Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	D
Domniemanie faktyczne	Domniemanie faktyczne została uregulowane w art.231 ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U 2020.1575 t.j.), zgodnie z brzmieniem tego artykułu Sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów (domniemanie faktyczne). Zgodnie z przyjętą w doktrynie i orzecznictwie definicją, należy wskazać, że domniemanie faktyczne stanowi środek do ustalenia faktu bez konieczności jego udowadniania. Domniemanie faktyczne jest środkiem dowodowym stosowanym w sytuacji gdy brak jest innych bezpośrednich środków dowodowych bądź wyjątkowo trudne jest odnalezienie innych dowodów na daną okoliczność. Domniemanie faktyczne przeprowadzane jest w oparciu o logiczne rozumowanie na podstawie ustalonych informacji. Dokonywanie ustaleń na podstawie domniemania odbywa się na podstawie swobodnego wnioskowania oraz oceny dowodów już zebranych w sprawie na podstawie logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego. Nie można zastosować tego typu domniemania w sytuacji gdy brak jest faktów prowadzących do określonego wniosku. Należy pamiętać, że pomimo, że domniemany fakt nie wymaga twierdzenia bądź udowodnienia to niezbędne jest udowodnienie okoliczności, które stanowią podstawę domniemania. W komentarzu do ustawy kodeks postępowania cywilnego , możemy odnaleźć informację, że „Podstawą domniemania faktycznego może być fakt lub grupa faktów ustalona nie tylko w wyniku przeprowadzonych dowodów, lecz także z wykorzystaniem art. 228–230 k.p.c.. Jednak zarówno fakt stanowiący podstawę domniemania, jak i fakt domniemany powinny być objęte twierdzeniami stron. Sąd na podstawie ustalenia jednych faktów wnioskuje o istnieniu innych, ale powinien czynić to z uwzględnieniem całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania dowodowego.” Podsumowując sąd w postępowaniu może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów. Np. zeznania świadka oraz zdjęcie z fotoradaru pozwalają sędziemu domniemywać, że X prowadził samochód. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U 2020.1575 t.j.); Zobacz także: Domniemanie prawne Domniemanie w świetle odpowiedzialności członków zarządu

Domniemanie faktyczne

Domniemanie faktyczne została uregulowane w art.231 ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U 2020.1575 t.j.), zgodnie z brzmieniem tego artykułu Sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów (domniemanie faktyczne).

Zgodnie z przyjętą w doktrynie i orzecznictwie definicją, należy wskazać, że domniemanie faktyczne stanowi środek do ustalenia faktu bez konieczności jego udowadniania. Domniemanie faktyczne jest środkiem dowodowym stosowanym w sytuacji gdy brak jest innych bezpośrednich środków dowodowych bądź wyjątkowo trudne jest odnalezienie innych dowodów na daną okoliczność.

Domniemanie faktyczne przeprowadzane jest w oparciu o logiczne rozumowanie na podstawie ustalonych informacji. Dokonywanie ustaleń na podstawie domniemania odbywa się na podstawie swobodnego wnioskowania oraz oceny dowodów już zebranych w sprawie na podstawie logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego.

Nie można zastosować tego typu domniemania w sytuacji gdy brak jest faktów prowadzących do określonego wniosku. Należy pamiętać, że pomimo, że domniemany fakt nie wymaga twierdzenia bądź udowodnienia to niezbędne jest udowodnienie okoliczności, które stanowią podstawę domniemania.

W komentarzu do ustawy kodeks postępowania cywilnego , możemy odnaleźć informację, że „Podstawą domniemania faktycznego może być fakt lub grupa faktów ustalona nie tylko w wyniku przeprowadzonych dowodów, lecz także z wykorzystaniem art. 228–230 k.p.c.. Jednak zarówno fakt stanowiący podstawę domniemania, jak i fakt domniemany powinny być objęte twierdzeniami stron. Sąd na podstawie ustalenia jednych faktów wnioskuje o istnieniu innych, ale powinien czynić to z uwzględnieniem całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania dowodowego.”

Podsumowując sąd w postępowaniu może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów. Np. zeznania świadka oraz zdjęcie z fotoradaru pozwalają sędziemu domniemywać, że X prowadził samochód.

Podstawa prawna: