mediatorem i o wpływie zawarcia ugody na koszty postępowania.

Ważne:

Jak już zostało zasygnalizowane, tytułem egzekucyjnym w odróżnieniu od ugody sądowej nie jest ugoda pozasądowa, chyba, że zostanie ona zatwierdzona przez Sąd.

IV. Kiedy warto zdecydować się na zawarcie ugody?

Niezależnie od obranej metody zawarcia ugody, powinna ona zawierać określone postanowienia. W przypadku ugody sądowej, czy też ugody zawartej przed mediatorem, strony zawierające ją nie muszą zajmować się jej redakcją. Jednakże, jeżeli strony samodzielnie prowadzą negocjacje w sporze cywilnym , powinny zwrócić uwagę na następujące kwestie dotyczące zarówno możliwości zawarcia ugody w konkretnej sprawie, jak i jej treści.

  • Ugoda powinna zostać zawarta w formie pisemnej.
  • Strony powinny wziąć pod uwagę okoliczności faktyczne sprawy, a w szczególności:

- rozważyć, czy sporne żądania mają charakter zasadny;

- rozważyć, czy istnieje realna możliwość zaspokojenia wzajemnych roszczeń, chociażby częściowo;

- przewidywanego czasu prowadzenia negocjacji, a następnie wykonania ugody.

Gdy strony nie są pewne czy zawarcie ugody jest dla nich korzystnym rozwiązaniem powinny także dokonać analizy kosztów przeprowadzenia postępowania sądowego, a także przewidywanego czasu jego trwania. Dodatkowo, warto jest również zbadać, czy jakie skutki wywrze zawarcie ugody i czy będą one korzystniejsze niż możliwy wynik postępowania sądowego, czy arbitrażowego.

Po dokonaniu powołanej analizy, stronom będzie zdecydowanie łatwiej podjąć decyzję 
w zakresie metody prowadzenia spory, w tym zasadności i „opłacalności” zawarcia ugody.

V. Elementy ugody

W celu zapewnienia odpowiednich i pożądanych skutków prawnych zawarcia ugody, należy zadbać o to, by zawierała ona odpowiednie elementy i postanowienia do których można zaliczyć:

  • Datę i miejsce zawarcia ugody;
  • Określenie tytułu – Ugoda lub Ugoda zawarta w określonej sprawie;
  • Wskazanie stron zawierających ugodę:
    • Aby doszło do ważnego i skutecznego zawarcia umowy należy zadbać o prawidłową reprezentację Twojej firmy, tak aby osoba podpisująca ugodę była uprawniona do jej zawarcia;
    • Preambuła – w której powinien zostać zawarty krótki opis przyczyn zawarcia ugody oraz intencji stron;
    • Przedmiot ugody – w tym miejscu powinny znaleźć się wszystkie postanowienia uzgodnione wcześniej przez strony w zakresie sposobu wykonania poszczególnych zobowiązań stron, a także sposobu i terminu ich wykonania. Warto podzielić tę część na jednostki redakcyjne w postaci § i punktów;
    • Postanowienia końcowe.

Przepisy prawa:

  1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.2020.1740 t.j.);
  2. Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych;
  3. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.2021.1805 t.j.).

Przedawnienie roszczeń - terminy

Przygotowując materiał dotyczący przedawnienia roszczeń, na wstępie należałoby wyjaśnić co to jest roszczenie. Zgodnie z definicją wskazaną w komentarzu do ustawy kodeks cywilny „roszczenie to uprawnienie polegające na możliwości domagania się od indywidualnie określonej osoby (lub grupy indywidualnie określonych osób) jakiegoś zachowania się. Istnienie roszczenia jest więc konsekwencją nałożenia przez normę prawną na konkretnego adresata lub grupę konkretnych adresatów obowiązku jakiegoś postępowania względem innej osoby”.[1]

Zgodnie z brzmieniem przepisów obowiązującej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako: „kodeks cywilny”), z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w kodeksie cywilnym, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu po upływie określonego terminu.

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

Zasadą ogólną przyjętą w kodeksie cywilnym jest, że o ile przepisy nie stanowią inaczej, wszystkie roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu po upływie sześciu lat, a roszczenia o świadczenia okresowe oraz roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – po upływie trzech lat. Zgodnie z zasadą ogólną, koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

W kodeksie cywilnym wskazano wiele odstępstw od powyżej wskazanej reguły m.in. dla:

  • roszczeń wynikających z umowy zlecenia;
  • roszczeń wynikających z umowy o dzieło
  • roszczeń wynikających z rękojmi;
  • roszczeń wynikających z umowy przewozu;
  • roszczeń wynikających z umowy najmu;
  • roszczeń wynikających z umowy pożyczki;
  • roszczeń wynikających z umowy ubezpieczenia;
  • roszczeń wynikających z umowy składu;
  • roszczeń wynikających z zachowku;

i wielu innych.

 


[1] P. Machnikowski [w:] Kodeks cywilny..., red. E. Gniewek, 2010, kom. do art. 117, nb 2

 


Pobierz poradnik

Pamiętaj:
Wpisz nasz KRS 0000318482 w Deklaracji Podatkowej Twój e-PIT
Dziękujemy!

Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

Przejdź do Twój e-PIT