Jak i do kogo wystąpić o interpretację podatkową?

Przepisy prawa podatkowego są coraz bardziej skomplikowane. Dlatego też ustawodawca wprowadził szereg instytucji prawnych, mających na celu ułatwienie podatnikom poruszania się w rozbudowanym otoczeniu prawnym oraz zapewnieniu im większej pewności przy dokonywaniu czynności w ramach działalności gospodarczej, rodzących skutki podatkowe. Jedną z takich instytucji jest interpretacja podatkowa ogólna lub indywidualna. Jeżeli masz wątpliwości, co do tego czy dobrze rozumiesz określone przepisy prawa podatkowego w Twojej, konkretnej sytuacji albo dostrzegasz rozbieżność oceny skutków podatkowych dokonywanych przez organy na tle takich samych stanów faktycznych możesz wystąpić o wydanie interpretacji podatkowej. W Poradzie omawiamy, jakie są rodzaje interpretacji podatkowych, jaki organy są właściwe do ich wydawania, co należy zawrzeć we wniosku i jak należy rozumieć wymogi ustawowe w tym zakresie.

 

Wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego

Wniosek Na podstawie art.14j ustawy z dnia 20 sierpnia 1007 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2017.201 t.j.; dalej: o.p., działając w imieniu ……*(wpisać dane wnioskodawcy np. Spółkę, której jest się prokurentem, jeżeli podatnik działa w imieniu własnym skreślić):

Pobierz dokument

 

Jak i do kogo wystąpić o interpretację podatków i danin publicznych? Porada z przykładami wzorów pism.

1. Co to jest interpretacja podatkowa?

Na wstępie należy zwrócić uwagę, że nie wszystkie objaśnienia czy stanowiska organów podatkowych mają charakter interpretacji podatkowych w rozumieniu prawnym. Instytucja interpretacji podatkowej jest uregulowana w Dziale II, rozdziale 1a - ustawy z dnia 20 sierpnia 1007 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) i wywołuje określone prawem skutki.

Potocznie o interpretacjach mówi się w znaczeniach, które są związane z wykładaniem i rozumieniem prawa, gdzie organy wydają stanowiska czy wytyczne, które nie są jednak instytucją interpretacji w znaczeniu ścisłym. Przy tym, należy także odróżnić obowiązek organu udzielania wyjaśnień w trakcie postępowań administracyjnych zgodnie z zasadą informowania stron postępowania oraz działania zgodnie z zasadą pogłębiania zaufania obywateli do organów administracji, czyli odróżnienia interpretacji, stanowiących wyjaśnienia w toku postępowań, zmierzających do wydania decyzji od pytań w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, gdy przedsiębiorca chce wiedzieć, czy i w jakim zakresie określone przepisy znajdą w jego przypadku zastosowanie.

Koncentrując się tu na interpretacjach podatkowych w rozumieniu przepisów Działu II, rozdziału 1a o.p., należy wskazać, że ustawodawca wyróżnia dwa ich rodzaje: interpretacje ogólne i indywidualne. Różnią się one sposobem wyjaśniania wątpliwości podatkowych. Poniżej przedstawione zostaną oba rodzaje interpretacji, po którym to przedstawieniu, różnice między nimi staną się bardziej zrozumiałe.

 

2. Interpretacja podatkowa ogólna

Interpretacja ogólna to stanowisko wydawane z urzędu lub na wniosek jedynie przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego, zmierzające do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego. Dotyczy, więc zasadniczo przepisów, które interpretowane są niejednolicie. Interpretacja ogólna zawiera opis zagadnienia, w związku z którym jest dokonywana interpretacja przepisów prawa podatkowego oraz wyjaśnienie zakresu i sposobu stosowania interpretowanych przepisów prawa podatkowego do opisanego zagadnienia wraz z uzasadnieniem prawnym (patrz: art.14a o.p.)

 

2.1. Przedmiot interpretacji

Interpretacja podatkowa ogólna wyjaśnia skutki podatkowe stanów faktycznych określonych abstrakcyjnie i ogólnie, a nie jak w przypadku interpretacji indywidualnej – konkretnych i aktualnych lub mających nastąpić. Interpretacja ogólna zawiera wykładnię przepisów prawa podatkowego i nie musi oceniać prawidłowości stanowiska wnioskodawcy zawartego we wniosku. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, w wyrok z dnia 20 lutego 2014, sygn. akt I SA/Rz 1151/13 celem wydania interpretacji ogólnej jest ujednolicenie określonych przepisów prawa podatkowego, czyli spowodowanie, aby nie wystąpiła rozbieżność w ich stosowaniu lub by rozbieżność ta zanikła. Wyłączną kompetencję do wydania takiej interpretacji ma Minister Finansów i nawet jeśli wystąpi o nią podatnik, to nie przedstawia własnego stanowiska w danej sprawie. Natomiast Minister Finansów przedstawia własny pogląd w zakresie rozumienia (odczytywania) treści danych przepisów, czyli wyraża własną ocenę prawną, a nie wydaje rozstrzygnięcia.

 

2.2. Skutki interpretacji ogólnej

Ustawodawca słusznie udzielił ochrony podmiotom, które w zaufaniu do organu-ministra właściwego do spraw gospodarki finansowej, działały zgodnie z interpretacją ogólną. Co prawda organy podatkowe niższych szczebli nie są związane wykładnią przedstawianą przez Ministra, jednakże w praktyce stosują się do niej. Zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Użyty w tym przepisie zwrot „nie może szkodzić" należy rozumieć w ten sposób, że w stosunku do podmiotu, który zastosował się do interpretacji przed jej zmianą, w określonych w dalszych przepisach o.p., sytuacjach następuje wyłączenie odpowiedzialności karnoskarbowej, naliczania odsetek (art. 14k § 3 o.p., a nawet zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji (art. 14m § 1 o.p.). I tak:

• w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, której wygaśnięcie stwierdzono, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.
• zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona, której wygaśnięcie stwierdzono lub która nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

1) zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz

2) skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu interpretacji indywidualnej.

Interpretacja ogólna nawet jeżeli została wydana na wniosek może nie przedstawiać wyczerpująco stanu faktycznego. Stąd wykazanie tożsamości zdarzenia, będącego przedmiotem interpretacji i skorzystanie z ochrony może być w takiej sytuacji trudniejsze niż w przypadku interpretacji indywidualnej.

 

2.3. Kto może wystąpić o interpretację ogólną

Przepisy nie zawierają wyliczenia pozytywnego kręgu podmiotów uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej. Ustawodawca przez przesłankę negatywną wyłączył z tego kręgu jedynie organy administracji publicznej (art.14a § 1a o.p.). Oznacza, to że każdy, oprócz organów administracji publicznej może złożyć wniosek o wydanie interpretacji ogólnej.

 

2.4. Co powinien zawierać wniosek

Wniosek o wydanie interpretacji ogólnej powinien zawierać uzasadnienie konieczności wydania interpretacji ogólnej, w szczególności zawierać:

• przedstawienie zagadnienia oraz wskazanie przepisów prawa podatkowego wymagających wydania interpretacji ogólnej;
• wskazanie niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego w określonych decyzjach, postanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych oraz w takich samych stanach prawnych. W związku z tym, że wnioskodawca może nie mieć dostępu do akt postępowań, które wskazuje -ministra właściwy do spraw finansów publicznych może wystąpić z pisemnym żądaniem do organów podatkowych o niezwłoczne przekazanie akt dotyczących wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji ogólnej decyzji, postanowień oraz interpretacji indywidualnych.

3. Interpretacja indywidualna

Interpretacja indywidualna, to wydawane w wyniku złożonego przez zainteresowanego wniosku – stanowisko organu Krajowej Administracji Sądowej- dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zawierające wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny, ta ocena stanowiska przedsiębiorcy (wnioskodawcy) to odpowiedź organu. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Innymi słowy indywidualna interpretacja podatkowa powinna zawierać odpowiedź na przedstawianą wątpliwość dotyczącą prawa podatkowego. Istotą interpretacji indywidualnej jest bowiem rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca występujący o indywidualną interpretację prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Ocena stanowiska wnioskodawcy, a w konsekwencji – a w konsekwencji wydanie interpretacji indywidualnej, są możliwe wyłącznie, gdy kwestia stanowiąca przedmiot jego wątpliwości została we wniosku wyczerpująco przedstawiona i jest regulowana przepisami prawa podatkowego (tak w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 227/17).

Istotną częścią interpretacji jest, więc uzasadnienie prawne. Prawidłowe uzasadnienie prawne powinno obejmować wyjaśnienie przepisów prawa podatkowego objętych daną interpretacją oraz wskazanie ich prawidłowej wykładni. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreślono, że odpowiedź organu ma być tak sformułowana, aby określony podatnik uzyskał informację co do trafności jego stanowiska, a sama interpretacja ma wyjaśnić w wyczerpujący i rzetelny sposób, jaki przepis lub jakie przepisy znajdą zastosowanie w jego indywidualnej sprawie. Ponadto interpretacja ta powinna się ustosunkować do wszystkich aspektów sprawy poruszonych we wniosku oraz do propozycji wykładni zgłoszonych przez wnioskodawcę. Jeżeli stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe. Należy przecież uzasadnić, dlaczego przyjęto, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Innymi słowy prawidłowe uzasadnienie interpretacji powinno zawierać dwa aspekty, "obiektywny" - wprowadzać prawidłową wykładnię przepisu i „subiektywny" - tłumaczyć wady w wykładni proponowanej przez wnioskodawcę (tak: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 marca 2017 r. I SA/Kr 74/17). Zasada prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów powoduje, że z treści uzasadnienia indywidualnej interpretacji powinno wynikać, że wszystkie istotne dla sprawy argumenty wnioskodawcy zostały rozważone przez organ (por. wyrok NSA z dnia 6 stycznia 2010 r., I FSK 1217/08, wyroki WSA w Gdańsku z 29 lipca 2015 r. w sprawach I SA/Gd 819/15 oraz I SA/Gd 884/15).

 

3.1. Przedmiot – o co można pytać?

Tak, jak w przypadku interpretacji ogólnej, tak i w przypadku interpretacji indywidualnej, dotyczy ona rozumienia przepisów prawa podatkowego, czyli w praktyce przesłanek hipotezy (kto, co, kiedy ?) oraz dyspozycji (wtedy, to). Jednakże w przypadku interpretacji indywidualnej organ odnosi się do konkretnego zindywidualizowanego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Jednakże niektóre zagadnienia są wyłączone z zakresu objętego możliwością wydania interpretacji indywidualnych. Otóż:

• przeszkoda dla wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, istnieje w sytuacji, gdy, np.: przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego; wniosek dotyczy zagadnienia, unormowanego przepisami prawa podatkowego, którego rozwiązania nie może dostarczyć interpretacja indywidualna. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może również prowadzić postępowania, ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania (por. wyrok NSA z 10 września 2013 r., II FSK 2612/11).
• przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość oraz uprawnienia i obowiązki organów podatkowych.
• nie jest możliwe, aby w drodze interpretacji indywidualnej organ stwierdził, że w danym przypadku nie zaistniały podstawy do zastosowania klauzuli unikania opodatkowania wynikające z art. 119a o.p. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 maja 2017 r., I SA/Łd 356/17, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 243/17. W przedmiocie oceny zastosowania art. 119a o.p. są wydawane opinie zabezpieczające. Tryb wydawania tych opinii jest uregulowany w dziale IIIa rozdziale 4 o.p. W myśl art. 119y § 1 O.p. Krajowej Administracji Skarbowej wydaje opinię zabezpieczającą, jeżeli przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że do czynności nie ma zastosowania art. 119a.(patrz też art. 14b § 5b).
• ustalenie powiązań między kontrahentami może zostać uznane jako kwestia nierozstrzygalna w postępowaniu interpretacyjnym. Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 230/17: odpowiedź na pytanie, czy na tle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego występuje związek wskazany w art. 32 u.p.t.u., może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego przy przeprowadzeniu w tym zakresie niezbędnych dowodów przez właściwy organ podatkowy.

Można wyprowadzić z powyższego bardziej ogólny wniosek, że przedmiotem interpretacji nie mogą być zdarzenia, wymagające przeprowadzenia postępowania dowodowego. Specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej (stanowisko podatnika). Opisany we wniosku stan faktyczny nie musi prezentować zdarzeń już zaistniałych, może również odnosić się np. do działań planowanych przez podatnika, które jeszcze nie nastąpiły. Dlatego też organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych tylko okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które jednak musi być ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę (art. 14b § 3 i art. 14c § 1 o.p.). (Wyrok WSA w Warszawie z 5 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3151/08, LEX nr 485050)

 

3.2. Skutki interpretacji indywidualnej?

Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego daje zainteresowanemu podmiotowi swoistą ochronę prawną, o której stanowi art. 14k o.p. Zawarte w tym przepisie gwarancje dla wnioskodawcy oznaczają, że zastosowanie się przez niego do interpretacji indywidualnej (przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną) nie może mu szkodzić. W stosunku do podmiotu, który zastosował się do interpretacji przed jej zmianą, w określonych w przepisach o.p., sytuacjach następuje wyłączenie odpowiedzialności karnoskarbowej, naliczania odsetek (art. 14k § 3 o.p., a nawet zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji (art. 14m § 1 o.p.). Skutki interpretacji indywidualnej są zasadniczo takie, jak interpretacji ogólnej (patrz: pkt 2.2.).

Należy tu podkreślić, że istotne jest, aby pomiędzy sprawą, w której wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, a wnioskodawcą istniał związek wyrażający się tym, że przedstawiony we wniosku problem musi dotyczyć sfery opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania wnioskodawcy. Ponadto, jak zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1976/13 ochrona prawna jaka przysługuje podatnikowi w wyniku wydanej interpretacji indywidualnej ma zastosowanie wówczas, gdy stan faktyczny przedstawiony we wniosku jest tożsamy ze stanem faktycznym rozpoznawanej sprawy. W przeciwnym wypadku, jeżeli stan faktyczny rozpoznawanej sprawy jest odmienny od stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, podatnik nie ma prawa korzystać z ochrony wynikającej z udzielonej indywidualnej interpretacji.

3.3. Do kogo złożyć wniosek o wydanie interpretacji podatkowej?

Od 1 marca 2017 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U.2022.813); dalej: KAS oraz ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej, na mocy których interpretacje indywidualne wydaje dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), jako wyspecjalizowany organ KAS. KAS stanowi wyspecjalizowaną administrację rządową wykonującą zadania z zakresu realizacji dochodów z tytułu podatków, należności celnych, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych, ochrony interesów Skarbu Państwa oraz ochrony obszaru celnego Unii Europejskiej, a także zapewniającą obsługę i wsparcie podatnika i płatnika w prawidłowym wykonywaniu obowiązków podatkowych oraz obsługę i wsparcie przedsiębiorcy w prawidłowym wykonywaniu obowiązków celnych.

Do zadań KAS należy m.in. zapewnienie obsługi i wsparcia podatnika i płatnika w prawidłowym wykonywaniu obowiązków podatkowych oraz obsługi i wsparcia przedsiębiorcy w prawidłowym wykonywaniu obowiązków celnych.

Wszystkie wnioski o wydanie interpretacji podatkowych indywidualnych oraz inną korespondencję z tym związaną należy kierować do Krajowej Informacji Skarbowej na adres: ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała można także skorzystać z interaktywnych formularzy, składając je za pomocą skrytki ePUAP: /KIS/wnioski.

 

3.4. Kto może złożyć wniosek?

Co do zasady każdy.

Przepis art.14b § 1 o.p., mówi o składaniu wniosków przez zainteresowanego, nie wyjaśniając, co należy pod tym pojęciem rozumieć. W orzecznictwie stwierdza się, że zainteresowanym w rozumieniu art. 14b § 1 o.p. jest ten, kto zwraca się o wydanie wymienionej interpretacji w jego indywidualnej sprawie (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2484/13, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 3 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Rz 950/13). Zainteresowanym być wyłącznie osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny, który może powodować określone konsekwencje w zakresie prawa podatkowego. Zainteresowany zwraca się, więc o ocenę własnej sytuacji prawno podatkowej. Resumując, wniosek może wnieść każdy, kto przedstawi w swojej sprawie zaistniały albo przyszły stan faktyczny, mogący powodować określone konsekwencje w zakresie prawa podatkowego.

 

3.5. Co musi zawierać wniosek o wydanie interpretacji ?

W art. 14b § 3 o.p. ustawodawca wskazał na konieczne elementy, jakie powinien zawierać wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Zakres wymaganych informacji należy odkodować także z innych przepisów o.p. oraz Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2022 r. w sprawie wniosku o wydanie interpretacji ogólnej, Dz.U.2022.2545. I tak, wnioskodawca powinien:

a) wyczerpująco przedstawić zaistniały stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe

Obowiązkiem występującego z wnioskiem o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest przedstawienie takiego opisu stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego, który pozwala na ustalenie wszystkich okoliczności istotnych z punktu widzenia norm materialnego prawa podatkowego stanowiących przedmiot interpretacji, umożliwiając ich zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Postaraj się zatem podać wyczerpująco wszystkie istotne okoliczności. Pewną wskazówką zakres informacji może być treść przepisów, na które się powołujesz (wskazują na relewantne prawnie okoliczności).

Jeśli przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny nie ma charakteru „wyczerpującego” tj. nie zawiera faktów czy okoliczności wystarczających do wydania wnioskowanej interpretacji, a tym samym nie spełnia kryteriów z art. 14b § 3 o.p., organ interpretacyjny wzywa zainteresowanego do uzupełnienia tego braku na podstawie art. 169 § 1 o.p. w zw. z art. 14h o.p.. Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia może nastąpić dopiero wówczas, gdy wnioskodawca nie uzupełni lub nie poprawi wniosku według zaleceń organu wydającego interpretację, w wyznaczonym przez ten organ terminie. Istotne przy tym jest, że skierowane do wnioskodawcy wezwanie powinno jednoznacznie wskazywać wątpliwe elementy stanu faktycznego i precyzować informacje ich dotyczące, konieczne z punktu widzenia oceny prawidłowości stanowiska wnioskodawcy z wyjaśnieniem dlaczego organ interpretacyjny uznał je za istotne z punktu widzenia przedstawionego we wniosku pytania. Nie może to być więc wezwanie do podania jakichkolwiek informacji, a tylko takich, które są niezbędne do oceny prawidłowości stanowiska wnioskodawcy. Pozostawiając wniosek o wydanie interpretacji bez rozpatrzenia organ winien nie tylko wykazać, że danego elementu stanu faktycznego (informacji) wniosek ani odpowiedź na wezwanie organu nie zawiera, ale powinien także przede wszystkim wykazać - poprzez stosowne merytoryczne uzasadnienie (ze wskazaniem konkretnych uregulowań prawnych z zakresu prawa podatkowego), że bez tego elementu stanu faktycznego (informacji) udzielenie prawidłowej zgodnej z prawem interpretacji jest niemożliwe (patrz: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Ke 132/17).

b) sformułować pytanie w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – pomimo, że ustawodawca w przepisach o.p. nie stawia wymogu jego sformułowania, to jednak zgodnie z wzorem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w rubryce „G” należy je sformułować.

Przykład pytania: Czy wydatki związane z zapłatą czynszu za najem będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, jeśli kwota płatności wynikająca z umowy najmu za 1 okres rozliczeniowy (1 miesiąc) wyniosłaby 10.000 zł (nie przekroczyłaby kwoty 15.000 zł) - zarówno w przypadku umowy zawartej na czas nieokreślony, jak i na czas określony? (Pytanie z: Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 marca 2017 r., nr 2461-IBPB-1-2.4510.12.2017.2.MM)

c) przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca powinien precyzyjnie wskazać, jakie przepisy prawa podatkowego, jego zdaniem mają mieć w przedstawionym przez niego stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zastosowanie (tj. konkretne artykuły, paragrafy lub ustępy). Na to, jak rozumieć obowiązek przedstawienia „oceny prawnej” wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 3077/13. NSA stwierdził, że art. 14b § 3 o.p. nakazuje oprócz przedstawienia stanu faktycznego (zaistniałego lub przyszłego) przedstawić także stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego. Na przedstawienie oceny prawnej składa się wskazanie normy prawnej, którą wnioskujący uważa za właściwą a także usprawiedliwienie prawne tego wskazania. Innymi słowy powinieneś wskazać konkretne przepisy, a następnie wyjaśnić, czy i dlaczego znajdują one zastosowanie do przedstawionego przez Ciebie zdarzenia. Pytanie i stanowisko własne w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego musi być sformułowane w sposób, który nie rodzi wątpliwości co do tego, jakich przepisów dotyczy wniosek (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 1310/13).

Ponadto w.w. rozporządzeniu wykonawczym wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 14b § 7 o.p. zostały określone inne elementy wniosku, do których należy m.in. rodzaj sprawy (chodzi o rodzaj podatku, którego dotyczy sprawa), cel wniosku (złożenie nowego wniosku czy jego uzupełnienie), podanie danych identyfikacyjnych wnioskodawcy, przedstawicieli, pełnomocników. Wzory znajdziesz w załączniku do ww. rozporządzenia lub na stronie KIS.

Jeżeli masz wątpliwość dotyczącą podatków i opłat lokalnych, dotyczącą np. podatku od nieruchomości; podatku od środków transportowych; opłaty targowej, opłaty miejscowej, opłaty uzdrowiskowej; opłaty reklamowej, wniosek o wydanie interpretacji powinieneś złożyć do właściwego wójta/ burmistrza lub prezydenta. Zgodnie bowiem z art. 14j § 1 o.p. Stosownie do swojej właściwości interpretacje indywidualne wydaje wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. Do wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej przez ww. organy zastosowanie odpowiednio mają przepisy dotyczące interpretacji indywidualnych wydawanych przez KIS. Zatem aktualne pozostają uwagi dotyczące zakresu i skutków interpretacji. Wobec tego, że ujednolicone wzory zostały przewidziane tylko dla wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przez dyrektora KIS oraz o wydane interpretacji ogólnej, poniżej przedstawiamy wzór wniosku do wójta w sprawie podatku od nieruchomości.